Categorie: Marathon

De vierde trainingsmarathon van dit jaar heb ik de ‘Kruisbergmarathon’ gedoopt. De Kruisberg is een uitspanning in het Noord-Hollands Duinreservaat ter hoogte van Heemskerk. Ik ben daar als eens eerder geweest, maar dat was altijd als onderdeel van lopen die in Castricum of Alkmaar begonnen of eindigden. Deze keer was het van huis uit. De route van deze ruim 42 km lange loop liep vanuit Haarlem via Spaarndam en het Westhoffbos naar het veer van Buitenhuizen. Aan de overkant van het Noordzeekanaal volgde ik eerst het natuurpad dat parallel aan het Noordzeekanaal loopt. Daarna langs de N246 naar de Vuurlinie, die een onderdeel vormt van de Stelling van Amsterdam. Aan het begin van deze Vuurlinie, die nu een mooi beschaduwd wandel- en fietspad is met een lengte van ruim 2 kilometer, ligt het Fort Zuidwijkermeer. Eerder al was had ik het Fort Bezuiden Spaarndam gepasseerd. Aan het eind van de Vuurlinie ligt vervolgens op de grens met Beverwijk het Fort aan de St. Aagtendijk. Hier loop je dan Beverwijk binnen langs het Aagtenpark en een aantal sportcomplexen. Daarna volgt een stukje door woonwijken en via de rand van Heemskerk kom je aan bij de ingang van het NHDR. Na 2 km is daar dan de Kruisberg. Na 24 km was het tijd voor een cappuccino met appelgebak en een kwartiertje pauze.

De terugweg naar Haarlem ging door het NHDR richting Wijk aan Zee. Na een kleine 10 km nam ik de (van te voren gereserveerde) watertaxi van de Noordpier naar het Sluisplein in IJmuiden (Kop van de Haven). Dat was wel een kwestie van timing, ik moest daar uiterlijk om 13:23 zijn. Anders had ik 2 uur moeten wachten op de volgende afvaart of weer teruglopen naar Beverwijk. Maar het lukte, ik was om 1300 bij de afvaartsteiger. Langs de andere kant van het Noordzeekanaal ben ik vervolgens naar Velsen Noord gelopen en na een AA-tje in het cafetaria bij de pont aldaar ben ik via Driehuis en Santpoort-Noord naar Haarlem teruggelopen. Toen de 42,2 km een feit waren (de 2,4 km die ik varend had afgelegd niet meetellend) ben ik voor het laatste stukje op de bus gestapt. Het doel (een marathon) was bereikt en ik vond het welletjes zo.

Het was goed weer om te lopen. Wisselend bewolkt, ongeveer 20 graden en een windje dat af en toe aan de frisse kant was. Met de nodige onderbrekingen, o.a. de twee pontoversteken en de Kruisberg heb ik de afstand goed weten te volbrengen. Alleen na afloop wat pijn in de rechterheup en onderweg af en toe wat gepiep van de rechter Achilles. Die was de dag ervoor overbelast geraakt door een ‘staande receptie’ op mijn nieuwe werk die bijna 2 uur duurde.

Zo’n langzame trainingsmarathon gaat dus prima, maar hoe zou een echte wedstrijdmarathon met een hoger gemiddelde en zonder rustpauzes mij bevallen? Misschien dat ik dat dit najaar weer te weten kom.

In elk geval was deze loop de 230e loop van marathonlengte of langer.

Kruisbergmarathon
7 juli 2021
42,3 km
5u05min netto
Route

Zolang er nog geen marathons georganiseerd worden is het individueel lopen van die 42 kilometers altijd een optie. Deze derde trainingsmarathon van dit jaar voerde van Castricum via het Noord-Hollands Duinreservaat naar Bergen. Niet linea recta natuurlijk maar via allerlei omzwervingen zigzaggend door het duin. Pleisterplaatsen waren Egmond aan Zee en Bergen aan Zee. Vandaag waren voor het eerst weer de terrassen geopend dus dat kwam goed uit. Bovendien was het mooi weer met veel zon, een matige wind uit het noordoosten en een graadje of 12.

Het werd een pittige en ook bijzonder fraaie route. Dit gebied straalt een grotere ongereptheid en uitgestrektheid uit dan de duinen van Zuid-Kennemerland. Het is allemaal grootser en weidser.

