Blessure update week 11

Waterleidingduinen, zicht op Groot Sprenkelveld en Middenveld

Deze week zette het herstel goed door. Vier loopjes, allemaal op de weg of in de duinen. In totaal 42 km, dus een marathonafstand in één week. Het lijkt me een goed streven om dat een aantal weken vast te houden en dan te kijken of het richting de 50 kan. Zaterdag voor het eerst sinds eind mei weer een 15 km gelopen. En dat alles zonder problemen achteraf en ook het icen lijkt niet meer nodig te zijn. Is de blessure dan voorbij? Nee, zeker niet. Af en toe zeurt het nog steeds een beetje tijdens het lopen en bij het opstaan. Dus nog geen groen licht om weer ‘voluit’ te gaan. In de duinen kies ik bijvoorbeeld voorlopig nog voor de minder belastende routes. Dus geen steil klimwerk en zo weinig mogelijk mul zand. En ik houd het tempo bewust heel laag met om het half uur (ca. 4 km) een korte rustpauze.

Waterleidingduinen, bij Dappere Kees

Overigens heb ik op dit moment geen beeld van wat ‘voluit’ dan zou moeten betekenen. Een terugkeer naar de 300-plussers elke maand en de 10 marathons per jaar is eigenlijk een vooruitzicht dat me niet langer trekt. Er is nu echt wel sprake van een keerpunt. Deze blessure was kennelijk wat daarvoor nodig was. In november sta ik ingeschreven voor de uitgestelde, corona-proof gemaakte Ronde Venen marathon. Ja, dat zou mooi zijn, dit jaar nog een marathon. Maar dat kan alleen als hij doorgaat én als ik in staat ben om vanaf half september weer een marathon-opbouw te doen. Met als doel ‘zonder blessure-problemen uitlopen’. Het is wel een marathon die zich ervoor leent om ‘relaxed’ gelopen te worden. Maar als het niet haalbaar zou blijken te zijn, ook prima.

Week 11 blessure-herstel
4x weg/trail 42 km

Blessure update week 10

Verkoeling in het Tacitus tunneltje bij 33 graden

Het gaat de goede kant op! Deze week weliswaar ‘maar’ drie trainingen, waarvan één op de loopband, maar op zaterdag liep ik ‘zomaar’ ruim 14 km door Spaarnwoude. Helemaal over verharde ondergrond en zonder problemen! Het enige probleem was de hitte: meer dan 33 graden! We zitten midden in een bizarre hittegolf met waarschijnlijk 8 dagen op rij tussen de 30 en 35 graden.

Met die 14,3 km was het de langste loop sinds de desastreuze 20 km op 30 mei waarbij de Achilles ging knarsen. Vandaag, zondag, maar weer een dagje rust want nog steeds geldt: niet forceren! Want na afloop moest ik wel weer icen en was er toch weer wat stijfheid. Wandelen gaat trouwens nu ook stukken beter.

Deze week ben ik ook weer voor een check-up bij de fysio geweest. Achilles zag er op de echoscopie een stuk beter uit, maar was nog niet helemaal hersteld. Verder blijkt de pijn die ik af en toen in mijn lies voel ook een peesontsteking (tendinitis van de linker abductor) te zijn. Is het gevolg van overcompensatie. Om die reden is het advies om voorlopig niet op de loopband te gaan maar juist weer wat vaker op de weg te gaan lopen (3 á 4 keer per week met tussendoor 1 dag rust, niet langer dan ca. 12 km).

Even de Garmin checken of de route niet langer wordt dan ca. 10 km!

