Wat is er mooier dan een loopjaar met meer dan 4400 km ook nog eens af te sluiten met een PR!
Deze droom is uitgekomen op de ijskoude tartanbaan van AV de Gemzen in Heerde, waar dit jaar de traditionele 6 uursloop werd gehouden. Vijfentwintig mannen en vrouwen waren er nodig om de baan sneeuwvrij te maken en terwijl in de rest van het land de kwakkeldooi was ingevallen is het in het Noorden en Oosten nog één nacht ijs- en ijskoud geweest.
Nou ja, niet overdrijven. De temperatuur kwam tijdens de loop niet boven nul, liep in de donkere uurtjes terug naar min drie en er stond vrijwel geen wind. We zijn de laatste tijd wel aan extremere omstandigheden gewend geraakt! En inderdaad, de vele sneeuwtrainingen hebben het lichaam doen gewennen aan de kou en hebben de spieren gehard.
Maar goed, dit festijn duurde wel een volle zes uur. Eenenveertig ultralopers aan de start, ik had er eigenlijk meer verwacht omdat er zoveel wedstrijden vanwege sneeuw en ijs afgelast waren. Tien daarvan hebben de marathonafstand gelopen, acht een afstand korter dan de marathon en de rest een ultra-afstand.
Selim Ilkin was weer mijn gezellige gast tijdens de heen en terugreis en we hebben, hoewel we toch maar een paar keer samen op hebben gelopen, beiden ongeveer dezelfde afstand van ruim 62 km afgelegd.
Het eerste tiental ronden heb ik in een vrij laag tempo gelopen. Daarna kreeg ik het te warm en heb ik één van de vier (!) kledinglaagjes verwijderd. Daarna heb ik een tijdje met Willem Mütze meegelopen in een nog steeds vrij laag tempo. Na de onvermijdelijke sanitaire stops in het eerste uur liep ik al zo'n twee ronden achter op Selim, die ik als ijkpunt had genomen. Daarom heb ik het tempo wat opgevoerd om dat verschil vast te houden.
Na een uur of drie kreeg ik het toch weer koud en heb ik het vierde laagje maar weer aangetrokken. Mijn consumpties bestonden uit mijn eigen 'blauwe' AH sportdrank, cola, thee, dropjes voor het zout, stukjes banaan en sinaasappel en de AH knijpzakjes met appel-banaan fruitmoesjes. De eerste vier uur elk halfuur, daarna elk kwartier. Dan wandelde ik zo'n vijftig meter, voor het overige heb ik stug doorgelopen, soms wat sneller, soms wat langzamer.
Zoals altijd was het vijfde uur het zwaarst, in het laatste uur leek ik echter weer wat te versnellen. Selim had het toen wat moeilijker (hij was de vorige dag nog ziek geweest!), waardoor het verschil zonder dat ik me dat bewust was weer terugliep.
Door de kou was er niet veel publieke belangstelling voor onze verrichtingen zodat we daar maar een beetje eenzaam in het donker rondliepen. De paar mensen die de kou trotseerden hadden bovendien vooral aandacht voor de 'eigen' clubactiviteiten, zoals de estafetteloop en de uurloop. Echt gezellig was het dus niet. Alleen de Top-2000 in de speakers zorgde voor de nodige muzikale gangmakerij. Maar geen slecht woord over de organisatie, die er toch maar voor gezorgd had dat dit evenement ondanks de barre weerscondities doorgang kon vinden. Toen de baan 's avonds weer glad werd door aanvriezende rijp bestond even de vrees dat de loop stopgezet zou worden, maar dat gebeurde gelukkig niet.
Elk uur werd de stand doorgegeven (er werden geen electronische of handmatige tussenstanden getoond).
Toen ik hoorde dat ik na vijf uur ruim 52 km had gelopen wist ik dat ik in het laatste uur nog zeker 20 rondjes moest lopen om in de buurt van mijn PR te komen. Vanaf toen ben ik de rondjes gaan tellen en toen ik bij het eindschot al voorbij de 22 was wist ik het zeker: een nieuw PR. En inderdaad: met ruim 700 meter verbeterd tot 62028 meter.
Een mooie afsluiting van dit loopjaar dus en een bevestging dat ik ondanks de focus op de langzame duurlopen toch nog best een tempo van boven de 10 km/uur langere tijd kan vasthouden.
's Nachts in bed kreeg ik enorme kuitkramp er werd ik schreeuwend van de pijn wakker. Ik dacht dat er op zijn minst een pees gescheurd was, maar dat bleek mee te vallen. Alle bewegingsfuncties zijn er nog en de pijn in de kuit werd na een dag al minder. Ach, de loopdoelen voor 2010 zijn toch al ruimschoots gehaald...
6 uursloop Heerde
62028 m
6:00:00
M: 9 van 34
Overall: 10 van 41
10,338 km/uur
5:48 min/km
Startnummer 1043
Ik zal de lezer (en mijzelf) niet vermoeien met een uitgebreide terugblik op 2010, want alles is terug te vinden op deze site.
