Categorie: Uncategorized

Een korte vakantie bood de mogelijkheid om weer eens op Engelse bodem te lopen. Met de boot zijn we vanaf IJmuiden naar Newcastle overgestoken voor een verblijf in Durham, bekend van zijn mooie kathedraal op de hoge oever van de rivier de Wear. Het was mooi droog en zonnig weer, wel een beetje fris met een schrale noordoosten wind. Naast het genieten van deze prachtige stad was er dus gelegenheid voor twee rondjes van elk ruim 10 kilometer, één aan het eind van de middag en de tweede de volgende dag ’s ochtends vroeg. Vooral bij die laatste was het behoorlijk fris met een temperatuur van amper boven nul. De routes had ik thuis al uitgeplozen op afstandmeten.nl en in de Garmin gezet. Het bleken twee mooie, afwisselende en best wel pittige loopjes te zijn met het nodige klimwerk over behoorlijk steile hellingen. Gelukkig had ik met mijn trailschoenen voldoende grip op de droge ondergrond. Mat regen zou het een heel ander verhaal geweest zijn!

De winter heeft een eerste speldenprikje uitgedeeld. Na twee dagen met temperaturen rond het vriespunt volgde in de nacht van zaterdag op zondag alweer het dooifront. Dat ging gepaard met lichte tot matige sneeuwval waardoor zich een dekje van een paar centimeter vormde. Op zondagochtend was de temperatuur alweer een paar graden boven nul, maar op diverse plaatsen lag de sneeuw er nog. In Spaarnwoude was het zelfs nog behoorlijk wit. Mooi weer was het niet, want er hing een kille mist. Daarom verbaasde het me om toch nog mensen op de golfbaan aan te treffen.

Winter-fotoalbum

Tijd voor weer eens wat cijfertjes!
Want met het (kille) duurloopje van vandaag naar Stompetoren v.v. staat het jaartotaal voor 2018 op 3652 kilometer. Gemiddeld is dat dit jaar dus 10 km per dag. Daarmee is dit het 10e jaar in een reeks die begon met 2009. Tien jaar op rij dus met een gemiddelde van 10 kilometer per dag!
Als ik het exact uitreken is het zelfs nog meer. Met nog drie weken te gaan in 2018 heb ik sinds 1 januari 2009 41090 kilometer gelopen. Met twee schrikkeljaren erbij zijn dat 367 dagen, oftewel 11,25 km per dag.
Daar mag ik best wel een beetje trots op zijn!

Du wirst bei der Brocken-Challenge 2019 mit Deiner Wunschstartnummer 444 starten !!

You can participate in the Brocken-Challenge 2019 with the requested number: 444

Dus: Op naar nummer X. !

Hoe lang is het geleden dat ik een halve marathon als wedstrijd heb gelopen? Een hele tijd terug in elk geval. Maar zo tegen mijn 65e was ik toch wel benieuwd wat ik daarvan nog maken zou. Onder de twee uur zou toch wel moeten lukken. En 1:55 wellicht?

Haarlem heeft op de laatste zondag van september een mooie eigen halve marathon, de voormalige ‘Trosloop’. Start en finish op de Grote Markt. Via Overveen, rondom het landgoed Elswout, en over het Visserspad met een aantal pittige klimmetjes richting Zandvoort. Dan parallel aan de kust over het Duinpieperpad noordwaarts en via de Zeeweg terug naar Overveen. Ook daar nog een paar klimmetjes. Dan het beruchte stukje langs de Brouwersvaart met de steile bruggetjes. Hier gaat menigeen stuk, met de Bavo al in zicht. De finish via de drukke en versierde Zijstraat is een belevenis.

En ja, als Haarlemse veelloper kun je Haarlems eigenste met goed fatsoen natuurlijk niet laten liggen. Geen spijt van gehad, het liep lekker. Was dan ook ideaal weer, een zonnetje, weinig wind en een graadje of 12. Omdat ik nogal achterin gestart was zat ik in het begin regelmatig in de lopersfile, zoals op het Koepaadje bij Elswout. Maar vanaf het Visserspad begon ik aan een grote inhaalrace die tot aan Haarlem duurde. Dat geeft een extra kick!

