Gisteren, zaterdag 25 juli, heeft er 's middags een zware storm gewoed in met name de kustgebieden. Gedurende meer dan een uur stond er een volle windkracht 10 met windstoten tot boven de 120 km/uur. Dat is in het winterhalfjaar al iets bijzonders, laat staan midden in de zomer (vorige week nog de midzomeravondmarathon!).
De bomen stonden vol in het blad en waren verzwaard door de regen. Enorme schade was dan ook het gevolg. In de ochtend had ik nog een rondje door de duinen gelopen, niet wetende dat verschillende van de oude en karakteristieke loofbomen die ik passeerde een paar uur later tegen de vlakte zouden gaan. En dat is bijzonder jammer en een groot gemis. Veel van die bomen waren waypoints en kennissen geworden die ik tijdens mijn talloze trainingslopen beleefd gegroet heb. Maar nu zijn ze er niet meer en dat is triest. Toen ik vandaag hetzelfde rondje liep lagen ze gebroken en gebarsten over elkaar heen op het pad. Ze hebben elkaar in hun val meegetrokken. Het voelt alsof je een paar goede vrienden hebt verloren. Maar het landschap zal herstellen, ze zullen vermolmen tot vruchtbare aarde die voeding zal zijn voor nieuwe aanwas. De natuur kan zo meedogenloos zijn. Maar die meedogenloosheid hangt samen met de altijd voortdurende cyclus van ontstaan en vergaan. Vaarwel mooie bomen.
De positieve voortekenen die zich tijdens de Bokemei Run voordeden zijn bevestigd tijdens de Midzomeravondmarathon in Diever. De vorm is goed! Een PR in de leefstijdsklasse 60-plus op de marathon is het toch wel onverwachte resultaat.
Op de vertrouwde vier rondjes in het Drents-Friese Wold kon ik het tempo goed vasthouden. Van enige inzinking was eigenlijk geen sprake. Het heerlijke zomerweer zal ook wel geholpen hebben: zonnig, met ongeveer 21 graden en een stevig briesje was het goed uit te houden.
Toch had het ook nog anders kunnen aflopen. Halverwege de tweede ronde kreeg ik plotseling enorme buikkramp. Een hard opgeblazen buik en pijnlijke steken in mijn onderlichaam bij elke stap. Lopen ging bijna niet meer. En het ging net zo lekker, wat had ik de pest in zeg! Na een paar honderd meter strompelen vond ik eindelijk een verborgen plekje ergens onder de bomen voor een sanitaire stop die gelukkig uitkomst bracht.
Hier dan nog het lijstje van alle vijf deelnames. Het resultaat van dit jaar zit op het niveau van 2008-2010. Prima toch?
3:51:51 (2015)
3:57:48 (2013)
3:38:08 (2011)
3:51:10 (2010)
3:49:39 (2008)
Midzomeravondmarathon Diever
18 juli 2015
42,2 km (4 rondes)
3:51:51
10,92 km/u
19e van 58 finishers
12 juli 2015
En dan eindelijk weer eens onder de 4 uur!
Ik zal terug moeten gaan tot 20 juli 2013 om een marathon te vinden die ik binnen de 4 uur liep. Dat was de Midzomeravondmarathon in Diever, waarvoor ik 3:57:48 nodig had. Zo bekeken was die 3:58 van vandaag op de Bokemei Run in het Amsterdamse Westerpark dus best wel bijzonder. Temeer daar het een 'marathon plus' was van 43,4 kilometer. Het gemiddelde was dus 10,94 km/uur en dat is zelfs sinds 16 juli 2011 (alweer Diever) niet voorgekomen. Toch wel opmerkelijk omdat ik er zo vaak over klaag steeds langzamer te gaan lopen. Misschien kwam het door het koele zomerweer (19 graden, bewolkt en af en toe een spatje motregen). Het was goed voor een 9e plaats tussen de 26 starters. Ben benieuwd hoe het a.s. zaterdag zal gaan (wederom Diever).
Bokemei Run
12 juli 2015
43,4 km (10 rondes)
3:58
9 van 26 finishers
