Donderdag zag ik in de kleedkamer van de atletiekvereniging een poster hangen van de RUN Winschoten. Het kriebelt al een tijdje, de 100 km. Na een paar 60-ers en 50-ers en een aantal weken van 80 á 90 kilometer zou ik zo maar eens ineens door kunnen stoten naar de échte ultra-proef. 12 september? Nog 12 weken waarvan twee vakantie. Zou genoeg moeten zijn met op 4 juli als 'training' de ronde van Amsterdam en in Augustus een paar keer rond de 150 per week. Waarom wachten? Ik heb dit jaar al ruim 1600 km gelopen. De gedachte intrigeert me maar ik durf me nog niet in te schrijven. Hou deze site maar in de gaten!

De naam is 'Rondje Voorne'. Maar met een lengte van 50 km is het wel een lang rondje. Zeker voor iemand die het vorig weekend ook al een 6 uurs wedstrijd heeft gelopen. Zaterdag had ik een hoeveelheid achterstallig kluswerk moeten wegwerken en was daardoor ook al moe. Wat moet dit worden, dacht ik vanochtend. En op weg naar Brielle begon het nog te regenen ook. Maar die regen bleek een zegen te zijn, want daardoor ging de voorspelde 23-25 Celsius gelukkig niet door en bleef de thermometer hangen tussen 17 en 22C. Want met een start om 1200 zou je bij warm weer de volle laag krijgen. Rondje Voorne is een echte landschapsloop, met veel te zien onderweg. Start op de Markt van het oude stadje Brielle met zijn imposante kerk. Daar sprak ik Theo (TPeters) van CnR nog even die mij op een wonderbaarlijke manier in de menigte herkende. Hij zou proberen de 50km in vier uur te lopen. We hebben elkaar succes gewenst, want mijn streeftijd was 5 uur, dus we zouden elkaar wel niet meer zien onderweg.
Vijf minuten na de start rinkelde mijn mobieltje. Ik had geen haast, dus even opgenomen. Rugzakje af, mobieltje er uit. Dochterlief die advies nodig had bij het zoeken naar een huurwoning. Na een paar minuten weer verder. Mobieltje opbergen en hópla. Maar ik liep ineens helemaal alleen op een fietspad in de druilerige regen! Hoe snel was die groep lopers en fietsers niet van mij weggelopen! Maar ach, wat maakt het uit? Als ultraloper moet je er tegen kunnen om in je eentje de elementen te trotseren. De route voerde mij eerst langs het Brielse Meer met aan de overzijde de havencomplexen van Rotterdam (Hartelkanaal). Plaatsjes als Zwartewaal, Heenvliet en Abbenbroek schoven voorbij, het regende nog steeds, maar de staart van de uiteengevallen lopersgroep had ik alweer ingehaald. Over een oude trambaan naar Oudenhoorn. Het werd droog! Ik bleef een tijdje samenlopen met een tweetal andere sololopers. Eén daarvan haakte af met kramp, de andere liet zijn tempo terugvallen zodat ik die ook kwijtraakte. Dan maar weer alleen door Hellevoetsluis, waar de brug openstond zodat ik door een verkeersregelaar werd gesommeerd om via een smalle, hoge sluisdeur naar de overkant te kruipen. Niet omlaag kijken! Dan langs het Haringvliet met een mooi uitzicht op Goeree-Overflakkee. Vervolgens weer alleen door natuurgebied de Weergors (duinen). Dan de klapper: 11 km modderig Noordzeestrand tussen Hellevoetsluis en Oostvoorne. Daar trof ik zowaar weer een collega sololoper aan maar ook die ging langzamer. Het was een ervaren rot die het alle 14 edities van het Rondje gelopen had!!
Op het strand brak de bewolking en maakte plaats voor een fel junizonnetje dat het bolletje behoorlijk treiterde. Dan maar het petje uit de rugzak halen. Het enige beloopbare stuk was de vloedlijn, maar die was uitgerust met vervelende diagonaal op de looprichting staande harde zandribbels die waren opgevuld met zout water. Maar toch was dat beter dan door het losse zand te ploeteren. Recht vooruit was de Slufter met zijn windmolens te zien. Wij bogen echter rechtsaf, richting Oostvoorne, waar het strand ophield en overging in laag duinlandschap. Nog een lastig stukje mul zand en dan weer over geasfalteerde fietspaden door het bos richting Brielle waarvan de vierkante toren al van verre zichtbaar was als een hoopgevend baken. De laatste twee kilometer zijn altijd een psychische barriëre, maar ik bleef de 10 km/uur vasthouden tot op de finishlijn.
Ook nu weer deden er zowel sololopers als teams mee en waren er veel fietsbegeleiders. Zelf moest ik het hebben van de lekkernijen uit mijn rugzakje. Solo is hier echt solo: er zijn hele stukken waar je niemand tegenkomt (vind ik niet erg hoor). Maar ik hield me taai en kon het (niet al te hoge) tempo tot aan het eind vasthouden. Resultaat net boven de 5 uur. Pffff, ik ga maar eens vroeg naar bed vanavond. 150 km in 9 dagen, dat ga je toch wel voelen...


