Nee, ik heb er absoluut geen spijt van gehad dat ik afgelopen vrijdag vanaf mijn werk in Bunnik naar Sellingen ben afgereisd. Want in het leuke en rustige dorpje Sellingen, bekend van de vroegere radio-weerman Jan Versteegt, werd ik vriendelijk met een kop thee onthaald door de familie Mellema die mij na een reis die eindigde in regen en onweer, een gastvrij onderdak bood. Vanf Sellingen was het maar 20 minuten rijden naar ter Apel waar de volgende dag ter hoogte van het Klooster om 09.30 de Monnikentocht zou starten. En laat dat nou één van de leukste ultra's geworden zijn die ik tot nu toe gelopen heb! Geweldig parcours over onverharde paden en weggetjes, prima loopweer, uitstekende organisatie door de Runners Oost Groningen en als toetje ook nog eens een PR op de 50 km!.
Een extra dimensie gaf de ontmoeting met de Chat'nRunners Bertus 'Boco' en Henk 'Kouketer'. Ook 'Rinusrunning' en 'Marathonarie' wiens weblog ik regelmatig lees (en die later de winnaar zou worden) heb ik gezien. Erik de Vries (de 'Hol-lander') had helaas (maar wijs) besloten om van deelname af te zien omdat een 50 km op dit moment niet in zijn trainingsprogramma past. Met 'Boco' heb ik stuivertje wisselend een groot deel van de route samen gelopen, dan hij voorop, dan weer ik, af en toe een praatje makend. Uiteindelijk raakte Bertus uit het zicht door kramp, maar hij heeft zich dapper door zijn eerste ultra heen geslagen, ruim binnen de 5 uur. Henk was er aanvankelijk ook bij, maar die koos voor de 33 km afstand in voorbereiding op Berlijn.

De Monnikentocht is een Groningse ‘landschapsloop’ van Ter Apel via Sellingen en Vlagtwedde naar de vesting van Bourtange. Voor 95% over onverharde paden (waarvan er in dat deel van het land heel wat zijn!) waarbij een deel van het 'PieterROGpad' werd gevolgd. Volgens de organisatie was het nadrukkelijk geen wedstrijdloop. Er was dan ook geen startlijn, geen kilometeraanduidingen en geen startschot. Maar wel een finishboog! De start werd opgeluisterd door een gedetailleerde mondelinge instructie over de manier waarop de route aangeduid was met rood-wit lint en al de moeilijkheden en gevaren die we onderweg zouden kunnen tegenkomen, zoals afgewaaide boomtakken en overstekende schapen en koeien (:-). Nou, dat viel allemaal wel mee en de routeaanduiding was helemaal OK met overal linten aan de boomtakken en soms een bordje met een pijl, dus foutlopen was er niet bij. Om ongeveer 09:31 bleken we ineens te gaan lopen, achter de voorfietser aan. We liepen toch met een nummer, maar dat was ter herkenning voor de drankposten (waar we werden afgeturfd) en de verkeersregelaars. Dat nummer stond op een groot stuk doek dat bijna je hele borst bedekte en een beetje lastig vast te spelden was. We noemden het gekscherend onze 'monnikspij'.
Je kon kiezen uit een 50 km en een 33 km afstand. Ook (Nordic) wandelaars konden meedoen over een afstand van 30 km. Het parcours was prachtig met bossen, heidevelden en landerijen. De finish in de oude vesting van Bourtange die je binnen liep via twee middeleeuws aandoende ophaalbruggen en een echte stadpoort was indrukwekkend. Het was trouwens ook bij de start een Middeleeuwse sfeer. Bij het Klooster waar we startten (vandaar de naam Monnikentocht) was een Middeleeuwse braderie aan de gang met riddertoernooien, schone jonkvrouwen en – inderdaad – monniken in zwart-witte pij. Om alle plaatsen en dorpje liepen we met een wijde boog heen, dus behalve (woon-)boerderijen verder geen bewoonde wereld gezien. De verzorging was prima, er waren meer dan voldoende posten, ze waren goed voorzien en werden bediend door enthousiaste en vriendelijke mensen. Welke ultraloop heeft om de 4 á 5 km een verzorgingpost?
Iets minder dan 30 lopers gingen voor de 50 km waaronder ondergetekende. Geen warme weerstoestanden, waardoor het ‘voor de wind ging’. Dit laatste ook bijna letterlijk omdat de route van zuid naar noord ging en de (nogal harde) wind uit het zuidwesten of westen blies. De twee regen en onweersbuien mochten ons niet deren. Toch bijzonder dat ik op een loop die 'geen wedstrijd is' mijn PR moest lopen! De officiële tijd was 4:41 (seconden, daar doen we niet aan hoor!) maar ik heb er volgens mijn horloge ongeveer 4:40 over gedaan. Dat komt natuurlijk omdat de start om 9:31 i.p.v. 9:30 was. De lange heuveltrainingen die ik tijdens de vakantie in de Kennemerduinen en in Schotland heb gedaan hebben kennelijk hun vruchten afgeworpen, want ik liep als een trein.

