Over de bodem van de Zuiderzee Ik voelde me wel een beetje een ‘Einzelgänger’ toen ik vanochtend om zeven uur richting Noordoostpolder reed, terwijl een groot deel van de Kombijsporters die dag aan het jaarlijkse trainingsweekend zouden gaan beginnen. Of ik dat dan ook echt ben laat ik aan anderen over ter beoordeling. Donderdagmiddag was ik bij de fysio ivm de blessure van het kapsel van mijn rechter voet, waar een grindtegel op gevallen was. Hij beoordeelde dat ik met een bandage wel zou kunnen doorgaan met hardlopen, maar bij voorkeur niet op oneffen ondergrond. Geen Heliomare cross dus. Ik meteen googelen met de zoektermen ‘vlak’ en ‘lopen’ en toen vond ik ‘de lange vlakke wegen in de NO-polder’. De site van de Zuiderzee marathon dus. Nou denk ik dat die fysio het daar niet echt mee eens zou zijn geweest, maar goed. Bandage om mijn voet en op weg naar Nagele. Na 10 km kreeg ik al pijn in mijn voet, maar door wat te experimenteren met de afwikkeling van mijn passen ging het steeds beter. Het stuk tussen 35 en 40 km was natuurlijk weer het lastigste, vooral omdat we toen de aantrekkende wind schuin tegen kregen. Uiteindelijk finishte ik in Zwolle in 3:33:58 waar ik heel tevreden mee ben. Het was vrij koud, zeker in het begin, en de kop erwtensoep die we na afloop kregen aangeboden liet zich daardoor goed smaken. Een vrouw van mijn leeftijd die naast me zat beklaagde zich erover dat de soep niet warm genoeg was. Ik dacht dat ze daar was om iemand die wel gelopen had op te halen, dus zei ik enigszins verwijtend tegen haar: ‘die soep is eigenlijk voor de lopers bedoeld, en voor hen is het beter dat hij niet te heet is, want ze komen uit de kou.’ Kwam er even later iemand van de organisatie naar haar toe met de mededeling of ze nog even wilde blijven wachten op de prijsuitreiking, want ze was 3e geworden bij de V50 met 3:40 op haar eerste marathon. Oeps…, ik dus een boei. Thuis ben ik maar meteen gaan icen. Na zes marathons is het voor dit jaar nu wel mooi geweest.
Naschrift: bij het bijwerken van mijn site kwam ik er achter dat deze marathon toch nog een 'PR' heeft opgeleverd: gecorrigeerd naar de 'benchmark' van een leeftijd van 30 jaar volgens het WAVA-systeem is de tijd, die stond op 3:11:10, verbeterd naar 3:10:39.
Zondag 18 november 2007
Een schraal loopje
Het was schraal weer vanochtend, tijdens het trainingsloopje naar de Stompe Toren. Amper drie graden boven nul, een matige zuidooster en een dun vliesje ijs op de sloten, waarop de laagstaande zon schitterde die zelf alle ruimte had in een strakblauwe hemel. Met mijn rechtervoet ging het redelijk, alleen het bochten lopen doet een beetje pijn. De pasgekochte nieuwe schoenen vormen een comfortablele en stevige omhulling. Gistermiddag, tijdens de eerste strandtraining van dit winterseizoen, had ik met name op de gedeelten met los zand of waar het getij een 'wasbordprofiel' had achtergelaten, meer last van de gevolgen van de grindtegel die een week geleden op de enkel van mijn rechtervoet was beland. Ik had een nieuw terrasje in de tuin aangelegd en wilde een paar puinzakken met zand en tegelrestanten naar de vuilstortplaats brengen. Tijdens het tillen kwam één van die zakken, waarin zware stukken grindtegel zaten, ongelukkig op mijn voet terecht. Twee marathons vlak na elkaar zonder blessures en nu dit! Het hardlopen gaat redelijk op vlakke stukken, maar aan de Kennemer crosscup moet ik voorlopig maar niet beginnen. De Heliomare cross aanstaande zondag is dus geen haalbare kaart - maar de vlakke rechte wegen in de Noordoostpolder tussen Urk en Zwolle mogelijk wel?
Ik voelde me wel een beetje een ‘Einzelgänger’ toen ik vanochtend om zeven uur richting Noordoostpolder reed, terwijl een groot deel van de Kombijsporters die dag aan het jaarlijkse trainingsweekend zouden gaan beginnen. Of ik dat dan ook echt ben laat ik aan anderen over ter beoordeling. Donderdagmiddag was ik bij de fysio ivm de blessure van het kapsel van mijn rechter voet, waar een grindtegel op gevallen was. Hij beoordeelde dat ik met een bandage wel zou kunnen doorgaan met hardlopen, maar bij voorkeur niet op oneffen ondergrond. Geen Heliomare cross dus. Ik meteen googelen met de zoektermen ‘vlak’ en ‘lopen’ en toen vond ik ‘de lange vlakke wegen in de NO-polder’. De site van de Zuiderzee marathon dus. Nou denk ik dat die fysio het daar niet echt mee eens zou zijn geweest, maar goed. Bandage om mijn voet en op weg naar Nagele. Na 10 km kreeg ik al pijn in mijn voet, maar door wat te experimenteren met de afwikkeling van mijn passen ging het steeds beter. Het stuk tussen 35 en 40 km was natuurlijk weer het lastigste, vooral omdat we toen de aantrekkende wind schuin tegen kregen. Uiteindelijk finishte ik in Zwolle in 3:33:58 waar ik heel tevreden mee ben. Het was vrij koud, zeker in het begin, en de kop erwtensoep die we na afloop kregen aangeboden liet zich daardoor goed smaken. Een vrouw van mijn leeftijd die naast me zat beklaagde zich erover dat de soep niet warm genoeg was. Ik dacht dat ze daar was om iemand die wel gelopen had op te halen, dus zei ik enigszins verwijtend tegen haar: ‘die soep is eigenlijk voor de lopers bedoeld, en voor hen is het beter dat hij niet te heet is, want ze komen uit de kou.’ Kwam er even later iemand van de organisatie naar haar toe met de mededeling of ze nog even wilde blijven wachten op de prijsuitreiking, want ze was 3e geworden bij de V50 met 3:40 op haar eerste marathon. Oeps…, ik dus een boei. Thuis ben ik maar meteen gaan icen. Na zes marathons is het voor dit jaar nu wel mooi geweest.