Geplaatst op

Temperatuurrecord Nederland!

Het strand op woensdagavond 24 juni

Ja, en toen werd het in Nederland voor het eerst warmer dan 40 graden. Donderdag 25 juli: 40,7 graden in Gilze-Rijen en eveneens 40-plussers op diverse andere KNMI meetstations in het oosten en het zuiden. Het moest een keer gebeuren. Woensdag de 24e werd met 38,8 graden in Eindhoven trouwens al het bijna 75 jaar oude temperatuurrecord van Warnsveld (38,6) verbroken.

Absoluut geen hardloopweer natuurlijk.  En toch heb ik in de avond van beide dagen een loopje gedaan. Woensdagavond door de duinen naar IJmuiden aan Zee, toen viel het eigenlijk nog wel mee omdat er een frisse zeewind was opgestoken. Maar dan die donderdagavond! Het plan was om te gaan picknicken op het strand en natuurlijk wilde ik niet op de fiets daarheen. Maar op 18 uur was het nog steeds 35,9 graden. Het idee was daarom: heen met de bus en terug lopen. Maar die bus van Haarlem naar Bloemendaal aan Zee was stampvol en warm. Bovendien liep hij bij Overveen vast in een file als gevolg van een aanrijding op de Zeeweg. Dus ben ik er bij de Zandwaaier uitgesprongen om vervolgens zo’n 6 kilometer door de bloedhete duinen naar Parnassia te rennen. Misschien wel mijn warmste loopje ooit, want op de witte zandpaadjes was het ruim boven de 40 graden! Alleen de Navacerrada in Spanje was misschien nog heter. Maar daar ben ik dan ook flauwgevallen. Nu gelukkig niet, door veel te drinken en regelmatig even te stoppen als er ergens schaduw was onder een paar bomen. Toen ik langs het Wed in looppas voorbij kwam werd er hier en daar natuurlijk wel vreemd opgekeken.

Zonsondergang in de Kennemerduinen. 25 juli 21:30. Temperatuur: 33 C

Bij het strand aangekomen heb ik meteen een frisse duik genomen. Na een uurtje volgde dan de terugtocht van 9 km naar huis en zelfs toen, om een uur of tien, was de warmte enorm. Ik kwam tamelijk oververhit aan, en ondanks een koude douche lukte het de hele nacht niet om te slapen. Geen wonder, want het bleef tussen de 30 en 25 graden met rond 3 uur een onverwacht knetterend onweer zonder regen. Bizar.

Fotoalbum hitterecord

Geplaatst op

Midzomeravondmarathon Diever: onder de 4 uur!

Foto: Toli Schanssema

En dat was dan de tweede keer dat ik dit jaar onder de 4 uur op de marathon uitkam, zei het dan nipt…
Probleem is dat mijn tijd niet officieel geregistreerd is (foei organisatie!). Ik heb wel zelf geklokt, het was 3:58:38… Belangrijkste is dat het met zekerheid onder de 4 uur is, en dat was eigenlijk het doel waarvoor ik ging.

Het registreren van de finishers is toch wel een dingetje in Diever. Zo zie ik bijvoorbeeld ook mensen die de marathon ingekort hebben naar 3 ronden toch (met dus een heel mooie…) tijd bij de volledige afstand staan. Misschien tijd voor een chipregistratie?

Foto: Toli Schanssema

De omstandigheden waren weer niet makkelijk. Niet zo heet als vorig jaar, toen het bij de start nog tegen de 30 graden was, maar wel een hoge luchtvochtigheidsgraad en dat maakte het voor het gevoel veel warmer dan de 22  á 23 graden die de thermometer aanwees. Er was code geel uitgegeven vanwege onweer en inderdaad barstte het tijdens de derde ronde los met veel gerommel en vooral harde regen en hagel. Maar dat duurde niet lang, waarna de zon weer doorbrak.


Ik heb al met al goed door kunnen lopen. Ook de laatste ronde ging nog net binnen het uur, hoewel de laatste loodjes op het klimmetje langs het hunebed toch wel zwaar waren. Bij doorkomst na de derde ronde stond de finishklok precies op 3 uur en ik twijfelde toen of ik het nog wel zou redden met al dat valse plat dat er nog aankwam terwijl de inspanning voelbaar begon te worden. Maar het is dus gelukt.

