|
Voor de statistieken
Het eerste halfjaar van 2008 zit er alweer op en de trainingsloop van gisteren viel de eer de beurt om de 100e loop van dit jaar te zijn. Het kilometertotaal staat op 1344; het totaal over 2007 was maar liefst 2900. Dat ga ik dus dit jaar vermoedelijk niet evenaren.
Het aantal wedstrijden/trainingen ligt tot nu toe ook iets lager dan vorig jaar; nu is het gemiddelde 4,0 lopen per week, terwijl ik over heel vorig jaar op 4,3 lopen per week (totaal 226 lopen) uitkwam. Het gemiddelde aantal km per loop ligt dit jaar echter hoger: tot nu toe 13,35 tegen 12,83 over heel 2007. Dat komt natuurlijk door het grote aantal marathons dit jaar, waardoor de training/wedstrijd kilometer ratio lager uitvalt. In 2007 was dat 4,7; over de eerste helft van 2008 is het maar 2,8!
Minder trainingskilometers per wedstrijd dus, oftewel sommige marathons zijn eigenlijk trainingen voor andere marathons. Gevolg is dat mijn snelheid er een beetje uit is, dus PR's op de kortere afstanden zal ik wel kunnen vergeten. Maar dat is niet waar ik me dit jaar op richt.
|
|
Nacht van West Vlaanderen
 Omdat ik geen liefhebber ben van lange afstand lopen in de zomerse warmte heb ik voor de marathon van juni gekozen voor de Belgische Nacht van Vlaanderen. Die start pas om 20.00 zodat ik dus tegen middernacht zou finishen. Na een warme dag kan het 's avonds natuurlijk nog erg drukkend en benauwd zijn, maar het is toch altijd beter dan in de brandende zon te lopen. Gelukkig was het rond de langste dag dit jaar niet uitzonderlijk warm geweest (overdag 20 graden), zodat het 's avonds heerlijk weer was. Weinig wind, betrokken lucht, aanvankelijk een drupje onweersachtige regen, een tikkeltje drukkend. Met een temperatuur tussen de 17 (start) en 14 graden (finish)dus prima loopweer. Voor mijn werk moest ik 's ochtends in Rotterdam zijn en van daar uit was de rit naar Oostkamp, waar ik zou verblijven, minder dan 200 km. Toch deed ik er, door files bij Breda en op de ring van Antwerpen, nog ruim twee en een half uur over. Na aankomst in de 'gastenkamer' bij 'Fra Bartolo' ben ik eerst even een uurtje op bed gaan liggen, daarna even snel een pizza gegeten in het dorp om vervolgens op weg naar Torhout te gaan, zo'n 10 km ten zuiden van Oostkamp. Daar was een grote sporthal ingericht voor inschrijving en omkleden. Het parkeren in de omgeving was door de grote toeloop echter een beetje lastig, maar tenslotte vond ik nog een plekje.
De Nacht van West Vlaanderen is een zomers volksfeest dat dit jaar al weer voor de 29e keer in Torhout (nabij Brugge) en omliggende gemeenten plaatsvond met kermissen, braderieën, hardloopwedstrijden, skeelerwedstrijden en lange afstand wandeltochten. De verschillende onderdelen startten allemaal tegelijkertijd, hoewel de wandelaars wel op de lopers moesten wachten. Men noemt dat in België een massastart. Hardlopen heet daar lopen en lopen heet wandelen. Om 20.00 stonden enige tientallen deelnemers aan de start van de 100km(!) loop, 500 á 600 deelnemers aan de start van de 42,2 km loop (de marathon dus), een duizendtal in het startvak van de 10 km loop (‘massajogging’) en een grote groep (snel- en gewoon) wandelaars stond zich warm te trappelen voor de 100km(!) en 42,2 km wandeltochten. En dat allemaal op één groot verzamelterrein bij het sportcentrum annex zwembad. Toen de hele meute in beweging kwam moesten ze toch echt allemaal dezelfde kant op. Met als gevolg dat het op de eerste kilometer voor iederéén min of meer wandelen geblazen was.
De feestvreugde werd gedrukt doordat een hardloopfenomeen uit Torhout, Tom Compernolle, die de afgelopen drie jaar de 10 km van de Nacht gewonnen had en Belgisch kampioen was op de 5000 meter een paar dagen eerder bij een tragisch verkeersongeluk met een legervoertuig omgekomen was. Daarom startte er een klein groepje lopers tien minuten van tevoren met rouwbanden om en liepen vóór de grote groep uit naar zijn woonhuis dat langs de route lag. Toen we daar voorbij kwamen (bij de start werd natuurlijk een minuut stilte in acht genomen) hadden ze een kring om het huis gevormd, hand in hand met hun gezichten naar de woning van Tom gekeerd, en applaudisseerde iedereen die daar langs liep. Best wel indrukwekkend.