Vanaf de finish moesten moesten we ongeveer 850 meter lopen naar de douches, die zich op een camping bevonden. Weer getuigt het van de goede organisatie dat we een plattegrondje met de looproute mee kregen. Ik had echter de pech dat ik vergeten was om het 'vaandel' met mijn startnummer in te leveren, zodat ik nog een keer heen en terug naar de vesting moest lopen. Teruggekeerd bij de camping (een mooie lichtblauwe sporttas rijker) bleek de shuttlebus naar ter Apel van 15:15 net vertrokken te zijn. Omdat de volgende bus pas om 16:15 zou vertrekken heb ik samen met een aantal andere finishers een biertje gedronken aan de 'stamtafel' van het campingcafé. Dat was een gezellige afsluiting van een memorabele loopdag waabij ik o.a. Henk Noor sprak, een ervaren ultraloper die nog met Jan Knippenberg gelopen heeft. De bus kon in ter Apel niet verder door de Middeleeuwse toestanden aldaar, zodat we langs een toernooiveld met aanstormende ridders te paard onze weg naar de auto moesten zien te vinden. Na een rit van 240 km vanaf Ter Apel was ik om circa acht uur 's avonds weer terug in Haarlem.

Zojuist heb ik de loopplanning weer bijgewerkt. Het heeft een mooi lijstje opgeleverd voor de rest van dit jaar. Volgend jaar wil ik proberen om me via de 100 km van Torhout te kwalificeren als 'echte' ultraloper. De 'Highland Fling' in april (85 km van Glasgow naar de voet van de Ben Nevis) moet daarvoor de opstap worden. Dit jaar waag ik me niet aan afstanden van langer dan ca. 60 km, 'Winschoten' is toch echt nog wat te hoog gegrepen.
De 'Mooathon' (koeienmarathon) in Ierland eind september lijkt me erg leuk. Niet in de eerste plaats vanwege de fun, maar vooral vanwege het prachtige parcours dat wel iets weg heeft van de Connemara.
De afgelopen zomer heb ik veel trainingskilometers gemaakt, waarvan de meeste in de Kennemerduinen in combinatie met stukken strand. Dat lopen in de natuur gaat steeds beter bevallen. Hoe meer mul zand en heuvels en hoe minder asfalt des te beter! Ik meet de prestatie eerder in uren dan in kilometers. Maar ja, de zomer is voorbij, het werk en daarnaast het studeren is weer begonnen en de avonden worden snel korter. Minder tijd en gelegenheid voor lopen van 3 uur en meer dus. Baantraining heb ik in tijden al niet meer gedaan. Zoals gezegd, ik hou meer van zwerftochten met een rugzak en een plattegrond bij me. Zijn de wedstrijden tegen de klok voorbij? Misschien wel, mischien is na het fietsen en het snelheidslopen nu wel een volgende fase aangebroken: de lange natuurlopen. Niet tégen de tijd lopen maar mét de tijd! We zullen zien, in het najaar en de winter ga ik toch ook weer één keer per week op de baan lopen, want het contact met de clubgenoten wil ik toch ook niet verliezen, Einzelgänger die ik ben!

Deze week had ik vanwege de vakantie wat meer vrije tijd. Daardoor heb ik drie lange duurlopen gedaan van 35, 30 en 36 kilometer. Samen met de andere duurlopen leverde dat een 7-dagen totaal (za t/m vr) op van 126 kilometer. Dat is 12 km meer dan het bestaande weekrecord. Het maandtotaal voor juli was ook een record: 348 kilometer.
Daarmee is een mooi bodempje gelegd voor de ultra's die ik dit najaar wil gaan lopen, zie de planning.
In die planning ontbreekt de 100 km van Winschoten. Ik heb het gevoel dat ik nog wat meer ultra ervaring nodig heb om dat aan te kunnen gaan. In elk geval zou ik dan in augustus nog een tweetal weken van 120 á 150 km moeten maken, waaronder een duurloop van 70 km. Of dat gaat lukken naast de andere verplichtingen....
Soms bekruipt me het gevoel dat het een beetje te hard gaat allemaal en dat ik dit jaar beter kan streven naar een goede prestatie op de 60 á 70 km afstanden, waarvan ik er twee in de planning heb staan. Als dat goed gaat zou ik voor volgend jaar een 100 km kunnen inplannen (Torhout, Ulm?).