Geplaatst op

Lion’s Heuvelloop

Magali, Eddy, André, Michiel na de finish

Net als in 2017 en 2018 heb ik weer de 15 km van de Lion’s Heuvelloop gerend. Ja, gerend inderdaad, want het ging dit keer weer eens om de snelheid. Een mooie training voor een ‘luie’ ultraloper op leeftijd die zich aan het voorbereiden is op de marathon van Leiden. Maar ja, het was warm vandaag. De ‘warmste 2e Paasdag ooit gemeten’ volgens de weerbureaus. 24,8 graden in de Bilt. Maar dat was later op de middag. ’s Ochtends tussen 11 en 12 was het 20 á 21 graden, maar op de witte schelpenpaadjes in de duinen kun je daar gerust een paar graadjes bij optellen. En er was door het mooie weer sprake van een record-opkomst zodat het een beetje dringen was in de eerste kilometer over het fietspad langs de Zeeweg. De start op de Hoge Duin en Daalse weg is trouwens iets bijzonders omdat er tegelijk met de 5 km-lopers wordt gestart die echte precies de andere kant op moeten, richting het Kopje. Dat vraagt altijd het nodige organisatietalent bij het maken van de startopstelling (5 km op de linker weghelft en de 10 en 15km op de rechter weghelft) om te zorgen dat men niet op elkaar botst.

Hoewel ik afgelopen zaterdag nog zo’n 30 kilometer door de Bollenstreek en de Waterleidingduinen had gestruind lukte het toch aardig om de snelheid er constant in te houden. Weliswaar ben ik net onder de 12 per/uur gemiddeld gebleven zodat een tijd van onder de 1u 15 minuten er niet in zat, maar daar zal ik de warmte dan maar de schuld van geven. Lekker moe na afloop, maar niet dat uitgewoonde gevoel zoals na een lange ultra. Fit-moe, zal ik maar zeggen. Het biertje op het zonnige terras van Sporthal Tetterode, samen met mijn zoon Edward, zijn vriendin Magali en zijn sportvriend Michiel die de 10 km hadden gelopen, en met Bernadette en mijn broer Edwin, die kwamen supporteren, liet zich prima smaken!

In vergelijking met de twee vorige deelnames zag het er als volgt uit:
17 april 2017 1:13:30 (met leeftijdcorrectie 0:59:01)
2 april 2018  1:14:48 (met leeftijdcorrectie 0:59:28)
22 april 2019 1:15:39 (met leeftijdcorrectie 0:59:32)
PR 15 km 17 april 2006 (KG-loop) 1:03:39 (met leeftijdcorrectie 0:56:27)
N.b. de ‘leeftijdcorrectie’ geeft de corresponderende tijd weer die op een leeftijd < 30 jaar gelopen zou zijn). Met leeftijdcorrectie dus heel constant en maar 3 min verschil met PR tijdens KNAU-lidmaatschap). Het PR zou overeenkomen met een tjd van 1:11:30 nu.

22 april 2019
Lion’s Heuvelloop 15 km
1:15:39
M prestatieloop 34 van 90
M overall 47 van 103

Geplaatst op

Van Hillegom naar de Zilk

Tulpen bij de Zilk

Vorig jaar heb ik de ‘Tulpenroute’ gelopen in de Wieringermeer, van Anna-Paulowna naar den Oever en terug. Dit jaar ben ik dichter bij huis gebleven en waarom ook niet? Haarlem is toch niet voor niets de ‘Bloemenstad’? De Bollenstreek rond de Zilk is internationaal bekend, niet in het minst natuurlijk door het Bloemencorso en de Keukenhof. De tulpencultuur in dit deel van Nederland is een toeristische visitekaartje. Hier overheerst gezelligheid, kleinschaligheid en drukte. Een heel andere sfeer dan op de uitgestrekte, eenzame velden in het noorden.

Vandaag, op Paaszaterdag en met prachtig weer, was het drukker dan ooit. Zo druk zelfs dat met klem werd aangeraden om niet meer richting de Keukenhof te gaan omdat deze afgeladen was en alle toenaderingswegen verstopt zaten. Onder zulke omstandigheden blijkt hardlopen toch weer het ideale vervoermiddel te zijn. Waar het druk is ren je er gewoon dwars doorheen en voor het overige zoek je de rustigere voet- en fietspaden uit. Hoewel, rustig? Langs de bloeiende velden trok een gestage karavaan wereldburgers die zich onzeker voortbewogen op oranje gekleurde huurfietsen. De ‘Holland Experience’ zullen we maar zeggen.

