Bid Me Run

Volgens de nieuwsberichten zit het lopen weer in de lift. De coronapandemie heeft een paar jaar geleden veel mensen naar buiten gelokt als alternatief voor de gesloten sportscholen. Daar hebben zij het hardlopen ontdekt. En zoals het dan gaat: voor je het weet wil je niets anders, je bent er aan verslaafd. Vooral bij de ‘grote’ lopen, zoals de marathons van Rotterdam en Amsterdam zie je dit verschijnsel, maar ook bijvoorbeeld in Leiden waar vorig jaar zo’n 7000 mensen aan de halve marathon deelnamen. Ook de sociale media spelen hierbij een rol met ‘runfluencers’ die het hardlopen ‘trending’ hebben gemaakt.

En dan is het best bijzonder om een halve marathon te lopen met ‘slechts’ 200 deelnemers. Zeker wanneer het een prachtig en uitdagend parcours betreft. Ik zou bijna zeggen: gelukkig maar. Want alles rondom inschrijven, starten, lopen en finishen is dan zo relaxed en geordend! Geen eindeloze rijen bij de tassenafgifte en de toiletten. Geen half uur of langer wachten voordat jouw startvak eindelijk mag gaan lopen. Geen parkeerproblemen. En dat alles voor een veel lagere prijs dan die massa-evenementen. Toegegeven, je loopt niet over een verkeersvrij parcours. Maar dat is dan ook het enige minpuntje dat ik bij de Omloop van Noordwijkerhout kan bedenken.

Zoals gezegd, een schitterend parcours door de duinen en langs de bollenvelden. Deels over (drukke) fietspaden, deels over veel rustiger schelpenpaden. Hier en daar een klimmetje of een stuk vals plat. En volop zon deze keer! Het lopen ging me tot mijn verbazing goed af hoewel ik de laatste dagen erg moe en futloos was. Waarschijnlijk een virusje. Maar al lopend wordt dat door de adrenaline en endorfine weggespoeld. Ik kon het tempo goed vasthouden en kreeg in de laatste paar kilometer zowaar een aantal lopers op sleeptouw. Na de finish bleek een van hen Ferry van der Ent te zijn, de organisator van de strand-ultralopen waaraan ik een paar keer heb deelgenomen. Hij loopt nog steeds ultra’s, voor mij heeft dat zo langzamerhand wel een beetje afgedaan. Over mijn tijd was ik best tevreden, een paar minuutjes langzamer dan vorig jaar. In de uitslagen bleek ik een van de twee 70-plussers te zijn die de 21 km hadden gelopen. Al met al was het weer een fijne hardloopervaring, daar tussen Noordwijkerhout en Noordwijk.

27 april 2025
Omloop van Noordwijkerhout
21,1 km
2:05:40
M70 2 van 2
M 140 van 159

Net als twee jaar gelden heb ik vandaag weer de 30 km van de Groet uit Schoorl Run gelopen. De omstandigheden waren prima. Tussen Schoorl aan Zee en Hargen was het wel wat frisjes met een matige NO-wind en een gevoelstemperatuur van nauwelijks boven nul. Op dit stuk, het meest blootgestelde deel van het parcours, kregen sommige lopers het te kwaad. Meestal waren het krampverschijnselen als gevolg van de kou. Ik had mijn benen goed ingesmeerd met vaseline. Dat werkt als een isolerend laagje en voorkomt ook dat de huid uitdroogt. Zo was het best te doen. Ik heb een behoorlijk constant tempo weten aan te houden dat net onder de 10 km/uur bleef waardoor ik er niet in slaagde om, zoals twee jaar geleden, onder de 3 uur te finishen. Maar wat zou het? De prestatie zat hem voor mij vooral in het finishen als M70-er. Onder de 1460 finishers waren er maar 4 van 70 jaar of ouder. Dan begin je je toch wel een ‘buitenbeentje’ te voelen! De tweede ronde over de Schoorlse Zeeweg (vals plat!) naar de Berenkuil en terug via de Nieuwe Weg naar Hargen met daarin een keerlusje was psychologisch gezien een pittig stukje. Toen voelde ik me sinds lange tijd weer in de ‘ultramodus’ komen. Ik beeldde me in dat ik met een marathon bezig was en dus nog zo’n 15 kilometer te gaan had. Dat was bedoeld als een mentale training voor de Amstelveen marathon op 16 maart die ik op mijn kalender heb gezet. Het vertrouwen dat dat gaat lukken is toegenomen nu ik deze best wel pittige 30 km naar tevredenheid heb afgelegd.

