Categorie: Nederland

Na een afwezigheid van 5 jaar heb ik me maar weer eens aan de Grachtenloop gewaagd. Sinds 2019 is er veel veranderd. De start bleek niet meer aan de Nieuwe Gracht te zijn maar bij de Koepel. Ook het parcours was helemaal veranderd en eigenlijk niet ten nadele. Alle mooie plekjes in de binnenstad werden aangedaan, zoals de Botermarkt, Klein Heiligland, de Bakenes, de Grote Markt en de Vijfhoek.

De start verliep nogal chaotisch. De tasseninname kon het aanbod nauwelijks aan waardoor er een enorme rij stond. Dat de 5 km net gefinisht was maakte het er niet beter op en bovendien was de toegang vernauwd als gevolg van afzettingen door bouwwerkzaamheden bij de Koepel. Ik had er een half uur voor uitgetrokken maar dat bleek nog te weinig te zijn. Met als gevolg dat ik me pas om 20u20 richting het startvak kon haasten terwijl de startprocedure al om 20u15 begonnen was. Ik moest helemaal achteraan aansluiten en dat had gevolgen. Op het bochtige en veelal smalle parcours was inhalen bijna niet te doen en dus moest ik de eerst ronde in een veel te laag tempo lopen. Gedurende de tweede ronde kon ik mijn achterstand weer een beetje goed maken. De EK wedstrijd Nederland-Frankrijk was inmiddels begonnen waardoor de hagen toeschouwers aan weerskanten van de route als bij toverslag opgelost waren. Dat gaf genoeg extra ruimte om wat sneller te gaan lopen. Maar dat viel toch tegen, want het had in de voorbije uren flink geregend. Bij de start was het wel droog geworden, maar tussen de bebouwing in de stad hing nog een vochtige en benauwde atmosfeer waarin het moeilijk ademen en ventileren was. Ik kwam zodoende binnen na iets meer dan 57 minuten wat me eigenlijk een beetje tegenviel.

Vooral tijdens de eerste ronde was er sprake van een enorm spektakel. Muziekbandjes, hossende Oranjesupporters en joelende toeschouwers alom. En de kluwen lopers moest zich daar tussendoor zien te wringen wat heel wat duwen en trekken opleverde. Wat een heksenketel! Een mooie belevenis, maar niet de meest geschikte entourage om in een lekkere flow te komen. Van de stad heb ik niet veel gezien want al mijn aandacht was nodig om me zonder te struikelen een pad door deze kakofonie te banen.

21 juni 2024
Haarlemse Grachtenloop
10 km
0:57:17

De finish

Oorspronkelijk had ik mij ingeschreven voor de hele marathon, maar vanwege de gezondheidsproblemen eerder dit jaar heb ik dit omgezet naar de halve. Achteraf bezien bleek dit een verstandig besluit geweest te zijn. Sindsdien ben ik weer aardig opgeknapt en theoretisch had ik de hele afstand mogelijk wel aangekund als de omstandigheden een beetje mee zouden werken. Maar dat deden ze niet! Het werd een zeer warme editie met veel zon en temperaturen die opliepen tot 26 graden in de schaduw. In de zon komen daar nog een paar graden bij en de gevoelstemperatuur zal wel ergens rond de 30 graden hebben gelegen. Bovendien was het de eerste echt warme dag van het seizoen waardoor het lichaam daar nog niet op is ingesteld. Dit alles resulteerde in een waar slagveld onder de deelnemers. In de laatste kilometers zag ik overal onwel geworden lopers langs de weg liggen of zitten, meestal gelukkig wel met hulp erbij. Ambulances reden af en aan. Geen prettig beeld. Uiteindelijk heeft de organisatie op last van de burgemeester ingegrepen: de hele marathon werd voor degenen die nog op het parcours waren stilgelegd. Hen werd geadviseerd verder te gaan wandelen. De 10 km, die al met een uur uitgesteld was, werd helemaal afgelast. Bij mijn weten is dus alleen de halve helemaal uitgelopen, zei het dan met veel uitvallers.

