Vandaag heb ik het nieuwe jaar geopend met een loopje van 11 kilometer. De invloed van de oliebollen, appelflappen, banketstaven, mini-pizza’s en kerstbrood was goed te merken. Minstens een kilo zwaarder en bepaald niet in vorm. Hopelijk wordt dat weer snel beter.
Wat in elk geval wel weer snel lijkt te gaan is het voorjaar. Na een zachte herfst en een tot nu toe eveneens qua kou weinig presterende winter stonden er langs de route alweer diverse vroege bolgewassen in de knop of zelfs al uit de knop. Mooi, wat mij betreft mag die lente komen hoor!
Wat mij als resultaat van 2024 het meest aanspreekt is niet zozeer een bepaalde wedstrijd maar het feit dat ik opnieuw een jaartotaal van boven de 3000 km heb weten te halen. Dat dat zou lukken, daar zag het in januari helemaal niet naar uit nadat ik op de 18e een herseninfarct kreeg. Gelukkig bleef de schade door snel medisch ingrijpen beperkt tot een tijdje niet lopen en een aantal maanden met vermoeidheidssymptomen. Het leidde er wel toe dat ik dit jaar helemaal geen hele marathons heb gelopen. Hoewel ik op 29 juni tijdens de 6 Uur van de Haarlemmermeer 48 km haalde, wat qua afstand als een marathon beschouwd kan worden. In plaats daarvan ben ik me vooral gaan richten op halve marathons. Dat ging steeds beter, vooral wat het uithoudingsvermogen betrof. Door een verbeterde ademhalingstechniek kon ik voorkomen dat ik tegen het einde van een loop last van hyperventilatie kreeg waardoor ik stukjes moest gaan wandelen.
De afstand van 21 km vormde dus steeds minder een probleem, maar de snelheid ging er steeds meer uit. Uiteindelijk had ik zo’n 2 uur 10 minuten nodig voor een halve. Al met al heb ik in 2025 12 wedstrijden gelopen, waarvan 1 ‘marathon’ en 6 halve marathons. Op 20 juli heb ik in Diever tijdens de Midzomeravond marathon 30 km gelopen in 3 uur 6 minuten.
Dit jaar was het 16e opeenvolgende jaar waarin ik een jaartotaal van 3000-plus heb gehaald. Het totaal over die jaren (sinds 2009) is 61349 kilometer. Het totaal aantal gelopen kilometers sinds 1996 staat nu op 85820, verdeeld over ruim 5000 lopen.
Op 22 augustus heb ik in Spaarndam een lelijke smak gemaakt met als gevolg dat ik de rest van het jaar pijnlijke schouders en nek had, hoewel dat vooral in rust merkbaar was en niet tijdens het lopen. Vermoedelijk ben ik met mijn linker voet achter mijn rechter been blijven haken, want in het wegdek waren geen oneffenheden te zien. Mogelijk was het een gevolg van het infarct eerder dit jaar of kwam het door de medicijnen (cholesterolverlagers) die ik toen gebruikte. Hoe dan ook heb ik daarna heel lang angst gehad om opnieuw te vallen. Fysiotherapie heeft de schouderklachten uiteindelijk sterk doen verminderen.
Ik trainde in 2024 ongeveer 4x per week. De afstanden lagen meestal tussen de 14 en 20 kilometer. Ik heb geen specifieke snelheidstrainingen gedaan, wat mede verklaart waarom ik langer over de wedstrijden ga doen. Vaste prik is wel minstens 1x per week een heuvelachtige duinloop van ca. 2 uur. En verder natuurlijk de loopjes naar IJmuiden, meestal op zaterdag.
Van het lopen, zo lang het blijft kunnen, kan ik geen genoeg krijgen. Het geeft altijd veel bevrediging en zelfvertrouwen en is daardoor voor mij een vaste bestaansbasis geworden. De hoop op het weer kunnen lopen van marathons is niet verdwenen, kijken of het in 2025 weer eens gaat lukken.