Het belangrijkste is dat ik dit jaar echt ben doorgebroken in het ultralopen met 2 marathons en 13 ultra's, waarvan 3 van 100 km of meer en 4 van 80 km of meer. Deze lopen waren divers van aard, zoals landschapslopen, trails en baanlopen. Tot de laatste behoren een 12-uurs loop en twee 6-uurslopen. Ik heb gelopen in Nederland, België, Duitsland, Schotland en Ierland. De Brocken Challenge in februari was qua omstandigheden, uitdaging en beleving het absolute hoogtepunt van 2010. Het totale kilometrage van 4401 km (wedstrijden en trainingen) is een jaarrecord. En dat alles met weinig of geen blessures maakt 2010 tot een zeer geslaagd en memorabel loopjaar.
Alle lezers en volgers van dit weblog wil ik bedanken voor hun interesse in mijn loopbelevenissen en een gezond en voorspoedig 2011 toewensen!
Met Willem Mütze
Passage van de verzorgingspost
28 december 2010
Winter 2010-2011, Episode I
Het is weer voorbij, die mooie winter...
Voorlopig althans, want hoewel het nu dooit en ijsregent is het 'pas' eind december. Januari en februari kunnen nog heel wat ijs en sneeuw in petto hebben.
Hier volgt een overzicht van alle 'sneeuwloopjes' van deze eerste fase van de winter van 2010-2011 die precies een maand duurde:
Lopen winterperiode I, 2010-2011
datum
traject
condities
km
duur
28 nov
Olne-Spa-Olne
vorst, sneeuw en ijs
65
9:29
30 nov
Spaarnwoude v.v. plus extra lusje
Zeer koud. -3C met O6, chill -11C
Sneeuw en ijsresten
13
1:20
1 dec
Hekslootpolder
Extreem koud (-5C, O6, chill -16C)
10
1:00
2 dec
Groene route Kennemerduinen en aanloop
Koud (-5C), sneeuw. Wel minder wind
14
1:30
4 dec
Kennemerduinen
5-10 cm verse sneeuw en opgewaaide sneeuwhopen van 30-40 cm hoog
23
2:25
5 dec
Hekslootpolder en Schoteroog
5 tot 10 centimeter prut en smeltende sneeuw. Matsch!
13
1:25
8 dec
Groene route Kennemerduinen en aanloop
-2C.
Compleet verijsde paden door hardgevroren sneeuwprut. Zelfs met Yaktrax nog moeilijk te belopen.
14
1:30
9 dec
Spaarnwoude v.v. plus extra lusje
Meeste sneeuw gesmolten, behalve in de sloten. Met W6 en 5C een chill van -1, voelt nog steeds erg koud aan.
13
1:20
11 dec
Schoteroog en Hekslootpolder
Vrijwel sneeuwvrij
13
1:20
12 dec
Kennemerduinen (Groene route plus aanloop huis v.v.)
Vrijwel sneeuwvrij
14
1:25
14 dec
Portsmouth, N.H., USA
Droge en koude vrieslucht, chill rond -15C
10
1:10
15 dec
Portsmouth, N.H., USA
Droge en koude vrieslucht, chill rond -17C
7
0:50
17 dec
Kennemerduinen + aanloop
Zeer veel verse sneeuw, 10 tot 20 cm
15
1:45
18 dec
Kennemerduinen + aanloop
Lage gemiddelde snelheid door dikke (10-30 cm), nog weinig betreden sneeuwlaag
22
2:45
19 dec
Kennemerduinen (Groene route plus aanloop huis v.v.)
Moeilijk begaanbaar door gemiddeld 20 cm losse sneeuw
Nee, ik heb de Kerst niet in Oostenrijk of Zwitserland doorgebracht. Het zijn de trefwoorden voor een gewoon duurloopje aan het eind van de middag van Eerste Kerstdag over de golfbaan van Spaarnwoude. Er zijn langlaufloipen uitgezet en de veelal nog onbetreden sneeuwduinen zijn bedekt met een dun laagje ijs waar je gemakkelijk doorheen zakt. Al ruim een week beheerst dit sneeuwdek al mijn loopactiviteiten. Het is prachtig, indrukwekkend maar o zo zwaar. Een twintigplusser door de Kennemerduinen duurt ruim twee en een half uur, bijna een half uur langer dan anders. (Hard)lopen houdt nu in dat je met acht á negen kilometer per uur voortzwoegt over een gladde en hobbelige ondergrond, regelmatig diep wegzakkend. De afgelopen acht dagen heb ik op deze manier meer dan honderd kilometer afgelegd in 6 duurlopen. Ik ben er erg moe van geworden en de wasmand erg vol. Elke keer vier laagjes kleding, dat schiet op! Maar dat is nodig met temperaturen onder nul, wind en een langzaam tempo.