Ook na de finish waren er echter problemen ontstaan. De duizenden finishers kwamen in een kluwen mensen terecht die het Garenmarktplein en het van der Werffpark probeerden te bereiken. Omdat het hele terrein was afgezet met hekken kon men geen kant op. Ook hier werden diverse mensen onwel. Uiteindelijk werd er een nieuwe doorgang vrijgemaakt nadat de hordes toeristen die vanwege het mooie weer ook ter plekke waren de doorgang was ontzegd. Ik ben een beetje in de buurt van de finishboog blijven hangen waar in elk geval nog water en fruit voorradig was. Pas na drie kwartier kon ik via de omleidingsroute het van der Werffpark bereiken. Daar bleek het echter weer complete chaos te zijn bij de tassenuitgifte. Rijen en rijen dik stond men daar te dringen. Dat kwam ook doordat de 10 km werd afgelast en al die lopers hun spullen ook weer terug wilden halen. Ik heb daar een uur in de schaduw in het gras gelegen, wachtend op een mogelijkheid om mijn spullen terug te krijgen. Mijn mobieltje en portefeuille zaten in de ingeleverde tas, dus ik kon niemand bellen en ook niets te eten of te drinken kopen. Uiteindelijk heb ik een weggeworpen lege waterfles bij een nabijgelegen horecagelegenheid met water laten vullen. Ook thuis was men inmiddels ongerust geworden omdat ze geen contact met me konden krijgen. Gelukkig was mijn zoon wel zo slim om in de uitslagen te constateren dat ik wel gefinished was. De taferelen hebben uitgebreid aandacht gekregen in het landelijke nieuws zoals TV-journaals en nieuwssites. Dit zal volgend jaar toch echt anders moeten. Wat ook een rol heeft gespeeld is dat er dit jaar zo’n 2000 meer deelnemers op de halve waren dan vorig jaar: zo’n 6500 in totaal. Je zou dus denken dat de deelnemerslimiet omlaag moet en wellicht ook vroeger in het jaar gelopen moet worden. En hoe voorkom je dat jonge onervaren mensen van start gaan?

In elk geval ga ik ook goed nadenken over een eventuele volgende keer. Sowieso mijn geld en communicatie bij me houden tijdens het lopen.

Overigens heb ik persoonlijk niet veel last van de warmte gehad. Ik had een goede basisconditie en kon mijn ritme goed vasthouden. In de beruchte warme laatste kilometers door de binnenstad viel het tempo wel wat terug, maar ik kon blijven rennen. De vele waterdouches en drank- en sponsposten langs de route zorgden wat mij betreft voor voldoende verkoeling.  En wat was het verder een prachtig evenement. Door het mooie weer stonden en zaten overal juichende en aanmoedigende mensen langs de route en op veel plaatsen was er livemuziek. Zoeterwoude-Dorp en Zoeterwoude-Rijndijk waren feestelijk opgetuigd en de Splinterlaan in Leiderdorp was één grote kermis.

12 mei 2024
Leiden halve marathon
2:07:31
M70 5/24
M 2325/3410

Daar was ie dan, de eerste wedstrijd in de M70 categorie! Geen marathon, maar een halve: de Omloop van Noordwijkerhout. Een mooie en gezellige duinloop naar Noordwijk aan Zee en weer terug. Er stond een stevige en koude wind uit het zuidoosten die we op de heenweg behoorlijk tegen hadden. Bij Noordwijk een kille regenbui maar eigenlijk was het goed weer om hard te lopen. Met mij ging het ook goed en het leek er een hele tijd op dat ik onder de 2 uur zou blijven. Maar op het laatste stuk van Langevelderslag terug naar Noordwijkerhout begon het pas echt hard te waaien en moesten we ons door hele wolken stuifzand heen een weg banen. Dat kostte minuten. Hoewel ik in de laatste drie kilometer nog soepel liep en zelfs kon versnellen was het niet meer genoeg om onder de ‘magische grens’ te blijven.

