Trainingsmarathon nummer 3

Lageweg richting Egmond aan Zee

Zolang er nog geen marathons georganiseerd worden is het individueel lopen van die 42 kilometers altijd een optie. Deze derde trainingsmarathon van dit jaar voerde van Castricum via het Noord-Hollands Duinreservaat naar Bergen. Niet linea recta natuurlijk maar via allerlei omzwervingen zigzaggend door het duin. Pleisterplaatsen waren Egmond aan Zee en Bergen aan Zee. Vandaag waren voor het eerst weer de terrassen geopend dus dat kwam goed uit. Bovendien was het mooi weer met veel zon, een matige wind uit het noordoosten en een graadje of 12.

Het werd een pittige en ook bijzonder fraaie route. Dit gebied straalt een grotere ongereptheid en uitgestrektheid uit dan de duinen van Zuid-Kennemerland. Het is allemaal grootser en weidser.

Tussen Egmond aan Zee en Bergen aan Zee moest ik van de geplande route afwijken omdat die was afgesloten vanwege het broedseizoen. Daardoor moest ik weer helemaal omlopen via Egmond aan den Hoef. Door een navigatiefoutje kwam ik toen op het fietspad langs de autoweg naar Bergen (Herenweg) terecht en moest ik dat ruim drie kilometer volgen om weer terug de duinen in te kunnen. Het voordeel daarvan was echter dat ik mooi zicht had op de prachtig in bloei staande bollenvelden.

Bollenvelden aan de oostrand van de duinen

Vanwege de extra kilometers die ik door al die omwegen had gemaakt ben ik na Bergen aan Zee niet helemaal doorgelopen naar Schoorl. In plaats daarvan heb ik een aantal ‘random’ omzwervingen gemaakt op de grens van het Noord-Hollands duinreservaat en de Schoorlse Duinen. In dat gebied is er veel heide die nu natuurlijk nog niet in bloei stond.

Na zo’n 15 kilometer liep het niet meer zo lekker. Ik kreeg steeds zwaardere benen, het leek wel een hongerklop. De banaan die ik bij me had moest er aan geloven maar hielp niet veel. Het was ook best wel warm in het mulle zand dat daar overvloedig aanwezig was. Pas na een flink stuk appelgebak in Bergen aan Zee ging het weer beter en kwam de kracht in de benen weer terug. In Bergen, waar ik na ruim 43 kilometer precies op de afgesproken tijd finishte,  stond mijn vrouw (die daar nu werkt) met de auto zodat we na wederom een terrasje gepikte te hebben samen terug konden tijden.

Ik kan terugblikken op een geslaagde training die wel wat zwaarder bleek te zijn dan ik ingeschat had! Gelukkig heeft de Achilles zich er goed doorheen geslagen.

Noord-Hollands Duinreservaat

28 april 2021
Trainingsmarathon Castricum-Bergen via het NHDR
43,5 km
5u40min netto
Route

Neus aan neus met een wisent!

Een wisent van wel héél dichtbij…

Een wel heel bijzondere ontmoeting vandaag en niet helemaal zonder risico. Want daar stond ik ineens oog in oog (of moet ik zeggen neus aan neus) met een wisent! En dat is toch wel een wat woester wezen dan die tamme Schotse Hooglanders…

Hoe kwam dat zo? Natuurlijk ben ik niet gaan hardlopen door het wisentenreservaat zelf, want daar is alleen wandelen toegestaan. Maar ik loop regelmatig een rondje door Middenduin en daar heb je bij het Meertje van Burdet een uitzichtpunt aan de oostzijde van het afgeschermde gebied. Daar was niets te zien, alleen maar heel veel mensen met spelende kinderen. Ik zag echter dat er vanaf het begin van het paadje naar het uitzichtpunt een trail liep die de grens van het wisentengebied over zo’n 500 meter volgde, in de richting van de spoorbaan Haarlem-Zandvoort. En omdat ik van trailtjes hou ben ik daar maar eens langs gaan lopen. En wat denk je? Na nog geen 100 meter sta ik plotseling tegenover een hele kudde van zes of zeven wisenten! Ze waren rustig aan het grazen en helemaal niet schuw. Er waren dan ook geen kalfjes aanwezig. Wel meende ik een stier te ontwaren. Al grazend kwam één exemplaar recht mijn kant op wat bovenstaande foto opleverde. Het ziet er nogal dreigend uit, maar tussen mij en die grote gehoornde kop liep nog wel een afrastering met schrikdraad. Hoewel die er zo kwetsbaar uitzag dat het dier er gemakkelijk dwars doorheen had kunnen stormen… Gelukkig bleek hij meer geïnteresseerd te zijn in het malse gras dan in een hardloper met een mobieltje! Het was in elk geval een unieke en indrukwekkende confrontatie.

Wisenten foto-album (inclusief video)

Aprilkoelte

Hagelbuien boven de duinen

April 2021 is een koele maand. Tot nu toe, en we zitten al op twee derde, gemiddeld ruim 3 graden onder de normaal. Dat mag in deze klimatologische periode best wel bijzonder genoemd worden. Al weken lang blaast de wind uit het noorden en voert lucht aan die afkomstig is uit de poolstreken. Als gevolg daarvan is het al een paar keer wit geweest door sneeuw en hagel. Het komt bijna elke nacht tot vorst. Maar deze lucht is ook glashelder en dat levert mooie vergezichten op met prachtige kleurcontrasten.

En ondanks dat de natuur een paar weken achter loopt beginnen de bloesemknoppen nu toch voorzichtig open te springen en staan bij de Zilk de eerste bollenvelden in bloei.

Ja, en er kan weer ingeschreven worden voor marathons in het najaar. De versoepelingskalender van de overheid staat, mede door het snel toenemend aantal vaccinaties, vanaf de zomer weer evenementen toe. Hoewel nog steeds onder voorbehoud grijpen diverse organisaties deze kans aan om de inschrijvingen weer open te zetten. Doldriest als ik ben heb ik me meteen ingeschreven voor de Ronde Venen marathon in november in Amstelveen en… de Brocken Marathon in oktober in Duitsland.

Tulpen bij de Zilk

In één week van de Sahara naar de Arctic

31 maart 2021: Marathon des Sables?

Nee, de kop van dit bericht duidt niet op een nieuwe uitdaging voor de wat snellere ultraloper. Je kunt er bovendien gewoon voor in Nederland blijven. Erg handig in deze Corona-tijd. De uitdaging is mij gelukt, dus je hoeft er ook niet snel voor te zijn.

Op woensdag 31 maart liep ik namelijk door het warme zand bij ruim 25 graden en een stevige zuidenwind. Een week later, op woensdag 7 april liep ik alweer dik ingepakt door sneeuw en hagel recht tegen een harde noordenwind in die arctische lucht vanaf de noordpool in mijn gezicht blies. Temperatuur 2 graden, voor het gevoel ruim onder nul.

De arctische kou-inval op de weerkaart

Niets bijzonders. Want dit is gewoon april in Nederland. April doet wat hij wil. Halverwege deze periode, op eerste Paasdag 4 april, heb ik trouwens mijn 67e verjaardag gevierd. Bij een gemiddelde temperatuur natuurlijk.

7 april 2021: Stormachtige koude noordenwind met hagelbuien in IJmuiden