Rest mij nog te zeggen dat le Champion alles weer tip-top georganiseerd had inclusief een ‘sluis’ om het 10-km parcours richting de bussen terug naar Alkmaar te kunnen passeren. De tasseninname en -uitgifte werkte vlot en probleemloos. De wachttijden bij de bussen vielen mee (heen zelfs helemaal geen rij). Een klein minpuntje was wel dat er in de sporthal helemaal geen bankjes stonden zodat je je op de vloer moest omkleden. Met 30 km in de benen voorwaar geen pretje. En de volgende keer misschien een kraampje met wat thee en koffie?

9 februari 2025
Groet uit Schoorl Run 30 km

 

Ook dit jaar weer vormde de Linschotenloop weer de afsluiting van mijn loopjaar. Deze sfeervolle halve marathon zo vlak voor kerst leent zich daar uitstekend voor. Het weer was somber, grijs, winderig en regenachtig. Gelukkig was het bij de start net even droog, want stilstaand in de lange startrij voel je de kou het meest. Omdat de start pas om 13:45 was begon het tegen het einde van de loop al behoorlijk donker te worden. Maar daardoor kwam de met name in de dorpjes overal aanwezige uitbundige kerstverlichting des te beter uit wat een gezellige ambiance schiep.

Hoewel de loop uitverkocht was verliepen start en aankomst vlotjes. In de sporthal was het vóór de start wel erg druk omdat niemand in de koude motregen buiten wilde staan. Uiteindelijk vond ik op de infostand in een aangrenzende ruimte een veel rustiger plek. Ik heb geen geweldige tijd gelopen maar dat zal deels te wijten zijn aan de harde tegenwind in het eerste deel. De tweede helft heb ik dan ook sneller gelopen dan de eerste. Maar in het hele veld zat ik toch wel behoorlijk achterin. Ik had desalniettemin het gevoel behoorlijk doorgelopen te hebben en geen inzinkingen te hebben gehad. Na afloop was ik ook niet erg moe.

De gedachte aan de grijze en winderige polderwegen en de donkerte is me bijgebleven en maken nu deel uit van de herinnering aan deze best wel imponerende loop. En daarmee is nog een ander doel bereikt: voor de 16e keer heeft het jaartotaal weer de 3000 km overschreden!

21 december 2024
Linschotenloop
2:11:17
M65 41 van 49
M overall 1267 van 1339
Overal 1709 van 1881

 

 

Ook dit jaar was ik weer van de partij in Spijkenisse bij AV Spark. Deze keer niet voor de hele marathon zoals in 2019 en 2023, maar voor de halve. In het kader van het ‘langzaam afbouwen’ zullen we maar zeggen. Overigens bevalt de halve me goed, het enige nadeel is dat deze altijd veel drukker is dan de hele, zeker nu we weer in een nieuwe ‘hardloopgolf’ zitten. Veel mensen hebben tijdens de corona het hardlopen ontdekt en zijn daar, zoals dat vaak gaat, een beetje aan verslaafd geraakt. Het is dan ook een mooie en laagdrempelige sport waar je echter wel goed voor moet trainen anders kom je jezelf tegen, alle mooie verhalen op de ‘socials’ ten spijt. Voor veel mensen is de ‘halve’ de opmaat naar de ‘hele’. Dat was bij mij vroeger ook zo, maar nu is het dus andersom.

Nu was ik dit jaar blij dat ik niet meer voor de ‘hele’ ging.  Er stond namelijk een keiharde wind (Z7) met af en toe flinke windstoten. En in de polders rondom Spijkenisse ben je daar vol aan blootgesteld. De zuidenwind bracht wel hoge temperaturen met zich mee, ruim 14C. Een dag geleden was het nog rond het vriespunt! Met name in de tweede helft was de wind hinderlijk tegen of van opzij. Ondanks dat heb ik behoorlijk constant gelopen, de laatste helft nauwelijks langzamer dan de eerste helft. De hartslag liep wel geleidelijk op, van ca. 135 in het begin tot uiteindelijk 145.