Midzomeravondmarathon Diever
20 juli 2019
3:58:38
31 van 47 (57 starters)

Fotoalbum

Vlak voor de finish. Doorweekt door de regen. Het is nu afzien geworden!
Geplaatst op

Onder de 50 minuten!

Wow! Een 10-km loop onder de 50 minuten!
De Haarlemse Grachtenloop in 49min40sec, wie had dat gedacht!
Met bovendien een ‘negative split’ van 2 minuut 30, die voor een belangrijk deel te wijten is aan de ‘opstoppingen’ tijdens de eerste paar kilometers doordat zo’n 1500 lopers zich over de smalle grachten moesten zien te persen.

Een hele leuke loop in het ‘eigen’ Haarlem met een werkelijk schitterend parcours langs de mooiste plekjes van de gezellige en in feeststemming verkerende binnenstad. Met na afloop chillen bij mijn zoon Edward die zelf aan de Nieuwe Gracht woont, vlak bij start en finish. Ook hij liep met laag in de 55 minuten een hele mooie tijd.

Geplaatst op

2019 doormidden

29 juni: meer dan 30 graden in de duinen (bij het Vogelmeer, NPZK).

In deze warme junimaand ben ik uitgekomen op 331 kilometer in totaal over 18 lopen. Dat is het hoogste maandkilometrage in 2019 tot nu toe. De maand met de meeste kilometers ooit was oktober 2011 met 452 km.
Het eerste halfjaar van 2019 telt daarmee 1923 km en 98 lopen.

Van ‘rustiger aan doen’ is dus nauwelijks sprake, hoewel ik toch een tendens zie naar minder lange afstanden. Vaker en korter lijkt het motto te zijn. Hele lange ultra’s zitten er niet meer in, wel diverse marathons. Bij die laatste gaat het meer dan vroeger weer om de snelheid. Onder de 4 uur lopen als het even kan. Leiden met 3:51:30 was wat dat betreft een hoogtepunt. De ultra-lange trainingslopen van 50 kilometer of meer lijken ook tot het verleden te behoren. Maximaal zo’n 30 kilometer is wat mij betreft prima. En wat dichter bij huis. Ook heb ik dit jaar nog geen 6-uursloop gedaan. Dus er veranderen wel dingen. Zo zijn de kortere  wedstrijden van 10 of 15 km weer terug. En de intervallen tussen de marathons (ultra’s?) worden wat groter: zo’n 4 weken.

Komende vrijdag de 10 km Grachtenloop in Haarlem en dan op 20 juli de Midzomeravondmarathon in Diever. Eind september begint dan het ‘najaarsprogramma’ met de ‘Halve van Haarlem’. In oktober zal ik moeten pieken met de Brocken marathon en de 11-Strandenloop van 60 km.

En… ik moet een beetje zuinig zijn op mijn rechterknie, want die voelt niet zo lekker, met name bij het trap af lopen.

21 juni, middernacht: schitterende ‘lichtende nachtwolken’.

 

Geplaatst op

Amersfoort Marathon

Altijd zwaar, de Amersfoort Marathon, door het warme weer. Dit jaar minder warm dan in 2018, mede daardoor een beter resultaat: bijna een kwartier sneller dan vorig jaar. Maar wel een stuk ‘langzamer’ dan Leiden. Het bleek niet haalbaar om onder de 4 uur te blijven. Desalniettemin een fijne marathon gelopen door het mooie groene land langs de Eem en het mij zo bekende oude centrum van Amersfoort. Ik werk er tenslotte alweer een paar jaar.

Er waren duidelijk meer deelnemers dan vorig jaar. Omdat de hele marathon tegelijk start met de halve (iets waar ze in Leiden nu afstand van hebben genomen) was het tijdens de eerste ronde met name op het smalle fietspad langs de Eem erg druk. Er zat vaak niets anders op dan door het gras van het talud te lopen. In de tweede ronde wordt ook fruit verstrekt. Helaas had men op sommige posten de appels niet in mootjes gesneden. Al kluivend hardlopen met een hele appel in je hand is niet echt handig. Na de finish bleek de kleedgelegenheid al gesloten te zijn. Gelukkig had ik mijn tas daar niet laten liggen. Maar dat waren de enige smetjes, verder was alle prima geregeld. Lof daarom aan de organisatie en de vrijwilligers.

