Omdat mijn partner af en toe op zondagochtend in Bergen moet werken grijp ik de gelegenheid aan om met haar mee te rijden. Vanuit Bergen kan ik dan een mooi rondje van ca. 16 km door de Schoorlse Duinen lopen. Wat is de natuur daar prachtig zeg! Hellingen met op de flanken dichte dennenbossen, smalle zigzagpaadjes over de heidevelden en riante uitzichten over zee en duinen. Wat dat laatste betreft is de Kerf wel het hoogtepunt. Op het uitzichtpunt bovenop een hooggelegen duin kijk je uit over een eindeloze kustvlakte die vroeger door de zee overstroomd werd waardoor een zilte vallei ontstond, de ‘Parnassiavallei’, waar allerlei zeldzame planten bloeien. Het gat in de duinen is in 1997 kunstmatig uitgegraven, het heeft dus geen natuurlijke oorzaak. Hieronder een paar foto’s.
Op sommige plaatsen begint de struikheide nu in bloei te komen, over een maand zullen de heidevelden helemaal paars zijn. Op zondagochtend is het nog vrij rustig in de Schoorlse Duinen, zeker op de kleinere trails. Maar je moet wel de grote fietspaden en de mountainbikeroutes zo veel mogelijk vermijden, want daar kun je niet echt van rust spreken. En dat is toch altijd weer het mooie van hardlopen, dat je je echt alleen met de natuur kunt voelen, een natuurwezen onder de natuurwezens.
Het Vogelmeer kleurt paars door talloze bloeiende Kattenstaarten
De oevers van het Vogelmeer in het Nationaal Park Zuid-Kennemerland zijn prachtig paarsrood gekleurd door duizenden bloeiende exemplaren van de Grote Kattenstaart (Lythrum salicaria). Ik kom hier al tientallen jaren, maar dit verschijnsel heb ik nog nooit eerder gezien. Vele fietsers en wandelaars nemen even de tijd om dit te bewonderen en foto’s te maken.
De vierde trainingsmarathon van dit jaar heb ik de ‘Kruisbergmarathon’ gedoopt. De Kruisberg is een uitspanning in het Noord-Hollands Duinreservaat ter hoogte van Heemskerk. Ik ben daar als eens eerder geweest, maar dat was altijd als onderdeel van lopen die in Castricum of Alkmaar begonnen of eindigden. Deze keer was het van huis uit. De route van deze ruim 42 km lange loop liep vanuit Haarlem via Spaarndam en het Westhoffbos naar het veer van Buitenhuizen. Aan de overkant van het Noordzeekanaal volgde ik eerst het natuurpad dat parallel aan het Noordzeekanaal loopt. Daarna langs de N246 naar de Vuurlinie, die een onderdeel vormt van de Stelling van Amsterdam. Aan het begin van deze Vuurlinie, die nu een mooi beschaduwd wandel- en fietspad is met een lengte van ruim 2 kilometer, ligt het Fort Zuidwijkermeer. Eerder al was had ik het Fort Bezuiden Spaarndam gepasseerd. Aan het eind van de Vuurlinie ligt vervolgens op de grens met Beverwijk het Fort aan de St. Aagtendijk. Hier loop je dan Beverwijk binnen langs het Aagtenpark en een aantal sportcomplexen. Daarna volgt een stukje door woonwijken en via de rand van Heemskerk kom je aan bij de ingang van het NHDR. Na 2 km is daar dan de Kruisberg. Na 24 km was het tijd voor een cappuccino met appelgebak en een kwartiertje pauze.
De terugweg naar Haarlem ging door het NHDR richting Wijk aan Zee. Na een kleine 10 km nam ik de (van te voren gereserveerde) watertaxi van de Noordpier naar het Sluisplein in IJmuiden (Kop van de Haven). Dat was wel een kwestie van timing, ik moest daar uiterlijk om 13:23 zijn. Anders had ik 2 uur moeten wachten op de volgende afvaart of weer teruglopen naar Beverwijk. Maar het lukte, ik was om 1300 bij de afvaartsteiger. Langs de andere kant van het Noordzeekanaal ben ik vervolgens naar Velsen Noord gelopen en na een AA-tje in het cafetaria bij de pont aldaar ben ik via Driehuis en Santpoort-Noord naar Haarlem teruggelopen. Toen de 42,2 km een feit waren (de 2,4 km die ik varend had afgelegd niet meetellend) ben ik voor het laatste stukje op de bus gestapt. Het doel (een marathon) was bereikt en ik vond het welletjes zo.
Het was goed weer om te lopen. Wisselend bewolkt, ongeveer 20 graden en een windje dat af en toe aan de frisse kant was. Met de nodige onderbrekingen, o.a. de twee pontoversteken en de Kruisberg heb ik de afstand goed weten te volbrengen. Alleen na afloop wat pijn in de rechterheup en onderweg af en toe wat gepiep van de rechter Achilles. Die was de dag ervoor overbelast geraakt door een ‘staande receptie’ op mijn nieuwe werk die bijna 2 uur duurde.
Zo’n langzame trainingsmarathon gaat dus prima, maar hoe zou een echte wedstrijdmarathon met een hoger gemiddelde en zonder rustpauzes mij bevallen? Misschien dat ik dat dit najaar weer te weten kom.
In elk geval was deze loop de 230e loop van marathonlengte of langer.
Wijk aan Zee gezien vanaf het Hoge Duin met in de verte de hoogovens
Kruisbergmarathon 7 juli 2021 42,3 km 5u05min netto Route
Omdat mijn partner af en toe op zondagochtend in Bergen moet werken grijp ik de gelegenheid aan om met haar mee te rijden. Vanuit Bergen kan ik dan een mooi rondje van ca. 16 km door de Schoorlse Duinen lopen. Wat is de natuur daar prachtig zeg! Hellingen met op de flanken dichte dennenbossen, smalle zigzagpaadjes over de heidevelden en riante uitzichten over zee en duinen. Wat dat laatste betreft is de Kerf wel het hoogtepunt. Op het uitzichtpunt bovenop een hooggelegen duin kijk je uit over een eindeloze kustvlakte die vroeger door de zee overstroomd werd waardoor een zilte vallei ontstond, de ‘Parnassiavallei’, waar allerlei zeldzame planten bloeien. Het gat in de duinen is in 1997 kunstmatig uitgegraven, het heeft dus geen natuurlijke oorzaak. Hieronder een paar foto’s.