Week 10 blessure-herstel
1x loopband 7 km

2x fietsen 30 km
2x weg/trail 23 km
Totaal 30 km lopen, 30 km fietsen

Blessure update, week 9

Stuw in afvoerkanaal de Sprenkel (Waterleidingduinen)

Deze week lijkt er echt een verbetering door te zetten, maar…

Op woensdag bijna 10 km door het NPZK. Hierbij de moeilijkste stukken, zoals mul zand en de steilere klimmetjes, gemeden. En het ging eigenlijk heel goed. Vrijwel geen hinder meer, ook niet achteraf. Dat terwijl ik de dag ervoor nog 7 km loopband had gedaan. Na een dag rust op vrijdag weer 6 km loopband. Extra handicap daarbij was de warmte. ’s Avonds was het, na de warmste dag van dit jaar tot nu toe, nog 31 graden. Dat was een echte zweethut oefening! Steeds 5 minuten en dan weer rust en drinken. Maar het ging. En dan zaterdag: 12 kilometer door de Waterleidingduinen en dat ging lekker zeg! Het oude lopen leek weer terug te zijn. Op zondag een rondje Schoteroog van 9 km, toe maar! Drie keer een trail in een week met een totaal van 44 km. Het begint er weer een beetje op te lijken.

Een wat mager vosje in de Waterleidingduinen

Maar toch, voorzichtigheid is nog steeds geboden. Na een fietstochtje van 15 km zondagmiddag voelde het zondagavond toch weer een beetje zeurderig aan. En wat nog vervelender is: sinds enkele dagen heb ik toenemend last van onverwachte, felle steken in mijn linkerlies. Niet tijdens het lopen, maar juist in rust, bijvoorbeeld midden in de nacht. Wat is dat nu weer? Donderdag een check-up bij de fysio.

Week 9 blessure-herstel
3 buitentrainingen, 2 loopband trainingen, 1 fietstocht
Weektotaal 44 km lopen, 15 km fietsen

Blessure update, week 8

Pad op de grens van Noord-Brabant en Limburg, ter hoogte van de Ballonzuilbossen

Na de teleurstelling van vorige week, nu weer wat positiever nieuws. Heel voorzichtig lijkt het er op dat de hiel weer wat sterker wordt. Deze week stond in het teken van een vijfdaagse vakantie in de Peel (Noord-Brabant, omgeving Overloon) waar wij in de bungalow van vrienden konden verblijven. Daar heb ik twee trainingsloopjes van een kilometer of acht gedaan over zandpaden door de bossen en langs de akkers. Naast de duintjes die je in dat gebied hebt is het er vlak. Het zand is tamelijk hard en goed beloopbaar. Het lopen ging dan ook opvallend goed en op wat licht gezeur na hield de Achilles zich ook na afloop goed. Naast het hardlopen heb ik nog een fietstocht van ongeveer 40 kilometer gemaakt naar het natuurreservaat de Maasduinen en verder veel gewandeld, onder anderen in de Kasteeltuinen van Arcen.

De Ballonzuil die de plaats markeert waar de eerste luchtballon ooit in Nederland een (nood-)landing maakte

Na thuiskomst heb ik op zondag voor het eerst sinds langere tijd weer een loopje van huis uit (Schoteroog heen en terug, 8 km) gedaan. Ondanks dat er ca. 4 km verharde weg in zat weinig last gehad, hoewel niet helemaal gevoelloos. Kortom, zolang ik onder de 10 km blijf en tussendoor telkens een dag rust neem, lijkt de verbetering langzaam door te zetten.

De struikheide staat al weer mooi in bloei in natuurgebied het Zwartwater

Week 8 blessure-herstel
1 loopband training, 3 buitentrainingen, 2 fietstochten
Weektotaal 30 km lopen
55 km fietsen

Blessure update, week 7

En zo zit de 7e blessure-week er ook alweer op. Na het teleurstellende resultaat van de duinloop op woensdag (terugkeer van de klachten, ook bij wandelen) heb ik me er niet meer aan gewaagd om een trail te lopen, laat staan een loopje op verharde ondergrond. Ook de loopband heb ik even met rust gelaten. Maar wel een fiets aangeschaft! Een occasion weliswaar, maar in prima conditie. Dezelfde middag nog een flinke rit gemaakt van bijna 28 kilometer. Via Spaarndam en recreatiegebied Spaarnwoude naar het Noordzeekanaal. Dan via het Houtrak naar Halfweg en daarna langs Stompetoren weer terug. Ging prima en geen klachten na afloop! Nagenoeg hetzelfde rondje dat ik regelmatig hardgelopen heb. Fietsen levert een heel andere beleving op en kost duidelijk minder inspanning dan hardlopen. Maar nodigt ook uit om goed om je heen te kijken en van alles te zien. Bijna een déja-vu uit mijn racefiets-periode, alhoewel ik toen wel veel langere afstanden aflegde. Op deze manier mis ik het hardlopen een stukje minder en kan ik toch veel van mijn vertrouwde plekjes opzoeken. Inmiddels begin ik weer te herstellen van de duinrail en gaat wandelen alweer een stuk beter.

