Vrijdag 11 augustus 2006

Augustus staat qua weer lijnrecht tegenover juli: een 'rondtollende koudeput' boven ons land met gematigde temperaturen en veel buien. Met uitzondering van het uiterste zuiden is het nu in heel Europa zeer gematigd en wisselvallig zomerweer. En dat terwijl ik dit jaar besloten heb om de vakantie in Nederland te vieren! Edward, die in Polen zit, meldt ook bijna iedere dag regen. Daphne, op Kreta, heeft het beter getroffen, hoewel ze nu met koorts in d'r hotelkamer ligt. Niet ernstig, vermoedelijk een lichte infectie of een overdosis zon. Zelf ben ik nu drie weken thuis aan het klussen (schilderen binnen en buiten) en natuurlijk aan het trainen voor de marathon die al over een maand op de kalender staat. Het is inmiddels gelukt om een aardig hotelletje in Ieper te regelen. Het is ongewoon rustig en relaxed zo met zijn drietjes thuis nu de twee oudsten op vakantie zijn. Zo merk je pas hoe prominent die altijd aanwezig zijn! Nu heb ik de ruimte om het huis eens een goede opknapbeurt te geven. Met de training gaat het prima; de afgelopen zeven dagen heb ik zelfs in totaal 83 kilometer afgelegd. Geen blessuses, laten we hopen dat dat zo blijft. Afgelopen donderdag heb ik nog een 10-km wedstrijd (polderloop de Kwakel) gelopen in een lage 42-er (zie verslag). Dat bewijst dat ondanks de voornamelijk op de lange afstand gerichte training ook de tempohardheid op niveau is gebleven.
Naar boven

Zondag 13 augustus 2006

Kilometers, kilometers, kilometers... Deze week heb ik met een totaal van 84 km het week-trainingsrecord (maandag t/m zondag) verbroken! Vorig jaar heb ik weliswaar een keer in één week 88 km gelopen, maar daar zat ook 21 km wedstrijd bij. Gerekend van vrijdag t/m zaterdag kom ik zelfs op een totaal van 90 km uit, een absoluut record. Dit is wel de piek, want richting marathon ga ik weer voorzichtig een beetje afbouwen richting de 75 km. Dat is nodig ook, want zodra het volume een nieuwe grens overschrijdt is er direct gevaar voor blessures. Inderdaad heb ik sinds gisteren een lichte blessure aan de bovenkant van de wreef van mijn linker voet. Waarschijnlijk een zenuwbeknelling als gevolg van te strak aangetrokken of niet goed geregen veters. Bij hardlopen maar ook bij gewoon wandelen geeft het een licht pijnlijk gevoel. Nu moet ik op mijn hoede zijn! Zo'n 4 á 5 weken vóór een marathon, als het volume naar zijn maximum wordt opgevoerd, is het blessure-risico het grootst. Veel atleten hebben op dat punt hun training wel eens moeten onderbreken of zelfs van hun marathon-ambities moeten afzien. Na een lichte 9 km duurloop vandaag (met dus die pijnlijke wreef) is het morgen een rustdag. Mogelijk dat ik dinsdagavond dan weer een baantraining kan doen.
Gisteren heb ik een 30 km lange duurloop gelopen onder 'Amerikaanse' tornado-luchten. Bij Halfweg begon het te regenen en werd de lucht in het zuidoosten inktzwart, met vreemde kolkingen en wervelingen er in. Terwijl ik langs de Machineweg naar het Noorden liep kwam ik weer uit de regen, maar hoorde het achter mij wel regelmatig donderen. Rechts van mij, boven het Westelijk havengebied van Amsterdam, ontstond als uit het niets echter een nieuwe zeer donkere en dreigende wolkenband met daaronder korte slurfvormige uitstulpingen. Later zag ik op het journaal foto's van tornado's (windhozen) die in verschillende delen van het land gesignaleerd waren, overigens zonder schade aan te richten. Hoewel het niet echt warm was (18C) voelde de atmosfeer toch merkwaardig drukkend en geladen aan. Ik ben een paar keer gestopt om die bijzondere, dreigende sfeer goed in me op te kunnen nemen. Op een bepaald moment zag ik langs de Machineweg een gedenkteken staan in de vorm van een zuil met daarop een vliegtuigpropeller. De zilveren, totaal verwrongen propeller stak macaber af tegen de inktzwarte wolken. Ik ben er heen gegaan om de plaquette die er naast stond te lezen. Het bleek de locatie te zijn waar in de nacht van 30 op 31 januari 1944 een Britse Lancaster (JB-659) die van een bombardeervlucht over Berlijn op de terugweg was naar Londen, door een Duitse nachtjager was neergehaald. Het vliegtuig met zeven bemanningsleden aan boord was op een boerderij terechtgekomen. Naast de zeven bemanningsleden waren ook zes van de bewoners van die boerderij op slag dood. Als gevolg van de aanleg van de Amerikahaven zijn de resten van het toestel, waaronder de propeller, in 2001 opgegraven. Hierbij zijn ook de stoffelijke resten van bemanningsleden aangetroffen die op een andere plaats zijn begraven. In 2001 is ook het monument opgericht. Naast de zuil staan twee muurtjes; één wijst naar Berlijn, één naar Londen. Die plek, onder die onheilspellende wolkenlucht, heeft diepe indruk op me gemaakt (zie ook RAF Wickenby).

