En weer een mooie wedstrijd door het Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Afgelopen maandag de Lions Heuvelloop en dan nu de 10EM van de Pim Mulierloop. Voor mijn doen geen grote afstanden, maar door het looptempo toch behoorlijke inspanningen die echt in de benen gaan zitten. Het was alweer de 77e editie van deze, door AV Suomi georganiseerde, ‘oudste wedstrijdloop van Nederland’. Met start en finish op de atletiekbaan doorkruist het parcours in westelijke richting de volledige breedte van het duingebied tot aan de strandopgang bij het Strandvonderspad. Daar slaat men rechtsaf om vervolgens via de Koningsweg terug te lopen. Een zeer pittige route, die een beetje doet denken aan de traillopen door de Engelse moors. Behoorlijk wat hoogtemeters (meer dan 200), zand- en modderpassages. Het eerste stuk van de Koningsweg zit vol met oneffenheden en steenpuin, waardoor je goed moet oppassen waar je je voeten neerzet. Ik ken natuurlijk elke meter van het gebied door mijn trainingen daar, en dat is een voordeel bij het verdelen van de energie. De inspanning wordt beloond met mooie landschappen. Schitterend is het uitzicht op de stuifduinen aan het eind van de Zeeweg, een felwitte muur die als een reusachtige golf nadert onder een blauwe hemel. Het was prima loopweer, met wel wat tegenwind op de heenweg maar bij een aangename temperatuur van net onder de 10 graden goed te doen.
Uitgaande van het resultaat van de Lions loop (15km in 1:13:30) hoopte ik een beetje op een tijd onder de 1u20. Door de zwaarte van het terrein (en helaas drie sanitaire stops) is dat niet gelukt, maar met 1:21:32 mag ik als M60 loper eigenlijk best tevreden zijn. Het voelde trouwens ook een beetje alsof de Spaarnwoudeloop, de Ultraloop Castricum en de Heuvelloop nog niet helemaal uit de benen waren. Gek hè? Met vier wedstrijden in vijf weken is het nu dan ook wel even mooi geweest. De training zal zich weer moeten gaan richten op een lager tempo met het oog op de komende marathon en ultralopen.
Pim Mulierloop
23 april 2017
16,1 km, >200 phm
1:21:32 netto
11,85 km/u
40e van 136 overall
Mrecr 35e van 99
M60+ 2e van 8
10EM rangschikking: 9e van 15


Vandaag werd de 60 van Texel gelopen maar de 60 km vind ik daar te druk en voor de 120 km was ik niet gekwalificeerd. Gelukkig maar, want het was een zware editie met Noord 5 á 6 tegen op het strand in de tweede ronde. Ik zou de krappe cut-off tijd van 13 uur nooit gehaald hebben.
Voor de 6e keer heb ik deelgenomen aan de door Willem Mütze in samenwerking met wandelvereniging de LAT georganiseerde ‘Ultraloop Castricum’. Wanneer je deze loop van 62 kilometer ‘zwaar’ noemt dan overdrijf je niet. Het parcours loopt nagenoeg alleen over natuurpaden en bevat strandpassages, talloze duinen en veel, heel veel zand. Vanuit Castricum (met het eerste ‘klimduin’ al na een paar honderd meter) loop je naar Castricum aan Zee, dan via een stukje strand en het duingebied naar Egmond aan Zee en vervolgens over het strand naar Bergen aan Zee. Daarna een grote lus door de Schoorlse Duinen, waarbij de Schoorlse Nok (een bijna 50 meter hoog en steil duin), het Klimduin en ‘Jan Bas zijn Tuintje (zandverstuiving) hun herinnering nalaten in je kuiten. Daarna gaat het via de oostelijke rand van het duingebied weer helemaal terug naar Castricum. Ook dit is geen gemakkelijk stuk, met wederom diverse zandpartijen maar ook mooie uitkijkjes over de in bloei staande bollenvelden.

Dit weekend blijk ik een mijlpaal bereikt te hebben. Met de duurloop van vandaag (1 april!) heb ik het totaal aantal hardloopkilometers van 55.000 overschreden. Nog 5000 erbij en ik ben anderhalf keer de aarde rondgelopen langs de evenaar. Wie weet gaat dat nog lukken.



Het is voorjaar!!
IJmuiden, Kop van de Haven