Nou, dat is dan duidelijk. Na een 9-uursloop met bijna 80 kilometer in de warmte heb ik gewoon méér dan 1 week herstel nodig. Om zeven dagen later een 6-uursloop te doen is voor lijf én geest duidelijk teveel gevraagd. De benen waren van het begin af aan zwaar en de geest niet voldoende gemotiveerd. Op zich was het een leuk rondje daar in Hoofddorp. Atletiekbaan van AV Haarlemmeer, een mooi pad onder imposante oude bomen en een stukje wijk. Een lekkere bries uit het zuidwesten en een bewolkte hemel waar af en toe wat motregen uit viel. Wel een hoge luchtvochtigheid waardoor het een beetje klam aanvoelde.
Na 3 uur stevende ik nog steeds af op een 60-plusser, maar de motivatie om door te zetten ontbrak. Gedachten als ‘OK, maar waarom zou ik daar moeite voor doen? Wat is het bijzondere ervan? Ben ik dan niet tevreden met die 78-plus van vorige week?’. En ‘wat valt hier eigenlijk te bewijzen? Over twee weken is het allemaal alweer vergeten want dan is de volgende loop’. Toen ik na een korte pauze niet meer goed op gang kwam en duidelijk werd dat ik ook nog eens onder de 60 uit zou komen was het bijna gedaan. Vervolgens ging de speaker na mijn passage ook nog eens door de microfoon uitleggen ‘dat het er weliswaar bij die ultralopers veel langzamer uitzag dan we gewend zijn van baanatleten, maar (etc.)’ had ik het ineens helemaal gehad. De marathon worden, niet meer en niet minder, en dan de doek in de ring. Zo gezegd, zo gedaan na 4 uur en 18 minuten.
Geeft niet, ik had het eigenlijk vooraf al kunnen weten. Boompje komt om zijn loontje. Thuisgekomen viel ik als een blok in slaap, dat zegt genoeg. Was een goede leerschool en een goede training in één, dat wel. Elk nadeel hep zijn voordeel.
24 juni 2017
6-uursloop Haarlemmermeer
42,7 km in 4u18m
9,92 km/u