De zware buiencel bleef op zijn plaats hangen; op de terugweg via Buitenhuizen en Spaarnwoude naar Haarlem bleef het verder droog.
Naar boven

Dinsdag 15 augustus 2006

Ik heb nog steeds last van een lichte blessure aan de bovenzijde van de wreef van de linkervoet. Na het raadplegen van diverse internet-sites kom ik tot de voorlopige conclusie dat het om een overbelastingsblessure gaat, mogelijk in combinatie met te strak of verkeerd geveterd schoeisel. Zondagmiddag hield de pijn tijdens een 9 km herstelloopje voortdurend aan, maar ik kon de training zonder problemen voltooien. Toch is dat niet goed. Maandag heb ik een dagje rust gehouden en vanmiddag heb ik geprobeerd te lopen met de veters anders geregen (aan weerskanten een gaatje overgeslaan zodat de veters niet kruisen over de pijnlijke plek) en een stukje dun schuimrubber bovenop de wreef. Dat waren allemaal adviezen die ik gelezen heb op het internet en het werkte inderdaad prima. Ik had tijdens het lopen helemaal geen last en heb zelfs probleemloos een 15km-er kunnen lopen! Nu, een uurtje na afloop, is de wreef wel licht gevoelig en een beetje gezwollen. De blessure-alarmfase is dus nog steeds van kracht!
Naar boven

Dinsdag 29 augustus 2006

Toen ik vanavond rond kwart voor negen door Spaarndam op de terugweg richting Haarlem liep, floepten de straatlantaarns aan. Een duidelijk signaal dat het donkere seizoen weer op komst is. Het reflecterende hesje is voortaan weer nodig 's avonds. Ik heb zondag een nieuw exemplaar gekregen als herinnering aan de Hemmeromloop, een 16,1 km wedstrijd in en rond het dorp Hem in Noord-Holland. Daar heb ik een nieuw PR op de 10EM gelopen (zie verslag). Afgelopen maandag ben ik weer met mijn werk in Rotterdam begonnen na een vakantie van drie weken. Deze heb ik dit jaar voornamelijk thuis doorgebracht. Daphne en Edward waren op vakantie in het buitenland en Bruno zat de hele dag te computer-gamen. Lekker rustig dus en een mooie gelegenheid om een aantal achterstallige onderhoudsklussen aan het huis uit te voeren (schilderen buiten en binnen en de badkamerverbouwing voorbereiden; we hebben heel wat bezoekjes aan de bouwmarkten gebracht). Tussendoor zijn Bernadette, Bruno en ik nog een dagje of vijf naar de Eifel geweest (Kronenburger See) in een rustig bungalowpark. Verder nog een (zonnig) dagje op Texel gefietst. Zo'n vakantie lijkt veel langer te duren dan wanneer je een paar weken naar het verre zuiden gaat en daarna meteen weer naar je werk moet! Al met al is het prima bevallen, ook al werd augustus na de top-zomermaand juli gekenmerkt door overvloedige en zware regenval (natste Augustus ooit!). Maar het was lokale, buiïge regen en tussen de buien door was het best aardig weer. En natuurlijk heb ik vele, vele trainingskilometers gemaakt, zo'n 80 per week. Met de voetblessure is het goed afgelopen, daar heb ik nagenoeg geen last meer van, hoewel ik voor de zekerheid de linkerschoen nog steeds afwijkend gestrikt heb (het schuimrubber is niet meer nodig). Inmiddels ben ik het trainingsvolume weer langzamerhand aan het afbouwen, want de marathon is al binnen twee weken. Veel mensen vinden het vreemd dat ik juist in de Ypres Salient wil gaan lopen, zo'n historisch beladen gebied. Maar dat maakt juist een speciale indruk op mij en ik zou het niet gedaan hebben als de IFF marathon niet in het teken van herdenking en respect zou hebben gestaan. Bovendien voel ik van jongsaf aan al een bijzondere band met Ieper en is dit een goede gelegenheid om de plaats eens een keer te bezoeken. Ik heb een goed hotel (Albion) gevonden in een zijstraat van de Grote Markt (kan ik misschien 's nachts de door Viruly zo mooi beschreven klokken van de Lakenhalle horen...)
Naar boven