Maar wat doet het er toe, het lopen ging prima, een teken dat ik weer bijna de oude ben. Letterlijk dan.

En die halve marathons? Nou dat bevalt eigenlijk wel. Qua afstand en tijd te overzien en toch, als je de snelheid erin probeert te houden, een pittige en voldoening schenkende loopervaring.

28 april 2024
Omloop van Noordwijkerhout
21,1 km
2:02:41
M70 1e van 2
M 119e van 135

Eindelijk weer een wedstrijd gelopen! Na alle tegenslagen van de afgelopen maanden mag dit toch wel als een kleine overwinning gelden. De drie rondjes van 5 km over het Kopje van Bloemendaal (met in totaal 165 hoogtemeters over 15 km) gingen me best wel gemakkelijk af. Ondanks de vele hoogteverschillen heb ik toch een gemiddelde van bijna 10,5 km per uur gehaald. De linker knie was wat pijnlijk maar een icepack na afloop deed wonderen.

De Lions Heuvelloop is een gemoedelijk lokaal evenement op 2e Paasdag waarbij ook de wat langzamere lopers aan hun trekken kunnen komen. De aangekondigde regen bleef uit en met een graad of 9 was het uitstekend weer om hard te lopen. En daarmee was dit dan mijn laatste wedstrijd als 65-plusser. Op 28 april hoop ik als M70-er de Halve van Noordwijk te kunnen lopen.

1 april 2024
Lions Heuvelloop Bloemendaal
15 km
1:25:58
M50 25e van 30

Een betere naam voor deze editie van de Linschotenloop zou zijn ‘Windstotenloop’. Vormden vorig jaar sneeuw en vorst de grootste hindernissen, dit jaar was het de harde westenwind. Aan de kust stormachtig, maar op het parcours 6 á 7 Bft met windstoten tot 65 km/uur. Die wind maakte de eerste 10 kilometer tot aan Oudewater behoorlijk pittig hoewel er zich allerlei kleine pelotonnetjes vormden waarin je even kon schuilen. Maar op de laatste 2 á 3 kilometer, tussen Montfoort en Linschoten, beukten de vlagen er pas echt op los. Menigeen moest er de brui aan geven en ging wandelen, de meeste anderen waaronder schrijver dezes verloren er kostbare minuten. Voor mij ‘kostbaar’ omdat ik daardoor net boven de 2 uur bleef terwijl het er aanvankelijk naar uit leek te zien dat ik er nét onder zou blijven.

Voor het overige was het prima weer op deze ‘kerstklassieker’. Droog (!) en met 11 graden heel zacht. Eigenlijk ging het lopen me behoorlijk goed af. Constant tempo, geen inzinkingen, geen hartkloppingen of benauwdheid zoals vorig jaar. En dan te bedenken dat ik vorige week zaterdag nog met 39 graden koorts in bed lag vanwege corona. Gisteren was ik nog behoorlijk moe, vandaag resteerde alleen nog een flinke snotneus.

De Linschotenloop is een stemmige loop in kerstsfeer. Goed te bereiken met pendelbussen vanaf station Woerden. Ik had wel de indruk dat het veel drukker was dan vorig jaar, bij de bussen stonden lange rijen. In de drukte kwam ik ook Wilma Dierx nog tegen. Ze liep zelf niet vanwege een blessure maar was er bij om een kennis van haar te coachen. Na afloop hebben we in de ‘huiskamer’ van station Woerden onder het genot van een kopje koffie nog even bijgepraat, natuurlijk over het (ultra)lopen.

Het was weer genieten op het mooie landelijke parcours langs de oude boerenhoeven met hun kerstverlichting. De bomen loeiden in de wind en de vroeg invallende duisternis (de start was pas om kwart voor twee) zorgde voor een mystiek sfeertje. Toen we met de pendelbus terug naar Woerden reden werd de westelijke horizon in een oranje gloed gezet door de ondergaande zon die heel even onder de lage voortjagende wolken zichtbaar werd.

