Roaming

Vandaag in het kader van de voorbereiding op de White Rose ultra weer eens lekker 'geroamed' in de duinen en bossen tussen Castricum en Camperduin. Begonnen bij het station van Castricum en na een lange omloop uiteindelijk gestopt bij het station van Alkmaar. Een uurtje of zes en een kleine 50 kilometer. Wat is dit gebied toch mooi en afwisselend. En de trails zijn er behoorlijk pittig! Zo'n 80% van dit parcours bestaat uit zanderige paadjes en het beklimmen van duinen. Tsja, waarom zou je eigenlijk naar het buitenland gaan met dit zo dicht bij huis?

Een beetje (meer) trainen blijkt echt wel nodig, want na zo'n 30 kilometer werden de beentjes al zwaarder, en dat moeten we straks in Engeland natuurlijk niet hebben. Overigens heb ik daar de mogelijkheid om één ronde van 48 kilometer te lopen. Daar doe ik dan toch al gauw 7 á 8 uur over. Lopen over de Moors is zwaar, en het is dan al november, dus de kans op regen, wind en zuigende modder is dan groot.

Bovendien, als je naar mijn wat langere loopjes van de afgelopen tijd kijkt, dan liggen die qua afstand eerder in de marathon- dan in de ultracategorie.

26 september 2015
Individuele loop Noord-Hollandse duinen
48 km, 404 phm
Bruto 6:20 netto ca. 6:00
Route
Fotoalbum

Vakantie

De vakantie zit er weer op. Net als vorig jaar hebben we deze doorgebracht in de Italiaanse regio Umbrië. We logeerden op een 'agriturismo' in Assisi en hebben genoten van de kunststeden, de middeleeuwse dorpjes op de heuveltoppen en natuurlijk ook van het mooie landschap en het prachtige nazomerweer.
Ook de loopschoenen waren mee en om de twee dagen heb ik 's ochtends vroeg een tochtje gemaakt over de voetheuvels van de Apennijnen. Geen echte bergtrails, maar toch pittig klimwerk. Zo'n 4 á 500 meter klimmen en dalen op een rondje van 12 kilometer ga je toch voelen in de knietjes. Behalve twee loslopende waakhonden die me de stuipen op het lijf joegen is alles zonder incidenten en zonder blessures verlopen.

Voor het najaar heb ik geen grote plannen. Het streven is om de 300 kilometer lopen per maand vol te houden, maar ik begin me steeds meer weg te bewegen van het ultra-front. Lopen van meer dan 10 uur beginnen steeds minder aantrekkingskracht op me te hebben. Niet-georganiseerde individuele 'loopjes' van 40 á 50 kilometer daarentegen lijken de nieuwe bekoring te gaan vormen. De Brocken Challenge blijft echter op het programma staan en Olne-Spa-Olne ook. En de White Rose Ultra dan? Die gaat door, maar ik focus me op één rondje van 48 kilometer en daarna de pub in!
Kortom, meer fysieke en mentale rust en niet zo lang en ver lopen dat het een mentale strijd gaat worden, dat is het parool.