Ondanks het feit dat er zo’n 600 deelnemers meer waren dan vorig jaar verliep alles heel vlotjes. In de ruime sporthal was voldoende ruimte om je om te kleden en ook de kledinginname en het afhalen ging zonder lange rijen gepaard. En de gratis chocomel liet zich goed smaken. Bovendien een mooie unieke medaille. Al met al weer een fijne loop daar bij AV Spark. Met dank aan alle vriendelijke vrijwilligers.
(En zou ik dan toch de ‘hele’ nog eens aankunnen? Vast wel, maar de vraag of ik daarvoor nog de motivatie kan opbrengen….)

Zondag 24 november 2024
Spijkenisse halve marathon

 

Eindelijk de Twiskemolenloop gelopen! Die stond al heel lang op mijn verlanglijstje als een mooie kleinschalige natuurloop bij mij in de buurt. En hiermee is meteen ook mijn 375e georganiseerde wedstrijdloop een feit.

Het Twiske is een prachtig natuurgebied. De goed beloopbare geasfalteerde paden gaan over vele bruggetjes, langs mooie watergebieden en door stukjes bos. Op deze zondag met (wederom) schitterend herfstweer was het hier en daar wel wat druk met wandelaars en fietsers maar echt hinderlijk werd het nergens. De Twiskemolen, die aan het begin en einde van het parcours wordt gepasseerd, stond er feestelijk bij met zijn draaiende wieken waaraan banners van de Twiskemolenloop waren bevestigd.

Het evenement, waarvan ook diverse kortere afstanden deel uitmaken, is prima georganiseerd. Daarbij kan men bogen op de nodige ervaring, want deze loop wordt al verscheidene jaren vijf keer per winterseizoen gehouden tussen oktober en maart. Omdat het aantal deelnemers niet al te groot is (maximaal 650 over alle afstanden) zijn er rondom start en finish geen hectische taferelen en verloopt alles rustig en soepel. Ook het parkeren is goed geregeld (en gratis). De gravel atletiekbaan van AC Waterland doet zijn naam eer aan want deze is aan drie kanten door het water van het Twiske omgeven. Een bijzondere locatie. Al met al een mooie ervaring en een prima trainingsloop!

Wat mijzelf betreft, ik heb de 21 km probleemloos gelopen, zij het dan wel een beetje in de achterhoede want veel snelheid heb ik niet meer. Desalniettemin is zo’n halve marathon, vrijwel non-stop gelopen tegen ruim 10 kilometer per uur, een flinke inspanning. Het herstel verloopt wel veel sneller dan na een hele marathon en dat is ook wat waard. Daarom twijfel ik er nog steeds an of ik me ook weer aan de hele zou moeten gaan wagen.

Vandaag was de 7e editie van de Heemstede Loop, de eerste was in 2015. Een leuke niet al te grootschalige loop met een mooi parcours en goede voorzieningen. Ik heb meegedaan aan de 10 km editie die bestond uit twee rondjes die voor een groot deel door het landgoed Groenendaal liepen. Het was er niet helemaal vlak, er zaten twee lichte klimmetjes in de route. Een echte herfstloop met overal gekleurde bladeren boven en op het parcours. Het weer was fantastisch, droog en zonnig. De start en finish waren bij tennisclub HBC die hun clubhuis ter beschikking hadden gesteld. De voorzieningen waren prima en zelfs de vaak optredende drukte bij de tasseninname bleef uit.

Ik heb redelijk goed gelopen, vrij constant (één kort sanitair stopje) en geen noemenswaardige ademhalingsproblemen. De nieuwe ademhalingstechniek (laag in de buik ademen) lijkt goed te werken. Mijn tijd viel wat tegen, maar mogelijk kwam dat doordat ik niet 100% fit was. De route bleek trouwens 10,2 km lang te zijn, maar gelukkig lag er ook een chipmat op 10,0 km zodat ik met wat rekenwerk mijn netto tijd op de 10 km kon vaststellen.

Het was mijn 25e 10 km wedstrijd. Ik heb nu precies 187 wedstrijden van marathon en langer en 187 wedstrijden korter dan de marathon gelopen.

Kortom, een mooie laagdrempelige loop en goed bereikbaar met OV. Onthouden voor volgend jaar!

27-10-2024
Heemstede Loop
10,0 km netto in 0:57:31
M70 4 van 7
M 307 van 373
Overall 397 van 557