Opvallend was dat ik over de derde kwartmarathon bijna 5 minuten langer deed dan de andere ‘estafettedelen’. Op zich liep ik in dat deel niet veel slechter, maar waarschijnlijk heb ik na de doorkomst op de halve wat te lang gedaan over het eten en drinken. Ik heb daarbij zo’n 300 meter langs de Kleine Koppel gewandeld tot aan de Kwekersbrug. Achteraf wel jammer, want misschien zou ik anders wel net onder die 4 uur gebleven zijn. Maar zeker weet je het nooit. Voor hetzelfde geld had ik dan verderop toch nog een inzinking gehad.

Geplaatst op

Storm tegen

Waarschuwingsbordje bij Panneland in de Waterleidingduinen

Hoe kom je op het idee om met windkracht 8 á 9 aan de kust en met windstoten van zo’n 85 km/uur pal tegen de wind in van Haarlem naar Noordwijk te rennen, een afstand van 33 kilometer! Nou, dat idee werd me niet ingegeven vanwege die zomerstorm maar omdat ik gewend ben om elke zaterdagmiddag een lange training te doen en ik die avond om zeven uur op een verjaardagsfeestje in Leiderdorp werd verwacht. Dan is het niet handig om met de wind mee naar IJmuiden te lopen, wat ik anders gedaan zou hebben. Dat is precies de verkeerde kant op. Dus ben ik om kwart voor twee van huis vertrokken om via de Waterleidingduinen naar Langevelderslag te lopen en vervolgens naar de vuurtoren van Noordwijk. En daar vandaan met de bus naar Leiderdorp.

Nou, dat heb ik geweten! Gelukkig was ik zo verstandig om niet de kortste weg via het strand te nemen, want daar bulderde de ZZW-er op zijn hardst. Nee, zo veel mogelijk ‘binnendoor’, waar nog wat beschutting was. In de bossen raasde de wind oorverdovend door de bomen. Temidden van dat geloei en geraas hoorde ik vervaarlijk krakende geluiden en zelfs een soort geknal. Overal lagen afgebroken takken op het pad en de boswachter had zelfs provisorische bordjes neergezet die waarschuwden tegen vallende takken. Maar het ging allemaal goed en zelfs de neerregenende dennenappels wisten me niet te raken. Op de open duintoppen was het af en toe niet om vooruit te komen en naarmate ik Langevelderslag naderde en dichter bij de kust kwam nam de windkracht alleen maar toe. Toen kwam het stuifzand. Hele wolken fel striemende zandkorreltjes die als een straalstroom over de duinen wervelden. Ik moest mijn ogen tot kleine spleetjes of zelfs helemaal dicht knijpen, want de bril die ik droeg hielp weinig.

De hele ochtend had het geregend, maar zodra ik vertrok werd het droog en tegen de tijd dat ik de Waterleidingduinen betrad was het mooi opgeklaard. Dat dan weer wel. De bedoeling was aanvankelijk om in Langevelderslag een koffiestop te houden, maar door de tegenwind had ik zo veel tijd verloren dat ik meteen door moest om op tijd in Noordwijk te zijn. Daar moest ik om zes uur de bus hebben zodat ik om zeven uur in Leiderdorp kan zijn. Mijn favoriete koffietent was trouwens gesloten en in de yuppentent had ik geen zin.

Op een paar afgewaaide petten na  is het allemaal gelukt. Een zware training geworden en een bijzondere ervaring. Misschien wel een beetje té zwaar een weekje voor de marathon van Amersfoort. De rest van de week maar even heel rustig aan doen.

Vuurtoren van Noordwijk. Let op de vlaggen!

9 juni 2019
Duurloop Haarlem-Noordwijk aan Zee via de Waterleidingduinen
33 km 4 uur netto.
Route

Geplaatst op

Dat was een mooie!

En dan loop je zomaar ineens de ‘snelste’ marathon in bijna 8 jaar! Ik moet teruggaan tot juli 2011 om een marathon te vinden waarin ik onder de tijd van vandaag uitkwam. Een chiptijd van 3:51:30 op de Leiden Marathon. Pffff, ben er beduusd van. Nu ik sinds april tot de M65-gelederen behoor wilde ik binnen die categorie graag een keer onder de 4 uur lopen. Ja, dat was het doel van vandaag. Maar de blauwe ballonnetjes van de haas van 4 uur liet ik al snel achter me. Het voelde allemaal goed hoewel het natuurlijk nooit vanzelf gaat. Met name bij Oud Ade, zo rond de 32 kilometer, had ik weer de traditionele dip. En op 36 kilometer, met Leiderdorp in zicht, kreeg ik weer een hyperventilatie-aanval met hartkloppingen. Ik kon toen niets anders dan een minuutje wandelen, totdat ademhaling en hart weer rustig waren. Daarna geen problemen meer gehad. Dat ik mij niet gek heb laten maken en mijn krachten goed gedoseerd heb blijkt wel uit de zeer constante loopsnelheid. Alleen de eerste 10 km waren wat langzamer, maar dat werd veroorzaakt door de rustige start en twee sanitaire stops. Wauw, ik ben echt blij met dit resultaat. 8e bij de M60 in een toch redelijk grote marathon.

