Vrijdag 10 februari 2006

Nog steeds geblesseerd of niet? Ja en nee. Vorig weekend heb ik voor het eerst sinds begin december weer een heuse wedstrijd gelopen, en nog onder moeilijke omstandigheden ook: de Phanos boscross (zie wedstrijdverslag). Dat verliep best goed en ook op de intervaltraining van afgelopen donderdag kon ik een goed tempo volhouden. Toch zegt het lichaam nog steeds dat ik voorzichtig moet zijn; de hiel is nog wat stijfjes en tijdens inspanning ook niet helemaal ongevoelig. Ik ben daarom terughoudend als het gaat om het vóórinschrijven voor een wedstijd. Dat zou net weer voldoende kunnen zijn om de druk te gaan verhogen en te gaan forceren. De aanpak is nog steeds om heel geleidelijk het weekvolume en de lengte van de zaterdagduurloop verder op te bouwen. Zodra ik moeiteloos en zonder klachten achteraf 2 á 3 uur kan lopen durf ik me weer te gaan richten op een (halve) marathon. Stilletjes loop ik alweer een beetje te fantaseren over de marathon van Hoorn op 21 mei. Op de club gonst het over Schoorl en Utrecht, maar er zijn ook nogal wat mensen met blessures of die er tegenaan zitten en toch maar doorgaan.
De RSI is ook weer teruggekomen; ik merk dat het veel met (werk)stress te maken heeft. De behandeling bij de fysio is inmiddels gestopt; ik moet zelf een paar keer per dag oefeningen doen.
Naar boven

Zondag 12 februari 2006

Van het voorjaar niets te merken vandaag. Een (natte) sneeuwjacht joeg bij een temperatuur van nauwelijks 1C over de vlakte rond de Stompe Toren. Een sneeuwvlok prikte venijnig in mijn ogen en ik trok de klep van mijn pet nog iets verder omlaag. Gisteren 17km en vandaag 11km. Een trainingstotaal van 50km deze week, dat is mooi. Met dit niveau kan ik weer naar een halve marathon toewerken. En ik heb er nog een gevonden ook: op 25 februari de 'Knotwilgenloop' in Woerden, in hetzelfde gebied waar ook de Linschotenloop gehouden wordt (Woerden-Linschoten-Oudewater). Een lokale, dus hopelijk niet massale, halve marathon die mooi als test voor 'Alphen' zou kunnen fungeren . Ja, die zet ik op mijn programma. (Merkwaardig: in een plantsoentje bij het Brouwerskolkje waren sommige narcissen al uit de knop!).
Naar boven

Zaterdag 18 februari 2006

Na ruim twee maanden weer een lange duurloop (2 uur, 22km). En nog wel langs de route waarop het in december helemaal mis ging met mijn Achilles. Deze keer hoegenaamd geen problemen, ondanks (of dankzij) het vier maal per week trainen zet het herstel nu goed door. Maar voorzichtigheid blijft, want de rechterhiel is nog steeds gevoeliger dan de linker. Het voorjaar zet nu goed door. Het voelt zacht aan met 8C, wat stapelwolken en een zwak windje. Langs de Machineweg kwam ik het eerste goudgele zonnetje van het in bloei staande Klein Hoefblad tegen. Ook een enkel Madeliefje is weer schuchter te voorschijn gekomen. Gelukkig geen dode eenden of zwanen gezien; daar wordt nu door iedereen extra op gelet i.v.m. de vogelgriep die Nederland nadert. Thuis heerst wel de griep, maar gelukkig een andere soort. Bernadette en Edward hebben allebei een week op bed gelegen met drie dagen koorts; inmiddels gaat het weer wat beter. De anderen blijven er hopelijk vrij van. Met mijn RSI gaat het licht beter, misschien wel omdat ik een paar keer per week krachtoefeningen doe. Nadeel is wel dat het weer drukker is geworden op mijn werk; in verband met een projectofferte moet ik nu af en toe ook naar Antwerpen, waardoor ik nog meer kilometers per week moet maken. Gemiddeld rij ik zo'n 800 km per week Haarlem-Rotterdam v.v. en dan komt dit er nog bij. En autorijden (stuur vasthouden) is niet goed voor mijn schouder; daarom pak ik tegenwoordig ook af en toe de trein.
Naar boven

Woensdag 22 februari 2006

Retourtje Stompetoren met terugweg langs Zijkanaal B. De natuur komt als je goed kijkt beetje bij beetje in voorjaarsstemming. Bij Fort Spaarndam zag ik de eerste (kleine) Paarse Dovenetel in bloei staan.
Naar boven

Zaterdag 25 februari 2006

Eindelijk (na bijna een half jaar) weer een halve marathon: de Knotwilgenloop in Woerden (zie verslag). Bernadette herstelt nu na bijna twee weken gelukkig weer van haar griep.
Naar boven

Zondag 26 februari 2006

Rustig uitgelopen na de inspanning van gisteren. Gelukkig heb ik geen vervelende nawerkingen van de halve marathon ondervonden. Het is voorjaar! De blauwe crocussen staan massal in bloei langs het Spaarne. Met dit weer is het heel moeilijk om de juiste kleding te dragen. Met wind mee en in de zon, die al merkbaar aan kracht wint, loop je al snel te puffen en te zweten en als je de hoek omgaat, in de schaduw en met wind tegen, is het meteen gevoelig koud. Ik draag nu een thermoshirt met lange mouwen, daar overheen en shirtje of singlet en tenslotte en dun windjack (het 'laagjesprincipe'). Verder zeker bij het trainen nog een lange collant.
Naar boven