Het was wel even wikken en wegen. Zou ik wel of niet? Van Haarlem naar Katwijk lopen was het plan. Maar toen de datum naderde kwam ook de twijfel. Toch maar iets korter? Zou de hiel die de laatste tijd weer een beetje gevoelig was het wel houden? Was het niet te veel na die 25 km van woensdag? En het zou fris en bewolkt worden. Uiteindelijk bleken het allemaal smoesjes te zijn, want het onverwachte zaterdagochtendzonnetje was voldoende om me toch maar te doen vertrekken. Hoewel ik voor de zekerheid toch ook maar een verkorte 30 km route op mijn Garmin had gezet…
Nou, het ging prima. Best wel een zware route via het Rozenwaterveld en de Pollenberg in de Waterleidingduinen. Daarna werd het terrein wel vlakker terwijl ik langs de infiltratiekanalen zuidwestwaarts ging. De wind, waarvan gezegd was dat die naar het NW zou draaien bleef echter tegenstaan en het was behoorlijk fris bij een temperatuur 6 graden. Gaandeweg begon de lucht te betrekken. Een extra laagje kleding bleek geen overbodige luxe. Vóór Langevelderslag volgden nog een paar pittige kilometers door mul zand en moerasachtige duinvalleien. Dit was echt off-the-road trailwerk, en hier kwam ik niemand meer tegen. Ja, die oerervaring weer.
Bij aankomst in Langevelderslag (22 km) voelde ik me behoorlijk versleten en kwam toch de gedachte aan dat 30 km alternatief terug naar station Hillegom weer op. Maar de cappuccino deed me goed en toen ik zag dat het pas 1330 was en ik ‘nog maar’ 20 km te gaan had ben ik verder gegaan richting Noordwijk. In dat deel zat een stukje strand om de golfbaan te omzeilen en een paar lastige klimmetjes. Toch kwam ik fit, zij het een beetje koud, aan in Noordwijk aan Zee (30 km). Daar weer brandstof ingenomen in de vorm van een warme choco met slagroom. Naar Katwijk is het dan, achter de niet toegankelijke Coepelduynen langs, nog maar zo’n 6 kilometer met vlak voor Katwijk nog een mooi uitzichtspunt. Om de 42 km (het werden er uiteindelijk ruim 43) vol te maken moest ik toen nog een lus door Berkheide maken met een beklimming van het 37 m hoge Vlaggeduin. Hier was het erg druk met ‘corona-wandelaars’ die me niet altijd even vriendelijk toespraken als ik in hun ogen ‘te dichtbij’ kwam. Inmiddels was het gaan motregenen en was ik echt toe aan de mijzelf in het vooruitzicht gestelde ‘beloning’ in de vorm van een broodje kroket met alweer een cappuccino. Daarna met bus en trein weer terug naar Haarlem.
Haarlem-Katwijk
43 km
262 phm
5u30min netto