Lopen in kou en sneeuw oefent een enorme aantrekkingskracht op me uit zodat ik het niet kan laten, dag in, dag uit. Meer dan ooit wordt ik geconfronteerd met de eenzaamheid en macht van de natuur. De sneeuw die van de duintoppen afstuift, de dennenbossen die een diepe en geheimzinnige stilte overwelven, de kudden lome met sneeuw bedekte grazers, de donkere luchten boven het witte strand. Ahhhh...
Komende woensdag staat de 6 uur van Heerde op het programma, ik ben benieuwd hoe dat zal gaan met de loodzware benen die ik nu heb door al dat sneeuwgeploeter.
Zaterdag 18 december 2010
Het echte lopen
En weer een lading sneeuw over Nederland. Deze keer lag Haarlem midden in de 'snow belt'. Een onafgebroken stoet van zware sneeuwbuien trok gedurende zo'n acht uur vanaf de Noordzee het land op met als gevolg 20 á 30 centimeter sneeuw. Talrijke loopwedstrijden afgelast. Maar geen nood, het echte lopen speelt zich ergens anders af. Bijvoorbeeld in de witte eenzaamheid van de duinvalleien, waar een weg gebaand moet worden zonder dat er een pad te zien is. Voortploeterend tussen kudden slome Schotse Hooglanders, een reeënpaartje opjagend. De stilte verscheurd door de knarsend in de sneeuw wegzakkende, met Yaktrax gewapende schoenen. De achter de duintoppen wegzinkende zon en de zich direct intensiverende kou. Een bijna volle maan die opkomt achter een donker eiland van pijnbomen. Witdooraderde heuvels als schuimende golven op een woeste zee. Een enkele wandelaar of langlaufer. Dierensporen. Parnassia in de verte, de belofte van een warme kop koffie.
Terug door een maanverlichte wereld van ijs.
Niemand die dit afgelast.
4 december 2010
Toendralopen
De Kennemerduinen leken wel een Siberische toendra. De felle sneeuwbuien van vanochtend hadden vijf á tien centimeter sneeuw achtergelaten. De opstekende wind had sneeuwduinen en golfranden tot dertig centimeter hoog gevormd. De Schotse Hooglanders stonden in groepjes stil verscholen in het kreupelhout, een enkel exemplaar baggerde sloom door de sneeuwlaag, traag en schommelend zijn weg zoekend. Hun slepende voetsporen waren goed te herkennen. Sporen van mensenvoeten waren er veel minder. Buiten de hoofdroutes om waren de paden onzichtbaar geworden door de sneeuw. Omdat ik er zo vaak geweest ben wist ik vrij precies waar ze liepen, maar toch zakte ik regelmatig weg in de kuilen aan weerskanten ervan. Het geeft een bijzonder gevoel om 'als eerste mens' de ongerepte sneeuw te betreden en zo de paden weer bloot te leggen. Mijn voetstappen zouden de weg voor degenen die na mij kwamen markeren. Als ze tenminste niet te lang wachtten. Want hoewel er slechts een fijne motsneeuw viel bleken de diepe voetafdrukken die ik in de sneeuw had gemaakt op de terugweg alweer ondergestoven te zijn. Op de uitzichtspunten was het snijdend koud door de naar het zuidwesten draaiende wind die later op de dag een dooiinval zou inluiden. Boven zee hingen de loodgrijze wolken van het dooifront. Met name klim naar ...duin en vooral de afdaling ervan werd behoorlijk gehinderd door sneeuwduinen; regelmatig zakte ik er bijna tot aan mijn knieën in weg. Over de 22 kilometer van deze loop heb ik bijna anderhalf uur gedaan. Ik houd van dit weer. Als sneeuwliefhebber laat ik geen kans onbenut om er op uit te trekken. Na de zeer sneeuwrijke winter van 2009-2010 lijkt het deze winter dezelfde kant op te gaan. Mooi!
23.11.2010 19:00
nicht schon wieder: 68 cm Schnee auf dem Brocken ...
01.12.2010 00:00
Aktuelles:
Anmeldung LÄUFT !
Werden die 61 Std. bis zum Ausverkauf vom letzten Jahr geknackt?
01.12.2010 00:25
Halb Deutschland kriecht morgen schlaftrunken durch die Gegend und vergisst, das erste Türchen aufzumachen ...
Mensch, seid Ihr IRRE !!
01.12.2010 00:36 = 36 Eingänge
Waaronder André Boom die tussen 00:30 en 1:00 achter zijn PC zat (en het huis op stelten zette)
01.12.2010 06:00 = 53 schlaflose
En om dit alles passend te omlijsten:
Brocken-weer in Nederland! Ongekend koud voor begin december. Krachtige tot harde Oostenwind en de hele dag vijf á zes graden vorst. Duurloopjes van 80 minuten worden daardoor tot een soort poolexpedities. Zo zag de Hekslootpolder (met in de verte Schoteroog) er vandaag uit.