Spijkenisse halve marathon

 

 

Ook dit jaar was ik weer van de partij in Spijkenisse bij AV Spark. Deze keer niet voor de hele marathon zoals in 2019 en 2023, maar voor de halve. In het kader van het ‘langzaam afbouwen’ zullen we maar zeggen. Overigens bevalt de halve me goed, het enige nadeel is dat deze altijd veel drukker is dan de hele, zeker nu we weer in een nieuwe ‘hardloopgolf’ zitten. Veel mensen hebben tijdens de corona het hardlopen ontdekt en zijn daar, zoals dat vaak gaat, een beetje aan verslaafd geraakt. Het is dan ook een mooie en laagdrempelige sport waar je echter wel goed voor moet trainen anders kom je jezelf tegen, alle mooie verhalen op de ‘socials’ ten spijt. Voor veel mensen is de ‘halve’ de opmaat naar de ‘hele’. Dat was bij mij vroeger ook zo, maar nu is het dus andersom.

Nu was ik dit jaar blij dat ik niet meer voor de ‘hele’ ging.  Er stond namelijk een keiharde wind (Z7) met af en toe flinke windstoten. En in de polders rondom Spijkenisse ben je daar vol aan blootgesteld. De zuidenwind bracht wel hoge temperaturen met zich mee, ruim 14C. Een dag geleden was het nog rond het vriespunt! Met name in de tweede helft was de wind hinderlijk tegen of van opzij. Ondanks dat heb ik behoorlijk constant gelopen, de laatste helft nauwelijks langzamer dan de eerste helft. De hartslag liep wel geleidelijk op, van ca. 135 in het begin tot uiteindelijk 145.

Ondanks het feit dat er zo’n 600 deelnemers meer waren dan vorig jaar verliep alles heel vlotjes. In de ruime sporthal was voldoende ruimte om je om te kleden en ook de kledinginname en het afhalen ging zonder lange rijen gepaard. En de gratis chocomel liet zich goed smaken. Bovendien een mooie unieke medaille. Al met al weer een fijne loop daar bij AV Spark. Met dank aan alle vriendelijke vrijwilligers.
(En zou ik dan toch de ‘hele’ nog eens aankunnen? Vast wel, maar de vraag of ik daarvoor nog de motivatie kan opbrengen….)

Zondag 24 november 2024
Spijkenisse halve marathon

 


Twiskemolenloop

De Twiskemolen

Eindelijk de Twiskemolenloop gelopen! Die stond al heel lang op mijn verlanglijstje als een mooie kleinschalige natuurloop bij mij in de buurt. En hiermee is meteen ook mijn 375e georganiseerde wedstrijdloop een feit.

Het Twiske is een prachtig natuurgebied. De goed beloopbare geasfalteerde paden gaan over vele bruggetjes, langs mooie watergebieden en door stukjes bos. Op deze zondag met (wederom) schitterend herfstweer was het hier en daar wel wat druk met wandelaars en fietsers maar echt hinderlijk werd het nergens. De Twiskemolen, die aan het begin en einde van het parcours wordt gepasseerd, stond er feestelijk bij met zijn draaiende wieken waaraan banners van de Twiskemolenloop waren bevestigd.

Het evenement, waarvan ook diverse kortere afstanden deel uitmaken, is prima georganiseerd. Daarbij kan men bogen op de nodige ervaring, want deze loop wordt al verscheidene jaren vijf keer per winterseizoen gehouden tussen oktober en maart. Omdat het aantal deelnemers niet al te groot is (maximaal 650 over alle afstanden) zijn er rondom start en finish geen hectische taferelen en verloopt alles rustig en soepel. Ook het parkeren is goed geregeld (en gratis). De gravel atletiekbaan van AC Waterland doet zijn naam eer aan want deze is aan drie kanten door het water van het Twiske omgeven. Een bijzondere locatie. Al met al een mooie ervaring en een prima trainingsloop!

Foto: Jan Horstman

Wat mijzelf betreft, ik heb de 21 km probleemloos gelopen, zij het dan wel een beetje in de achterhoede want veel snelheid heb ik niet meer. Desalniettemin is zo’n halve marathon, vrijwel non-stop gelopen tegen ruim 10 kilometer per uur, een flinke inspanning. Het herstel verloopt wel veel sneller dan na een hele marathon en dat is ook wat waard. Daarom twijfel ik er nog steeds an of ik me ook weer aan de hele zou moeten gaan wagen.

Finish op het gravel van de atletiekbaan van AC Waterland  in Landsmeer