Leiden is een fijne en hartelijke marathon. Het parcours is een combinatie van oude binnenstad en Hollands polderlandschap met bloeiende bermen, plassen en slootjes, schapen, koeien en draaiende molens. Veel mooier en ‘Hollandser’ dan bijvoorbeeld de Amsterdam Marathon. Dat zouden de looptoeristen eens moeten weten! Overal feestjes in de dorpen van het groene hart, vlaggeen muziek, aardige en enthousiaste vrijwilligers, talloze aanmoedigingen. Een finish via de Morspoort en de Breestraat. Overal klappende en juichende mensen. Prima ‘lopersdorp’ in en om de Pieterskerk. Naast de prestatie is het gewoon volop genieten in Leiden.

Het weer was prima. Een dunne wolkenlaag die de zon een beetje temperde, droog,hooguit 18 graden en een verkoelend briesje uit noordelijke richting.

Met WAVA ‘age-grading’ toegepast komt de finishtijd uit op 3:04:44.
Daarmee is dit, gecorrigeerd, mijn snelste marathontijd ooit gelopen!!!

Geplaatst op

Een heuse wedstrijd

Start op de atletiekbaan van av Suomi in Driehuis

De 10 EM Pim Mulierloop is een heuse wedstrijd. Na de start op de atletiekbaan van AV Suomi volgde een pittig traject door de duinen. Vlak voor de start een regenbuitje, maar daarna stralend weer met een aangename temperatuur van een graadje of 10 en een licht briesje uit noordelijke richtingen. Ik heb de 16,1 kilometer in één ruk uitgelopen. Jazeker: geen sanitaire stops deze keer en ook de twee waterposten liet ik aan me voorbijgaan, want ik had zelf een fles sportdrank in mijn Camelbak. Ter hoogte van de uitgang Heerenduinen, met nog een kilometer of 4 te gaan, werd ik ingelopen door een deelneemster die er nog behoorlijk de gang in had. Ik wist bij haar te blijven maar het koste me een enorme krachtsinspanning op de baan (waar ik bij binnenkomst de verkeerde kant op was gelopen) om toch nog precies tegelijk met haar te finishen. De chiptijd was 1:22:13, iets langzamer dan 2 jaar geleden maar na toepassing van de WAVA leeftijdscorrectie juist net iets sneller. En dat na een bruisende 60-er jaren verjaardagspartij de avond tevoren! Best leuk die kortere wedstrijden, en in het gelopen tempo zeker geen sinecure. Mooie toets voor Leiden.

Edities:

Afstand

Loop

Datum

Tijd

km/h

Tijd WAFA

Jr


16,1

Pim Mulierloop

12-mei-2019

1:22:13

11,75

 1:04:42 65

16,1

Pim Mulier loop

23-apr-2017

1:21:32

11,85

 1:05:28 63

 

Geplaatst op

Lion’s Heuvelloop

Magali, Eddy, André, Michiel na de finish

Net als in 2017 en 2018 heb ik weer de 15 km van de Lion’s Heuvelloop gerend. Ja, gerend inderdaad, want het ging dit keer weer eens om de snelheid. Een mooie training voor een ‘luie’ ultraloper op leeftijd die zich aan het voorbereiden is op de marathon van Leiden. Maar ja, het was warm vandaag. De ‘warmste 2e Paasdag ooit gemeten’ volgens de weerbureaus. 24,8 graden in de Bilt. Maar dat was later op de middag. ’s Ochtends tussen 11 en 12 was het 20 á 21 graden, maar op de witte schelpenpaadjes in de duinen kun je daar gerust een paar graadjes bij optellen. En er was door het mooie weer sprake van een record-opkomst zodat het een beetje dringen was in de eerste kilometer over het fietspad langs de Zeeweg. De start op de Hoge Duin en Daalse weg is trouwens iets bijzonders omdat er tegelijk met de 5 km-lopers wordt gestart die echte precies de andere kant op moeten, richting het Kopje. Dat vraagt altijd het nodige organisatietalent bij het maken van de startopstelling (5 km op de linker weghelft en de 10 en 15km op de rechter weghelft) om te zorgen dat men niet op elkaar botst.