Week 7 blessure-herstel
2 loopband trainingen, 1 buitentraining, 1 fietstocht
Weektotaal 26 km lopen
1 Fietstocht 28 km

Terug bij af?

Na de duintrail (11 km) van gisteren is het weer mis. Het lopen door het mulle zand en de stijgingen en dalingen waren funest voor de Achilles. Bovendien had ik de dag ervoor 8 km loopband gedaan, wat ook al vrij veel is. Nu is zelfs het wandelen weer moeilijk.

Natuurlijk heb ik het advies van de fysio totaal in de wind geslagen. Er had een rustdag tussen moeten zitten en ik had niet in de duinen mogen lopen. Maar juist als het weer beter begint te voelen is de uitdaging om het weer te proberen groot. En daar kon ik geen weerstand aan bieden.

Hoe dan ook, ik weet nu dat herstel echt wel mogelijk is met het nodige geduld. Nu eerst maar een paar dagen absolute rust. Daarna weer loopband (maximaal 5 á 6 kilometer per keer). En mocht ik toch weer buiten willen gaan lopen, dan niet in de duinen maar op Schoteroog of rond de Veerplas. Het eerste doel is nu om weer soepel en pijnvrij te kunnen wandelen.

Een alternatief dat nu serieus vorm begint aan te nemen is om een goede fiets te kopen en dan fiets/wandeltochtjes te gaan doen. Dus bijvoorbeeld op de fiets naar naar een mooi plekje en daar een rondje wandelen. Maar niet meteen, want ook wandelen is nu even te veel.

Blessure update, week 6

De zesde week alweer met beperkingen in het lopen. Ik heb vooral op de loopband getraind. Mijn loopschoenen stonden bij de orthopedisch schoenmaker die nieuwe inlegzooltjes aan het maken was. Dat bleek hard nodig te zijn, ze waren na vier jaar en 14 duizend kilometer totaal versleten. Veel te lang op blijven doorlopen natuurlijk en dat zal zeker bijgedragen hebben aan de problemen die ik nu heb. De oude zooltjes lagen ook bij de schoenmaker, dus heb ik een aantal keren op de loopband gestaan met oude loopschoenen en daarin de zooltjes (ook al vrij oud) uit mijn dagelijkse schoenen. Niet ideaal, maar het ging. Buiten lopen kon op die manier natuurlijk niet. Zaterdag kon ik dan de nieuwe zooltjes in ontvangst nemen, waarna ik ze zondag heb uitgeprobeerd met een loopje van 7 km over Schoteroog en langs de Veerplas. En dat ging prima! Veel betere steun en demping en daardoor na afloop vrijwel geen klachten. Alleen de verhoogde rand van het linkerzooltje schuurde na verloop van tijd een beetje in mijn voet. Maar de schoenmaker had dan ook gezegd dat ze eerst ingelopen moesten worden.

Week 6 blessure-herstel
4 loopband trainingen, 1 buitentraining
Weektotaal 32 km

Blessure update, week 5

Deze week ben ik naar de fysio geweest. Deze constateerde zoals verwacht een ontsteking aan de rechter achillespees. Het goede nieuws was dat deze bij voldoende rust binnen 2 á 3 weken helemaal zou genezen. Mogelijk dat ik dan over een week of 3 weer 2x per week een 10 km op niet verharde en egale ondergrond kan lopen. De symptomen en de plaats die ontstoken is wijzen er op dat het niet chronisch is. Maar dat kan het wel worden als de ontsteking veronachtzaamd wordt.