5:03:38
9,88 km/u
Heren solo: 29 van 36
Startnummer 16

Vandaag heb ik meegedaan aan de 6 uur van de Haarlemmermeer. Deze werd gehouden op het Floriadeterrein aan de voet van de Big Spotters Hill. Het was een nieuw parcours, de voorafgaande edities zijn op het terrein van Paswerk gehouden. Vijftien minuten rijden van huis, dat ik kon ik toch niet aan me voorbij laten gaan. Ik had me niet vooringeschreven, enerzijds omdat het maar een week vóór Rondje Voorne viel en anderzijds omdat ik bij warm weer niet zou willen starten. Maar het was geen warm weer, want we zitten midden in de Junikoelte die ook wel de 'Schapenscheerderskou' genoemd wordt. Een zonnetje achter de sluierbewolking en een frisse NO-wind. Te ideaal om nee te zeggen.
De startaccomodatie en de doorkomsten waren in het Expo paviljoen van de voormalige Floriade met het 300 meter lange dak van zonnecollectoren. Van daaruit was een afwisselend rondje van 2250 meter uitgezet in een autovrij gebied langs vijvers met waterlelies, bloemenweitjes, de Hill en voor een gedeelte onder het afdak van de Expo door. Er zaten zelfs twee klimmetjes in: een kort maar vrij steil steenblokkenpaadje vlak vóór het doorkomstpunt, onder de overkapping van de Expo, en een wat langer gedeelte bij de Spotters Hill. Beide klimmetjes leken elke ronde hoger te worden en na 27 keer waren het echte bergen geworden. Verder was de ondergrond sterk variërend, asfalt, steengruis, schelpen, grasbermen en klinkers.
Er deden 12 teams (5-6 personen) mee en 40 sololopers. Eén team wist het in die zes uur zelfs tot meer dan 90 km te brengen! Dit was mijn tweede 6 uur. In tegenstelling tot de eerste (Heerde, december vorig jaar) heb ik nu wél de volledige zes uur uitgelopen wat me op een totaal van 61,3 km bracht. Toen de tijd tegen de 6 uur begon te lopen vroeg ik me af hoe men op het relatief lange parcoours iedereen stipt op tijd tot stilstand zou doen komen. Maar exact op 6:00:00 doken er als uit het niets officials op die driftig op scheidsrechtersfluitjes bliezen. Iedereen stopte waar hij of zij op dat moment was. Na niet al te lange tijd kwam één van de fluitende officials langs die met stoepkrijt je borstnummer voor je voeten op de weg kalkte (hoe zouden ze dat op het stuk schelpenpad gedaan hebben?) Wij konden toen rustig terugwandelen naar de Expo, later zouden de restmeters opgemeten worden. Een enkeling bleef echter zitten, door kramp niet meer bij machte op te staan. Gelukkig waren er voldoende helpende handen.
Opvallend is hoe je tijdsbesef tijdens zo'n loop verandert. In het begin kruipt de tijd voorbij en moet je niet denken aan al die uren die nog te gaan zijn. Maar na zo'n 3 uur lijkt de tijd wel te gaan vliegen en de laatste uren flitsen werkelijk voorbij. Zou dat door de trance komen? Het laatste stukje heb ik min of meer gewandeld, want toen het doel (60 km) bereikt was wilde de geest en dus ook het lichaam niet meer. En passant het ik ook mijn 50 km tijd officieus verbeterd (4:39). Het ging dus wel lekker allemaal en daarbij heeft niet alleen het weer meegeholpen (hoewel veel wind) maar ook de tafel met delicatessen die er stond: banaan, sinaasappel, meloen, rozijnen, eierkoek, chips(!), cola, sportdrank, bouillon, water, thee, bier (!!). Dat laatste heb ik toch maar pas na afloop genomen. Hulde aan de organisatie, want ook de rest klopte allemaal. Wat mij betreft gaat dit een 'klassieker' op mijn persoonlijke wedstrijdkalender worden.
Die 6 uurslopen bevallen me goed. Er zit een wedstrijdelement in, de verzorging is regelmatig en goed, je hoeft geen rugzak mee te sjouwen, er ontstaat een soort broederschap tussen de lopers die je steeds opnieuw tegenkomt en je kunt de resultaten van verschillende lopen tegen elkaar afzetten. Zo kan ik toch maar mooi zeggen dat ik vandaag een PR op de 6 uur heb gelopen!


6:00:00
61314 m
27 ronden van 2250m, 564 restmeters
10,22 km/u
Overall solo: 16 van 43
M50 8 van 22
Startnummer 22