Op de chip werd het 1:50:17. Sneller eigenlijk dan ik had durven dromen. Zonder die ene onvermijdelijke sanitaire stop zij het waarschijnlijk onder de 1:50 gebleven zijn. Maar ach, een mens moet eens een keer tevreden zijn!

Deze Halve was de vijfde loop  deze week. Zo kon ik de maand september ondanks vakantie en een virusje toch nog afsluiten met een totaal van boven de 300 km.

Halve van Haarlem
30-sep-2018

Voor de afwisseling loop ik soms niet via de duinen naar IJmuiden, maar via Spaarnwoude. Ik steek dan met het pontveer bij Velsen het Noordzeekanaal over en ga dan via de sluizen naar de Kop van de Haven. Vanaf dat punt loop ik dan door de duinen en langs de bunkerroute naar de Zuidpier. En vervolgens langs het strand terug naar de Herenduinenweg waar ik dan op de bus naar Haarlem stap. Een rondje van 30 km of 34 km (als ik ook nog de volle lengte van de pier heen en terug loop). Een enkele keer pak ik niet de bus maar loop ik door Duin en Kruidberg terug naar huis; dan is het een volle marathon, de ‘piermarathon’. Maar een week vóór de Brocken is dat net iets te veel.

 

Naar IJmuiden via Spaarnwoude
30,4 km
3u25min netto
3C, natte sneeuwbuien op afstand, N2

Over het totaal aantal gelopen kilometers in januari (332) ben ik best tevreden.
Het lopen kwam in het nieuwe jaar maar moeizaam op gang, want de motivatie om er opnieuw een jaar tegenaan te gaan ontbrak na de inspannende ‘eindspurt’ in december 2017. Met name lukte het me niet om er ’s avonds in het donker weer op uit te gaan. Daar kwam dan ook nog een lichte grieperigheid bij, gevolgd door een periode met darmkrampen. Pas op de 27e liep ik mijn eerste marathon-afstand, als trainingsloop.
Nu februari er aan komt met de Brocken Challenge op het programma begint het animo weer te stijgen. En dat het toch nog 332 km is geworden in die moeizame en donkere januari is toch echt wel een opsteker. Wat mij betreft hoeft het dit jaar echt geen 4000-plus te worden. Het accent zal meer en meer komen te liggen op ongedwongen individuele loopjes met een hoog belevingsgehalte. Minder wedstrijden dus. Wat snelheid en dergelijke betreft heb ik daar niet zo veel meer te zoeken en al het gedoe er omheen (vroeg op, ingewikkelde OV-reis en de drukke toestanden voor de start) kan me gestolen worden. In het lopen zelf heb ik echter nog onverminderd veel plezier.

Nadat juni 2017 de 100e maand was met een totaal van 300 km of meer kan ik aan die bijzondere categorie van mijlpalen nu ook juli 2017 toevoegen als zijnde de 50e maand waarin ik in totaal 350 km of meer kilometer heb afgelegd. Natuurlijk niet in een aaneengesloten reeks, maar sinds augustus 2009. Toen, 8 jaar geleden, liep ik met 358 km voor het eerst meer dan 350 km in één kalendermaand. Tot die 50 350-plussers behoren er trouwens 10 van 400-plus en 1 van 450-pus.

Ik moest er in de afgelopen maand trouwens wel even aan sleuren om op die 350-plus (om precies te zijn 371 km) uit te komen. Met 32 km op 29 juli, 17 op de 30e en 15 op de 31e lukte het op de valreep nog net.  Als gevolg van het nogal trage herstel van de St. Cuthberts Way ultra liep het maandtotaal aanvankelijk maar langzaam op.

Maar goed, het is binnen en inmiddels doemt er alweer een nieuw ‘leuk cijfertje’ op. Als ik namelijk nog 4 lopen in het buitenland doe dan kom ik uit op een totaal van 50 (ultra)marathons in het buitenland. Zou dat de volgende cijfermatige mijlpaal zijn?  Hoewel…, nog 6 georganiseerde marathons/ultra’s en dan zou die teller op 150 staan…