Het advies: twee weken alleen loopband met tussenpozen van minimaal 48 uur, ingesteld op maximaal 9 km/uur en niet langer dan 50 á 60 minuten per keer. En na elke training ijs er op. Tot nu toe heb ik dat redelijk weten vol te houden, behalve dan dat ik zaterdag toch weer ruim 7 km door de duinen heb gelopen terwijl ik de dag daarvoor 50 min op de loopband had gestaan. Dat was inderdaad meteen merkbaar aan een toename van de klachten bij het wandelen. Inmiddels gaat dat weer een stuk beter, heel goed zelfs.

Maar ik merk de afname van de trainingen, vooral het ontbreken van de lange duurlopen, nu wel aan mijn gewicht. Dat is 2 á 3 kilo toegenomen in een maand tijd. Het zit nu op zo’n 70 kilo. Het is nu al een paar dagen regenachtig weer, maar als het straks weer gaat zomeren zal de verleiding om weer eens in de natuur gaan lopen wel erg groot worden. Maar ik durf absoluut nog geen langere duurlopen aan, omdat ik nog steeds niet helemaal klachtenvrij ben.

Week 5 blessure-herstel
2 loopband trainingen, 1 buitentraining
Weektotaal 23 km

Blessure update, week 4

Het Drouwenerzand, vroeg in de ochtend

De Achillespeesblessure is deze week stabiel gebleven. Dat wil zeggen dat loopjes tot maximaal 1 uur redelijk goed te doen zijn. Hoopgevend is dat het punt waarop de gevoeligheid begint steeds verder opschuift. Het ligt nu op een kilometer of 6 á 7. Met 37 km heb ik deze week vrijwel net zoveel afgelegd als de week ervoor. Verschil is wel dat er maar 1 loopband training bij zat en dat de overige 4 loopjes trails in de buitenlucht waren. Ook heb ik van woensdag tot en met zaterdag op 5 opeenvolgende dagen getraind. Dat had er mee te maken dat ik van vrijdag tot en met zondag van een korte vakantie heb genoten in Drouwen (Drenthe). Daar kon ik een mooi rondje van 5 kilometer maken door het Drouwenerzand, een schitterend natuurgebied met bos en heide. De ondergrond (bospaden met een verend kleed van dennennaalden of zandpaden over de heide) was ideaal. Enkele gedeelten met rul zand waren wat zwaarder. Ik heb dat rondje 2 maal gelopen en daarnaast een iets langer rondje van bijna 9 kilometer. Dat voerde me ongewild over 3 km geasfalteerde weg maar dat leverde geen problemen op. Dus dat gaat ook weer voorzichtig lukken… Woensdag, dus voordat ik naar Drenthe afreisde, heb ik bij een temperatuur van tegen de 30 graden een loopje gedaan van Bleek en Berg via de duinen naar IJmuiden aan Zee. De eerste twee van die 11 km waren ook onverhard. Toen was dat nog te hoog gegrepen (ook qua afstand) want na 6 km kreeg ik weer behoorlijke klachten. De volgende dag trokken die gelukkig weer weg. Tijdens de loopband training de dag daarna schoot het ook nog eens in mijn hamstring. Een duidelijk signaal dat ik er qua herstel nog lang niet ben!

Het Drouwenerzand, tegen zonsondergang

Week 4 blessure-herstel
1 loopband training, 4 buitentrainingen
Weektotaal 37 km

Blessure update, week 3

Inmiddels zit de derde blessureweek er alweer op. De afwisseling van loopbandtraining en trailloopjes werkt goed. Er zit progressie in. Deze week 38 km gelopen, dus qua omvang zo’n 50%. Gisteren heb ik met een pittige loop van 12 km (zand, heuvels) in de Waterleidingduinen de 10 km weer overschreden. Dat zat wel op de grens, want ik moest het gisteravond toch weer met pijn bekopen. Maar vanochtend ging het alweer beter. Een loopbandtraininkje ging vrijwel probleemloos. Maar wandelen is nog steeds ongemakkelijk.

Week 3 blessure-herstel
3 loopband trainingen, 2 buitentrainingen
Weektotaal 38 km