Zondag 2 april 2006

Aarzelend komt het voorjaar nu op gang. De bomen zijn nog steeds kaal, maar het Klein Hoefblad kleurt sommige plekken met droog land alweer helemaal geel. Opvallend is nu ook de opkomst van het Speenkruid; en ik ben de eerste bloeiwijzen van het Groot Hoefblad ook alweer tegengekomen. Inmiddels is de zomertijd ingegaan en kan er 's avonds weer onder daglichtomstandigheden gelopen worden, hoewel het na half negen behoorlijk gaat schemeren. Warm is het nog niet, maar met temperaturen die weer regelmatig boven de 10 graden uitkomen zou de korte broek alweer uit de kast gehaald kunnen worden, ware het niet dat we al dagenlang te maken hebben met een straffe, vlagerige ZW-wind, die vooral als hij over het water waait toch behoorlijk fris is. De zon staat draarbij echter steeds vaker overtuigend te stralen in die typische strakblauwe voorjaarslucht.
Inmiddels ben ik 'formeel' weer in training voor een marathon, want ik heb me ingeschreven voor de Marathon van Hoorn op 21 mei. Wat ik in het najaar ga doen, weet ik nog niet. Mogelijk 'Berlijn' als revanche op het debâcle van vorig jaar, maar ik voel ook erg veel voor de 'In Flanders Fields Memorial Marathon' (10 september) van Nieuwpoort door de Ijzervallei naar Ieper. Al van heel vroeger heb ik een affiniteit met die streek, die nog versterkt is door het boek 'Weerzien bij Passchendaele' van A. Viruly, dat ik min of meer toevallig aantrof in de boekenkist van een koopvaardijschip waar ik vroeger op voer.

Vandaag heb ik een 10-km wedstrijd gelopen (Road Air Run in Hoofddorp). Het resultaat was redelijk, hoewel de vorm tegenviel (zie verslag). Maar ik denk dat dat het gevolg was van een feestje dat tot half drie duurde; mijn zoon Edward heeft namelijk met zijn band afgelopen vrijdag de Rob Acda Award gewonnen, een regionale competitie voor beginnende pop/rockbands. Ze hadden zowel de jury- als de publieksprijs, een super-prestatie!
Naar boven

Woensdag 5 april 2006

Hoewel het (alweer) te koud is voor de tijd van het jaar trof ik vandaag bij Stompetoren toch de eerste vol in bloei staande Paardenbloem aan. Dit was de eerste loop in mijn 53e levensjaar; de wijn, bitterballen en borrelnootjes van gisteravond maakten tijdens het lopen nog steeds hun omwentelingen in mijn buik. Gisteren, op mijn verjaardag, speelde de rechterhiel plotseling weer flink op. De 10 km wedstrijd van zondag, gevolg door een wat al te intensieve training op maandag waren wellicht iets te veel hooi op de vork. Ik moet erg voorzichtig zijn met de lange duurlopen, wil ik 'heel' blijven en eind Mei de marathon kunnen lopen. Aanstaande Zondag (Rotterdam) nestel ik me in elk geval comfortabel achter de TV. Inmiddels ben ik trouwens weer aan nieuwe schoenen toe, omdat er signalen zijn dat de demping er grotendeels uit is (pijn in de voetzool bij het neerkomen van de voet, pijn in de knie). Daar kan ik het geld dat ik op mijn verjaardag gekregen heb mooi aan besteden. Naar boven

Zaterdag 8 april 2006

Vanmiddag heb ik weer eens een duurloop van ruim dertig kilometer gelopen, tot in Westpoort. Dat is het uitgestrekte terrein langs de Amerikahaven waar men bezig is om de infrastructuur van het Westelijk havengebied van Amsterdam te realiseren. Op dit moment is het een uitgestrekte woestijn van opgespoten zand waar de wind vrij spel heeft. Alleen de N102, van Amsterdam naar Ijmuiden, loopt er doorheen en hier en daar staan de skeletten van kantoorgebouwen in aanbouw. Temidden van die woestenij, vlak naast de grote witte houders van Oiltanking, staat omringd door oude bomen het kleine kerkje van Ruigoord met daaromheen de wonderlijke uitwassen van de kunstenaarsgemeenschap 'De culturele vrijstaat', die het dorp van de voormalige bewoners heeft overgenomen en het zo van de ondergang heeft gered. Een desolaat landschap, dat juist daardoor uitstekend geschikt is om zich te harden in de duur en er aan te wennen om de blik uren op oneindig te houden in een niet aflatende beukende tegenwind. Ja, een marathon komt niet uit de lucht vallen, toch?
Aanvankelijk heb ik nog getwijfeld of ik wel een dertiger zou moeten gaan lopen, omdat ik beducht was dat de blessure weer zou verergeren. Na de Kombij bostraining van afgelopen donderdag begon deze weer op te spelen, en vrijdag (rustdag) was het pijngevoel prominent aanwezig. Maar het gekke is, ik heb dat al vaker gemerkt, dat juist na een lange inspanning de klachten afgenomen zijn. Het lichaam blijft een ondergrondelijk fenomeen.
Ook weer wat lente-nieuwtjes: onder het viaduct van het Rottepolderplein (waar ik een plasje moest plegen) bespeurde ik de bijna geopende knopjes van het Herderstasje. Die willen de kou blijkbaar niet afwachten. Ook de Vroegeling, een klein, nietig plantje met onooglijke witte bloemetjes, is voor de oplettende blik weer overal te vinden. De natuur staat te popelen om los te barsten!
Naar boven