Tussen Egmond aan Zee en Bergen aan Zee moest ik van de geplande route afwijken omdat die was afgesloten vanwege het broedseizoen. Daardoor moest ik weer helemaal omlopen via Egmond aan den Hoef. Door een navigatiefoutje kwam ik toen op het fietspad langs de autoweg naar Bergen (Herenweg) terecht en moest ik dat ruim drie kilometer volgen om weer terug de duinen in te kunnen. Het voordeel daarvan was echter dat ik mooi zicht had op de prachtig in bloei staande bollenvelden.

Vanwege de extra kilometers die ik door al die omwegen had gemaakt ben ik na Bergen aan Zee niet helemaal doorgelopen naar Schoorl. In plaats daarvan heb ik een aantal ‘random’ omzwervingen gemaakt op de grens van het Noord-Hollands duinreservaat en de Schoorlse Duinen. In dat gebied is er veel heide die nu natuurlijk nog niet in bloei stond.

Na zo’n 15 kilometer liep het niet meer zo lekker. Ik kreeg steeds zwaardere benen, het leek wel een hongerklop. De banaan die ik bij me had moest er aan geloven maar hielp niet veel. Het was ook best wel warm in het mulle zand dat daar overvloedig aanwezig was. Pas na een flink stuk appelgebak in Bergen aan Zee ging het weer beter en kwam de kracht in de benen weer terug. In Bergen, waar ik na ruim 43 kilometer precies op de afgesproken tijd finishte,  stond mijn vrouw (die daar nu werkt) met de auto zodat we na wederom een terrasje gepikte te hebben samen terug konden tijden.

Ik kan terugblikken op een geslaagde training die wel wat zwaarder bleek te zijn dan ik ingeschat had! Gelukkig heeft de Achilles zich er goed doorheen geslagen.

28 april 2021
Trainingsmarathon Castricum-Bergen via het NHDR
43,5 km
5u40min netto
Route

We zitten nog steeds in de Corona-crisis. Er zijn wel hoopvolle tekenen dat het hoogtepunt van de golf voorbij is en dat het virus in steeds meer landen onder controle is. De ‘intelligente lockdown’-maatregelen kunnen nu beetje bij beetje worden teruggeschroefd. Zo mogen we eerdaags weer naar de kapper, op een terrrasje gaan zitten of naar de bioscoop. Maar dat allemaal nog steeds op 1,5 meter van elkaar. Vergunningsplichtige evenementen, en daartoe behoren de meeste hardloopwedstrijden, zijn echter nog steeds verboden tot minstens 1 september. Daarvoor in de plaats is nu het fenomeen ‘virtuele race’ gekomen. Het aantal kilometers dat je aflegt (mag via elke niet-gemotoriseerde vorm van verplaatsing zijn, dus lopend, fietsend, skeelerend etc.) wordt afgezet tegen een virtuele route zoals de ‘Race across Tennessee van 1000 km, de ‘Hadrians Wall’ of ‘Lands End to John o’Groats’. Die afstanden moet je dan binnen een bepaald aantal dagen afleggen door steeds de tracks te uploaden. Dan krijg je mooie plaatjes te zien van waar je dan bent aanbeland. Er is ook een competitie-element in opgenomen in de vorm van een ranglijst. Aan het eind krijg je een mooie medaille.

In sommige kringen zijn deze virtual races erg populair. Het geeft je iets om je te kunnen matchen met anderen. Maar zelf heb ik dat allemaal niet zo nodig. Ik verzin liever mijn eigen ‘fysieke’ marathons. Op 6 mei, een woensdag, heb ik bij mooi weer de ‘self-declared’ Assendelt Marathon gelopen. Natuurlijk precies 42,2 km (exclusief de twee oversteekjes met de pont over het Noordzeekanaal). Opnieuw was het stralend weer, ietsje aan de warme kant, en ik heb heerlijk gelopen. Het oude dorp Assendelft is erg leuk met diverse houten ‘Zaanse-schans’ huisjes en mooie oude boerenhoeven. Vanuit het dorp lopen prachtige fiets- en wandelpaden omzoomd door uitbundig bloeiend koolzaad en fluitenkruid. En het is er rustig. Het eerste deel van de route (15 km) liep door het recreatiegebied Spaarnwoude en het (kunstmatige) heuvelgebied aldaar. Het tweede deel was een 16 km lange lus langs Assendelft, Westzaan en Nauerna. Vervolgens over een mooi pad langs de heuvels van de ‘Nauernasche polder’ in aanleg terug naar het veer van Buitenhuizen. Het laatste deel ging via het Houtrak en Spaarndam terug naar Haarlem. Ik heb het rustig aan gedaan meteen koffiestop bij beide aanlegplaatsen van het veer van Buitenhuizen.

