Rondom Walcheren

Lage licht van Westkapelle

Het is een traditie geworden om tussen Kerst en Oudjaar, in de donkerste periode van het jaar, een rondje om Walcheren te lopen. In 2015 was ik er voor het eerst, maar dat was in de zomer. Daarna volgden in 2016 en 2017 de winter-edities. Het mooie daarbij is dat het dan vroeg donker wordt zodat ik in het donker finish en de vuurtorens ontstoken zie worden. Een bonus dit jaar was een fantastisch mooie zonsondergang boven de Westerschelde, waarbij de hemel purperrood opgloeide.

Vanaf het hoogste duin bij Zoutelande (60 m)

Doordat ik een uur eerder gestart was dan vorig jaar waren de lichten van Dishoek nog gedoofd toen ik daar passeerde, maar toen ik op het laatste hoge duin vóór Vlissingen omkeek zag in in de verte nog net het vuur van Westkapelle elke 4 seconden als een helder wit puntje in de vallende schemering oplichten.

En ook bij deze editie weer een fraaie zonsondergang boven de Westerschelde.

Het was nogal koud dit jaar en daardoor wat minder druk op het gedeelte tussen Westkapelle en Vlissingen. Het voortdurend stijgende en dalende pad over de hoge maar smalle duinrand is erg geliefd bij de toeristen. Ik kan ze geen ongelijk geven, want de uitzichten over de Westerschelde en de kustlijn zijn fenomenaal. Maar ook het eerste deel van de tocht, door het stille en vlakke hart van Walcheren met de daar verspreid liggende boerenhoeven en dorpjes waarvan naam in veel gevallen op ‘kerke’ eindigt, is de moeite meer dan waard. En ook dit keer weer leuke ontdekkingen, zoals het natuurpad door Schoonoord bij Oostkapelle. De laatste kilometers langs het in kersttooi gehulde Vlissingen met zicht op het drukke scheepvaartverkeer op de Schelde zijn een belevenis.

27 december 2018
Middelburg-Oostkapelle-Domburg-Westkapelle-Zoutelande-Vlissingen
40,3 km

5u30m bruto

Route

Foto’s

Winterbeelden 2018-2019 (1)

Golfbaan Spaarnwoude

De winter heeft een eerste speldenprikje uitgedeeld. Na twee dagen met temperaturen rond het vriespunt volgde in de nacht van zaterdag op zondag alweer het dooifront. Dat ging gepaard met lichte tot matige sneeuwval waardoor zich een dekje van een paar centimeter vormde. Op zondagochtend was de temperatuur alweer een paar graden boven nul, maar op diverse plaatsen lag de sneeuw er nog. In Spaarnwoude was het zelfs nog behoorlijk wit. Mooi weer was het niet, want er hing een kille mist. Daarom verbaasde het me om toch nog mensen op de golfbaan aan te treffen.

Laagstaande zon in het NPZK op 12 december

Winter-fotoalbum

10x365x10

Strandslag Nieuw Kattendel bij hoogwater en westerstorm, 8 december 2018

Tijd voor weer eens wat cijfertjes!
Want met het (kille) duurloopje van vandaag naar Stompetoren v.v. staat het jaartotaal voor 2018 op 3652 kilometer. Gemiddeld is dat dit jaar dus 10 km per dag. Daarmee is dit het 10e jaar in een reeks die begon met 2009. Tien jaar op rij dus met een gemiddelde van 10 kilometer per dag!
Als ik het exact uitreken is het zelfs nog meer. Met nog drie weken te gaan in 2018 heb ik sinds 1 januari 2009 41090 kilometer gelopen. Met twee schrikkeljaren erbij zijn dat 367 dagen, oftewel 11,25 km per dag.
Daar mag ik best wel een beetje trots op zijn!