Woensdag 12 april 2006

Hoewel de temperatuur tot nu toe nog nauwelijks boven de 10 graden is uitgekomen, lijkt de natuur niet langer meer te kunnen wachten: kastanjeknoppen staan op barsten en over de wilgen hangt een zweem van groen. Van de ene dag op de andere is ook het gele Koolzaad in bloei gekomen. En de weermannen durven eindelijk te reppen over temperaturen van 15C of zelfs daarboven vanaf Pasen.
Het inlopen van de nieuwe schoenen (Asics cumulus gel met mooie azuurblauwe accenten) verloopt voorspoedig, alleen het hielkapje schuurt nog een beetje. Voorlopig gebruik ik ze alleen op de kortere duurlopen en op de baan. Op 2e Paasdag, als een grote delegatie Kombijers de Leische Rijn/Utrecht marathon gaat lopen, ga ik samen met Robert Horster (een van de weinige andere Haarlemmers bij de LAL-groep) proberen om tijdens de KG-loop het PR op de 15 km te verbeteren. Dat zou niet al te moeilijk moeten zijn, want het staat op 1:07:35 en dateert al van mei 2004 (Pim Mulierloop). Als ik van het puntenklassement uitga zou ik bij de voor mij haalbare 420 punten ongeveer 1:04 moeten kunnen lopen.
Naar boven

Zondag 23 april 2006

Nog vijf weken en dan staat de volgende marathon op het programma, in Hoorn. Na het goede resultaat op de KG loop op 2e Paasdag (een PR in 1:03:39 op de 15 km) vroeg ik me af of ik nu niet moest gaan proberen om een halve marathon onder de 1:30 te gaan lopen, bijvoorbeeld op 18 juni in Leiden. De vorm is nu zo goed, dat dit voor het grijpen lijkt te liggen. Een marathon tussendoor zou dat natuurlijk veel moeilijker maken. Van de andere kant heb ik al ingeschreven voor Hoorn en zou ik, mits de blessures niet opnieuw toeslaan, ook op een goede marathon kunnen afstevenen. De afgelopen week heb ik (inclusief de KG loop) 80 km gelopen, waaronder een goed verlopen 34 km op zaterdag. Hoorn, een rustige marathon in een landelijke omgeving, zou een mooie testcase kunnen zijn of ik nu eens overtuigend onder die 3:45 kan duiken. Daarom heb ik besloten om de marathontraining door te zetten, met de komende twee weken nog een groot kilometervolume, en er voor te gaan. Van het resultaat van Hoorn zal ik laten afhangen of ik dit jaar nog meer marathon-avonturen ga opzoeken of dat het najaarsdoel die snelle halve gaat worden.
We hebben nu welgeteld één lente-achtige dag gehad. Afgelopen vrijdag werd het zowaar bijna twintig graden en konden we buiten lunchen. Inmiddels is de temperatuur echter alweer ingezakt naar 13 graden met daarbij een grijze lucht met motregen. De natuur is desalniettemin uitgebarsten, hoewel de bomen nog aarzelen met groen worden. Het aantal nieuwe voorjaarsbloeiers is echter bijna niet meer te tellen: Hondsdraf, Ereprijs, Speenkruid en al een enkele bloeiwijze van het Fluitekruid, om er maar eens een paar te noemen. Ook het gras in de bermen schiet omhoog en de wilgen zijn geelgroen van de katjes.
Naar boven

Vrijdag 28 april 2006

Gisteravond weer een PR binnengehaald (Kombij 3000 meter baanwedstrijd), zie verslag. Nu ga ik me helemaal op de marathon concenteren, dus voornamelijk extensief trainen en tot de marathon geen wedstrijden meer.
Eindelijk lente! De kastanjebomen lopen uit, de bermen schieten omhoog en overal Pinksterbloemen. Komend weekend (jammer vanwege Koninginnedag) moeten we nog even door een dipje heen, maar daarna zou het warm moeten gaan worden.
Naar boven