En toch moest ik hier ook weer de tol voor betalen. Niet zoals de vorige keer met pijn in de Achilles (ik heb inmiddels nieuwe schoenen) maar met flinke darmproblemen na afloop. Twee dagen lang had ik verstopping en pijnlijke darmkrampen zodat ik nauwelijks kon slapen. Waarschijnlijk had ik weer eens te weinig gedronken onderweg. Ook het verdere herstel duurde een dag of drie. Ja, het gaat niet meer zo vanzelf als vroeger. Tijdens het lopen van een marathon in dit tempo  merk ik niet veel van vermoeidheid, de impact komt echter een dag of wat later. Maar goed, het zijn dan ook wel weekjes van zo’n 80 kilometer die ik de laatste tijd loop en die marathon gaat daar gewoon tussendoor.

6 mei 2020
Assendelft Marathon (trainingsloop)
42,2 km
ca. 5 uur netto
Route
Foto’s

Vanwege de 10e editie van de Amersfoort Marathon heeft de organisatie het jaar 2020 geopend met een ‘trainingsmarathon’ onder de welluidende naam ‘Around Amersfoort’. Waarom voor deze Engelstalige benaming is gekozen zou ik niet weten, maar mogelijk is deze ingegeven door het deel van de website dat zich tot de buitenlandse bezoekers richt. Want welke historische stad wil geen toeristen aantrekken met zijn marathon-evenement?

De naamgeving klopte overigens wel, want het parcours liep echt (linksom) helemaal om de stad heen en volgde min of meer de gemeentegrenzen van Amersfoort. De start was om 0900 (ja, behoorlijk vroeg voor de Zondag!) in het luxe sportcentrum annex binnenbad Amarena aan de oostkant van de stad en vervolgens ging het noordwaarts via Hooglanderveen naar Spakenburg. Vervolgens langs de westkant van de stad weer omlaag richting Soestduinen, waar we de bossen in gingen. Mooi stukje van het parcours rond het heidegebied de Vlasakkers. Daarna oostwaarts langs de Utrechtseweg met een stuk gemeen vals plat (hoogste punt 50 meter) richting Soesterberg. Na de verkeersdrukte daar gepasseerd te zijn ging het langs de bossen van Den Treek  richting Leusden om uiteindelijk na 42 km weer in Amarena te arriveren. Het streven van de organisatie was om 6 min per kilometer te lopen en dat is mij aardig gelukt met een tijd van net onder de 4 uur 15. En dat is inclusief het wachten op groene oversteeklichten hier en daar. Het was geen wedstrijd, dus we hadden niet de luxe van verkeersregelaars… Uiteindelijk viel de groep helemaal uit elkaar want sommige lopers waren natuurlijk niet te houden…

Voor het luttele bedrag van 15 euro kregen we een (gifgroen) functioneel shirt en een leuke marathon met onderweg 3  goed voorziene verzorgingsposten. Als kers op de taart zat er nog een stukje trail in van een paar kilometer over de grassige en modderige Eemdijk. Top dus! Ook het weer was prima. In plaats van de kille, grijze en mistige dag die de weerprofeten ons hadden voorgeschoteld klaarde het na een uur behoorlijk op en liepen we op een zeker moment zelfs onder een strakblauwe hemel. Aanvankelijk was het met 2 graden wel fris, maar door het zonnetje steeg de temperatuur nog enkele graden. Ik was mijn petje vergeten en heb daarom maar de wintermuts die ik bij de start had opgezet gedurende de hele loop opgehouden. Want als je hoofd bezweet is en je zet hem dan ineens af dan ligt een verkoudheid zo op de loer. Het leverde echter wel bizarre foto’s op en vragen van andere lopers of ik het niet te warm had…

Zo’n 30 lopers liepen de hele marathon, waaronder 5 duo’s (afwisselend lopen/fietsen). Er was ook een halve marathon die op een later moment vanaf de Onze Lieve Vrouwetoren startte. Op ca. 25 kilometer voegde die zich op ons parcours waardoor het wel wat drukker  werd.  Dat duurde echter niet lang, want de meesten ‘stoven’ ons zo weer voorbij.

En hiermee is dan mijn 170e georganiseerde (ultra)marathon een feit. En niet alleen dat, want het kilometertotaal van al mijn lopen sinds ik in 1995 (25 jaar geleden dus) met het hardlopen begon is nu boven de 70.000 km uitgekomen.

26-jan-2020
Around Amersfoort
42,2 km 205 phm
4:14:42 (eigen meting)
9,94 km/u
Route