We liepen eerst (samen met de 10km-ers, erg druk) een lus van 10 km door de licht glooiende landerijen en bossen ten oosten van Torhout, daarna een tweede doorkomst door het van barbecue- en friteslucht vergeven centrum van die plaats en vervolgens een lus van 32 km ten westen van Torhout door dorpjes als Kortemark, Handzame, Werken, Zarre en Edewalle. Veel mensen hadden er een feest van gemaakt en zaten vóór hun huizen of langs de weg te picknicken, bier te drinken of een barbeque op te stoken. Ik liep in een groepje Belgen die blijkbaar goed bekend waren, want ze werden van alle kanten steeds uitbundig toegejuichd. We hielden een strak tempo aan van 11 km/uur, dat gecontroleerd werd door de snelheidsmeter van één van de meefietsende begeleiders. De bevoorrading was prima. De eerste 10 km alleen water, maar daarna op elke 5 km een ruime keuze uit water, cola, sportdrank, banaan, sinaasappel, rozijnen en peperkoek. Een ware tractatie en dat voor een startgeld van slechts 16 Euro.
Geleidelijk viel het duister in en dan ontstaat er altijd een bijzondere en intieme sfeer. De bosranden werden donkere muren, de korenvelden begonnen zacht gloeiend op te lichten en hier en daar floepten de lichten van een boerderij aan. De begeleidende fietsers ontstaken hun knipperende rode achterlichtjes en geparkeerde auto's verlichtten hier en daar het parcours met hun koplampen. Het deed me een beetje denken aan de fietstocht Parijs-Brest-Parijs die mij jaren geleden door drie Bretonse nachten voerde. Het fluoriserende shirt van de Enschede marathon dat ik droeg kon nu zijn diensten bewijzen. Gedurende de laatste tien km was het helemaal donker geworden. De Belgen hadden echter kosten nog moeite gespaard en op de donkerste punten van de normaal onverlichte landweggetjes waren diesel-aggregaten met felle schijnwerpers op hoge masten geplaatst. Het was een spookachtig beeld om de lopers in het licht van die schijnwerpers te zien opdoemen en weer in het duister daarachter te zien verdwijnen. Sommigen verdwenen ook letterlijk (in gaten in het slechte wegdek), want je werd door die felle lichten zó verblind dat je daarna even niets meer zag. Er waren ook veel begeleiders op de fiets. Zo heb ik een half uur in trance achter een fietser aan gelopen die een radio in zijn fietstas had waaruit hypnotiserende new-age klanken kwamen.
Het lopen bleef me gemakkelijk af gaan; op 30 en 35 km ging ik steeds wat versnellen en liep zo een paar honderd meter op het Belgische groepje uit. Ik ging steeds meer mensen inhalen en had nog een lichte en lange tred. Het tempo van 11 km/uur is me blijkbaar goed bevallen en ik had nog flink wat reserves over. Uiteindelijk zagen we boven de bomen in de verte de oranje gloed van de lichten van Torhout en langs een imposant, in de floodlights badend kasteel, liepen we rond half twaalf de stad binnen. Na een korte plaatselijke ronde finishten we in het hart van Torhout temidden van de drukbezette terrasjes, het lawaai van kermisattracties en vlak naast een groot podium met artiesten. Door de drukte was het nog een heel gedoe om de sporthal weer terug te vinden. Daarna ben ik de 10 km terug naar Oostkamp gereden voor een heerlijke douche en een wat onrustige nachtrust (steeds wakker door dorst en nog niet ontspande spieren) in een overigens uitstekende gastenkamer bij Machteld en Dirk in 'Fra Bartolo'.
Dat ik een eindtijd van ‘maar’ 3:49:59 (eigen meting, netto) had kwam deels door de eerste ‘wandelkilometer’ en deels door het wat lage gemiddelde van 11 km/uur. ’s Nachts heb je geen idee van je snelheid, voor je gevoel loop je veel harder dan feitelijk het geval is. Door het duister kon ik ook niet goed op mijn horloge kijken waardoor ik het gevoel had op een schema van 3:35 of zo iets te zitten. Maar de verlichte kerkklokken in de dorpjes spraken andere taal! O ja, die 100km lopers, wat zijn dát voor types! Sommigen zien er totaal niet als getrainde atleten uit, hebben een slechte looptechniek, gaan in een sukkeldrafje vooruit en hebben totaal ongeschikte kleding aan. Zouden die een idee hebben waar ze aan begonnen zijn? Moet je nagaan: twee en een halve marathon en dat in de nacht? En hoe lang zouden die 100 km wandelaars er wel niet over gaan doen?
netto 3:49:59
bruto 3:50:23
Cat MV4 27/48
42km 249/399
1e halve 1:55:17
2e halve 1:53:42
11,01 km/h
Grafiek: Een heel vlak en rustig verloop
|