Twaalf uit twaalf

Met de Midzomeravondmarathon van eergisteren erbij heb ik het doel om 12 marathons in 12 opeenvolgende maanden te lopen bereikt. Het rijtje begon met de Eindhoven marathon op 14 oktober 2007, dus eigenlijk zijn het er 12 in 9 maanden. Dat komt omdat ik er in sommige maanden twee heb gelopen. Vroeger zou ik nooit gedacht hebben dat dit mogelijk was, maar door de ene marathon als training voor de volgende op te vatten en door geen snelheid te forceren is het gelukt. Toch ging het ook weer niet zo langzaam, want in deze periode zat ook de PR marathon (DFW maart 2008) en ben ik steeds ruim onder de 4 uur gebleven, 5 keer zelfs onder de 3:40 (voor wie het echt wil weten: het gemiddelde over deze 12 is 3:42:39).
Voor dit jaar staan er nog een paar op het programma, waaronder enkele hele zware (Monschau en Athene).

Vier rondjes om het Hunebed van Diever

Oftewel de Midzomeravondmarathon. Midzomer??? Gedurende de gehele twee uur durende heenreis viel het met bakken uit de hemel en toen we in de kleedkamer van het Dingspielhuus stonden kletterde het op het dak en rommelde de donder akelig dichtbij. Zou het op een afgelasting uitdraaien, vroeg iedereen zich enigszins bezorgd af? Maar nee hoor, tijdens het inlopen trokken de buien weg en maakten plaats voor een schoongewassen blauwe lucht met sneldrijvende witte wolkjes. Bij een temperatuur van zo'n 14 graden dus ideaal loopweer, hoewel in de bossen veel vocht bleef hangen. Het probleem zat hem echter in de modderpoelen, waarover later meer.
Dit was voor mij de derde Midzomeravond in Diever, maar nu dan voor het eerst de volledige editie, want de twee vorige keren heb ik drie ronden gelopen. Het parcours begint met een aanloop van 2 km, bestaande uit twee rondjes door het dorp, vervolgens vier grote ronden van 10 km en een staartje van 200 meter om het getal 42,2 vol te maken. Het begin van elke ronde gaat over een open stuk akkerland (Steenakkerweg). Vervolgens ga je het bos in ter hoogte van het Shakespeare openluchttheater, waarna gedurende een aantal kilometers een licht omhoog lopend fietspad wordt gevolgd. Het geasfalteerde gedeelte houdt dan op en je slaat rechtsaf het Dieverzand in. De route volgt nu kilometerslang een heel smal schelpenpaadje dat parallel loopt aan een karrespoor met de grootsprakige naam Studentenweg. Dat weggetje was deze keer helemaal volgelopen met regenwater dat centimetersdiepe modderpoelen had gevormd. Je kon kiezen: er doorheen, dan had je dus natte schoenen en sokken, of eromheen, dan had je dus modderige schoenen en sokken en liep je bovendien een grote kans om weg te glipperen in de zompige berm. Mijn aanvankelijke pogingen om er omheen te lopen heb ik daarom later maar opgegeven. Na de Studentenweg ga je nogmaals rechtsaf. Er volgt een geaccidenteerd, maar wel droger, bosweggetje dat uitkomt op de Oude Groningse weg. Op die weg verlaat je ter hoogte van bungalowpark 't Wildrijck weer het bos en bereik je via het hunebed weer het begin van de ronde. Het laatste stuk is weer open terrein en daar kregen we te maken met tegenwind uit het zuidwesten. Het is een lastig stukje van de route omdat het bestaat uit oneffen klinkertjes en ook nog een beetje omhoog gaat. Toch is het lang niet zo'n mooi en afwisselend parcours als dat van de DFW marathon die in het voorjaar in een lange lus tot over de grote heidevelden in het noorden van het Wold gaat.
En daarbij inderdaad deze keer ook nog de modder die het toch al lastige parcours extra moeilijk maakte. Aanmodderen dus, zou je denken. Vooral na net terug van vakantie te zijn en een nacht met weinig tot geen slaap tussen Harwich en Hoek van Holland achter de rug te hebben. Mijn recept van heel rustig beginnen (in het begin liep ik helemaal achterin het peloton waar ook Dick van Es, Ineke Scheffer en Sjoerd Slaaf te vinden waren, na de 2e ronde stond de klok al op 2:01) heeft echter goed uitgepakt want ik voelde iedere ronde de krachten toenemen en in de laatste ronde kon ik nog de reserves opmaken door een beetje aan te zetten. Resultaat 3:49:39 waar ik gezien de omstandigheden tevreden mee ben. Rond 20 km kreeg ik wel een dipje door problemen met gas in de ingewanden waardoor ik op een mooi bemoste plek achter de bomen moest gaan hurken om van het opgeblazen gevoel af te komen. Die paar minuten oponthoud verdienen zich snel terug als je daarna van de kramp af bent en weer lekker lopen kunt. Op 37 km begon het in mindere mate opnieuw maar na een korte looppauze kon ik kon wel tot de finish door blijven lopen. (Al die fish en chips en Guiness in Ierland en op de boot hebben mij blijkbaar geen goed gedaan).
De Midzomeravond is een echte natuurmarathon met weinig tot geen publiek en een beperkte opkomst (235 deelnemers waarvan 61 op de hele). De entourage is echter sfeervol, waarbij iedere deelnemer elke ronde een persoonlijk woordje van de omroeper krijgt. Ook de verzorging is op en top (3 posten met cola, sportdrank, water, banaan, peperkoek). En dat voor 9 Euro... Een ideale trainingsmarathon.

bruto (= netto) 3:49:39
42km 28/61
aanloop 2 km 12:47.0 1e ronde 52:50.7 (01:05:37)
2e ronde 55:04.7 (02:00:42)
3e ronde 53:13.5 (02:53:55)
4e ronde + uitloop 200m 55:43.7 (03:49:39)
11,02 km/h (5:26 min/km)