23 december 2023
Linschotenloop 21,1 km
2:01:56
M65 31e van 49
Parcours

In 2018 en 2019 heb ik de 60 kilometer versie van de 11 Strandentocht gelopen. Deze sponsorloop van de Hartstichting startte indertijd in Bloemendaal aan Zee en ging over het strand naar Hoek van Holland. Daarbij werden 11 strandpaviljoens aangedaan, vandaar de naam. Het is eigenlijk een wandelevenement, maar het staat ook open voor hardlopers.

Na de corona leek het er op dat het evenement ter ziele was gegaan, maar begin dit jaar ontving ik een mail dat er in 2023 weer een editie georganiseerd zou worden. Gezien de leuke herinneringen aan deze loop het ik me meteen weer ingeschreven, en wel voor de 50 km. Dat de 60 vervangen was door de 50 was niet het enige verschil. De route was nu ook omgekeerd: van Zuid (Ter Heijde) naar Noord (Zandvoort). In november kun je op herfststormen rekenen en die waaien meestal vanuit het zuidwesten. Daar tegenin lopen zou inderdaad geen goed idee geweest zijn. Want de organisatie had geen WK tegenwindrennen op het oog maar veel deelnemers die veel sponsorgeld opleveren. Als gevolg van de omgekeerde looprichting werden we nu met bussen heen gebracht in plaats van terug. Dat was een grote verbetering en misschien wel de voornaamste reden om de looprichting om te keren. Ik zal de chaos bij de finish in 2019 niet snel vergeten: kilometerslange wachtrijen voor bussen die maar mondjesmaat kwamen opdagen.

Dat het een sponsorloop betreft wordt er door de Hartstichting trouwens wel erg dik bovenop gelegd. Op het laatst regende het mailtjes en SMS-jes met de vraag om toch vooral (meer) sponsors te werven. Uiteindelijk was ik best tevreden met de 105 euro die ik had weten te verzamelen en liet ik al die berichtjes maar aan me voorbij gaan.

Ik heb trouwens niet de 50 km maar de 20 km gelopen. De reden daarvoor waren de hartperikelen van de afgelopen weken en de mede daardoor veroorzaakte trainingsachterstand. Deze 20 km zou voor mij en mijn hart een testloop moeten worden en waar kan je de werking van je hart beter (en veiliger) testen dan met een loop van de Hartstichting (lol)? Nou, het goede nieuws is dat het prima ging. Door de windkracht 5 in de rug (inderdaad!) flyerde ik in no-time van Katwijk naar Zandvoort. Het had de voorgaande nacht flink geregend en het strand was als een biljartlaken. Omdat de hardlopers (en dat waren er nog best veel) tegelijk met de wandelaars waren gestart kwamen die als eerste aan in Zandvoort. Omdat we zo ‘voorop’ liepen misten we wel grotendeels de gezelligheid die de vorige edities kenmerkte. Alleen over een verlaten en grauw strand, het zou zomaar één van mijn trainingsloopjes geweest kunnen zijn. We droegen geen startnummer, dus bij de finish wist de organisatie niet wie we waren en dus ook niet of we 20 of 50 km hadden afgelegd. De snellere 50 km lopers (die al om 0735 gestart waren) kwamen tegelijk aan met de 20 km lopers die om 1135 gestart waren. Dus werden we door de speaker allemaal over één kam geschoren als ‘helden’. Ik had nog geluk, want een regenfront dat vanuit het zuiden kwam opzetten bleef ik net voor. Ik was nog niet gefinisht of het begon te hozen. De herinnering was dit keer geen medaille maar een muts en een speldje (‘elfstrandenkruisje’).

Al met al wel weer lekker gelopen, maar de sfeer van de twee voorgaande edities ontbrak deze keer wel een beetje.

4 november 2023
11 Strandentocht 20 km
1:50:15