Hoewel ik afgelopen zaterdag nog zo’n 30 kilometer door de Bollenstreek en de Waterleidingduinen had gestruind lukte het toch aardig om de snelheid er constant in te houden. Weliswaar ben ik net onder de 12 per/uur gemiddeld gebleven zodat een tijd van onder de 1u 15 minuten er niet in zat, maar daar zal ik de warmte dan maar de schuld van geven. Lekker moe na afloop, maar niet dat uitgewoonde gevoel zoals na een lange ultra. Fit-moe, zal ik maar zeggen. Het biertje op het zonnige terras van Sporthal Tetterode, samen met mijn zoon Edward, zijn vriendin Magali en zijn sportvriend Michiel die de 10 km hadden gelopen, en met Bernadette en mijn broer Edwin, die kwamen supporteren, liet zich prima smaken!

In vergelijking met de twee vorige deelnames zag het er als volgt uit:
17 april 2017 1:13:30 (met leeftijdcorrectie 0:59:01)
2 april 2018  1:14:48 (met leeftijdcorrectie 0:59:28)
22 april 2019 1:15:39 (met leeftijdcorrectie 0:59:32)
PR 15 km 17 april 2006 (KG-loop) 1:03:39 (met leeftijdcorrectie 0:56:27)
N.b. de ‘leeftijdcorrectie’ geeft de corresponderende tijd weer die op een leeftijd < 30 jaar gelopen zou zijn). Met leeftijdcorrectie dus heel constant en maar 3 min verschil met PR tijdens KNAU-lidmaatschap). Het PR zou overeenkomen met een tjd van 1:11:30 nu.

22 april 2019
Lion’s Heuvelloop 15 km
1:15:39
M prestatieloop 34 van 90
M overall 47 van 103

Geplaatst op

Van Hillegom naar de Zilk

Tulpen bij de Zilk

Vorig jaar heb ik de ‘Tulpenroute’ gelopen in de Wieringermeer, van Anna-Paulowna naar den Oever en terug. Dit jaar ben ik dichter bij huis gebleven en waarom ook niet? Haarlem is toch niet voor niets de ‘Bloemenstad’? De Bollenstreek rond de Zilk is internationaal bekend, niet in het minst natuurlijk door het Bloemencorso en de Keukenhof. De tulpencultuur in dit deel van Nederland is een toeristische visitekaartje. Hier overheerst gezelligheid, kleinschaligheid en drukte. Een heel andere sfeer dan op de uitgestrekte, eenzame velden in het noorden.

Vandaag, op Paaszaterdag en met prachtig weer, was het drukker dan ooit. Zo druk zelfs dat met klem werd aangeraden om niet meer richting de Keukenhof te gaan omdat deze afgeladen was en alle toenaderingswegen verstopt zaten. Onder zulke omstandigheden blijkt hardlopen toch weer het ideale vervoermiddel te zijn. Waar het druk is ren je er gewoon dwars doorheen en voor het overige zoek je de rustigere voet- en fietspaden uit. Hoewel, rustig? Langs de bloeiende velden trok een gestage karavaan wereldburgers die zich onzeker voortbewogen op oranje gekleurde huurfietsen. De ‘Holland Experience’ zullen we maar zeggen.

Geen plotselinge sneeuwbui maar witte tulpen!

Daarom was ik blij dat ik halverwege de route de Amsterdamse Waterleidingduinen in kon duiken. Het contrast was enorm; een oase van rust die slechts verstoord werd door het gekraak en geritsel van door het struikgewas op mijn nadering wegvluchtende herten. Maar wat was het warm in de duinen! Dat was wel even wennen weer! Op de witte zandpaadjes was het ruim boven de 25 graden. Veel drinken dus. Gelukkig staan er op diverse plaatsen bij de in- en uitgangen drinkwatertaps met heerlijk helder koel PWN duinwater. Een zegen! Het werd uiteindelijk een behoorlijk pittig twee deel over de trails.

Tussen de tulpen

Meer foto’s hier.
Route