Geen plotselinge sneeuwbui maar witte tulpen!

Daarom was ik blij dat ik halverwege de route de Amsterdamse Waterleidingduinen in kon duiken. Het contrast was enorm; een oase van rust die slechts verstoord werd door het gekraak en geritsel van door het struikgewas op mijn nadering wegvluchtende herten. Maar wat was het warm in de duinen! Dat was wel even wennen weer! Op de witte zandpaadjes was het ruim boven de 25 graden. Veel drinken dus. Gelukkig staan er op diverse plaatsen bij de in- en uitgangen drinkwatertaps met heerlijk helder koel PWN duinwater. Een zegen! Het werd uiteindelijk een behoorlijk pittig twee deel over de trails.

Tussen de tulpen

Meer foto’s hier.
Route

Geplaatst op

Durham

Kathedraal van Durham in de vroege ochtend

Een korte vakantie bood de mogelijkheid om weer eens op Engelse bodem te lopen. Met de boot zijn we vanaf IJmuiden naar Newcastle overgestoken voor een verblijf in Durham, bekend van zijn mooie kathedraal op de hoge oever van de rivier de Wear. Het was mooi droog en zonnig weer, wel een beetje fris met een schrale noordoosten wind. Naast het genieten van deze prachtige stad was er dus gelegenheid voor twee rondjes van elk ruim 10 kilometer, één aan het eind van de middag en de tweede de volgende dag ’s ochtends vroeg. Vooral bij die laatste was het behoorlijk fris met een temperatuur van amper boven nul. De routes had ik thuis al uitgeplozen op afstandmeten.nl en in de Garmin gezet. Het bleken twee mooie, afwisselende en best wel pittige loopjes te zijn met het nodige klimwerk over behoorlijk steile hellingen. Gelukkig had ik met mijn trailschoenen voldoende grip op de droge ondergrond. Mat regen zou het een heel ander verhaal geweest zijn!

Uitzicht op de River Wear vanaf Whinney Hill

Geplaatst op

M65!


Afgelopen donderdag ben ik ‘gepromoveerd’ naar een nieuwe leeftijdscategorie: de M65!
Wat was er mooier dan om dit twee dagen later te kunnen omlijsten met een uitstekend gelopen Castricum marathon. Uitstekend in die zin dat het van begin tot eind ‘lekker’ ging, resulterend in een tijd die meer dan 16 minuten sneller was dan vorig jaar. Eigenlijk is het ‘met zijn 44 km een enigszins ‘opgeblazen’ marathon, het kleine broertje of zusje van de eveneens ‘opgeblazen’ 60km (die dus bijna 64 is).
Misschien had ik mijn 65e verjaardag wel moeten omlijsten met een afstand van 65 km, maar dat was niet mogelijk omdat ik in verband met de verjaardagspartij later die middag op tijd thuis moest zijn. Nou, dat is gelukt. Want niet alleen heb ik sneller dan verwacht gelopen maar ook de NS hielp een handje meer door in verband met werkzaamheden bij Zaandam éénmalig een ‘non-stop’ Intercity tussen Castricum en Haarlem te organiseren.

Wat dat organiseren betreft, Willem en Annemarie hebben dat weer excellent gedaan. Zo stond de camper weer bij de strandopgang in Bergen te wachten met heerlijke warme tomatensoep. En na een rondje van 2,5 km (want ik liep dus de marathon), was ik daar alweer terug, ditmaal voor het onvolprezen sneetje brood met gebakken ei. Voor de post in Egmond zorgde de LAT (yes, koffie!!). Maar de Lat stopt er na dit jaar waarschijnlijk mee, hoorden we bij monde van de scheidende voorzitter/marsleider. De wandelvereniging houdt er in verband met teruglopende ledenaantallen waarschijnlijk mee op. Dus of er volgend jaar weer een Castricum Bos-, Duin- en Strandloop zal zijn?

We zullen het zien. Maar hoe dan ook, het was weer een heerlijk loopje. Wat mij betreft net mooi zo, die afstand. Het geeft een prettig gevoel om in het laatste deel nog voldoende energie over te hebben. De natuur was prachtig, de weercondities (bewolkt, 11C, weinig wind, droog) ideaal. En daarmee zit mijn eerste marathon/ultra als M65-er er weer op!

6 april 2019
Castricum Ultra-Marathon
44 km
4:46:55
2e van 13