Geplaatst op

Binnen de 3 uur!

Uitzichtheuvel met klimmuur in januari 2017

Voor het eerst in 10 jaar heb ik weer eens een officiële 30-km wedstrijd gelopen. De Spaarnwoudeloop, bestaande uit 3 rondjes van 10 kilometer in het recreatiegebied Spaarnwoude, met in elke ronde een klimmetje naar de Uitzichtheuvel. Althans, zo had de organisatie het bedacht. Maar door een misverstand waren we na 5 km weer terug bij de start. Dat was op zich OK. De route heeft namelijk de vorm van een acht, bestaande uit twee lussen van elk 5 kilometer. Door een misverstand (verkeerd geplaatst lint, foutief gegeven aanwijzing?) ging echter niemand de tweede lus in, maar opnieuw de eerste. De organisatie heeft dat opgelost door ons twee hele ronden van 10 km en twee van 5 te laten lopen. Wel jammer, want daardoor gingen we maar twee keer over de Uitzichtheuvel, toch wel het mooiste en meest uitdagende deel van het parcours.
Het doel van deze wedstrijd was om mijn snelheid te testen. Door al die ultra’s en ‘long slow distance’ trainingen (‘toeristische loopjes’) vroeg ik me af of ik zo’n 30 km nog wel binnen de 3 uur zou kunnen lopen. Met die heuvel er in en de harde wind (ZW 6á 7) was dat nog behoorlijk twijfelachtig. Na een regenachtige en langzame (drie plasstops) eerste vijf kilometer kwam ik goed op gang en begon ik steeds meer op mijn loopstijl te letten: eerst de knie naar voren gooien, voldoende kniehef en paslengte. Naar mijn gevoel werd mijn tempo inderdaad hoger en bij de doorkomst op 25 kilometer stond de klok op 2 uur 17 minuten! In de laatste 5 kilometer kon ik het tempo (met enige moeite) vasthouden en zodoende finishte ik in 2 uur 44 minuten. Missie meer dan geslaagd! Het is ook nog een leeftijds-PR (60 plus) op deze afstand. In 2005 liep ik hier 2:22:53 en in 2007 2:20:22.
Zoon Edward liep een P.R. van 57 minuten op zijn 10 kilometer, een mooie prestatie na weinig getraind te hebben als gevolg van een blessure.

Spaarnwoudeloop 2017
30 km
2:44:15
Overall 51 van 72
M60 3 van 4

Post Views: 33
Geplaatst op

Mijn Tibet

Een van de mooiste plekjes in het Nationaal Park Zuid Kennemerland (oftewel de ‘Kennemerduinen’) is wel Kattendel. Nadat daar enige jaren geleden de kustlijn in zijn natuurlijke staat is teruggebracht hebben er zich schitterende,  fotogenieke stuifduinen gevormd. Het kleine blauwgroene meertje  vormt een geweldig contrast met het witte zand. Ik noem het altijd ‘mijn kleine Tibet’ en heb het tot een vast landmerk van mijn trainingslopen gemaakt.

 
Nog meer foto’s van Kattendel

Post Views: 35
Geplaatst op

Voorjaar!!

Het is voorjaar!!

Krokussen, Narcissen, Klein Hoefblad en het Speenkruid staan in bloei, het zonnetje schijnt en het de temperatuur kruipt richting de 15 graden.

Post Views: 32
Geplaatst op

Via Spaarnwoude naar IJmuiden

IJmuiden, Kop van de Haven

Het was heerlijk toeven op het bankje op de Kop van de Haven. Een flets zonnetje met een mooie bijzon en voorjaarsachtige temperaturen van ruim boven de 10 graden. Dat bankje had extra aantrekkingskracht omdat ik moe was, echt moe. En dat is niet normaal na een middellange duurloop van 24 kilometer. Vanaf huis nu eens niet de duinen in, maar via de polders rond Velserbroek en het recreatiegebied Spaarnwoude naar het Noordzeekanaal. Hoogste punt van de route, die verder nagenoeg vlak is, wordt gevormd door de kunstmatig aangelegde uitzichtheuvel die 32 meter boven het vlakke landschap uitsteekt en inderdaad een mooi panorama oplevert. Je ziet het hele uitgestrektheid van het Noordzeekanaal, van Amsterdam tot aan IJmuiden.
Na de mooie dorpskern van Oud-Velzen ben ik met de pont overgestoken om mijn weg te vervolgen langs de noordkant van het kanaal om zo via het gigantische zeesluizencomplex in IJmuiden aan te komen. De aanleg van de nieuwe grote sluis is in volle gang en vormt een indrukwekkend schouwspel, maar betekent wel dat je een behoorlijk eind moet omlopen.

Maar die vermoeidheid…. Al ruim een week heb ik last van een lichte hoofdpijn boven in mijn hoofd, voel ik me af en toe misselijk en heb ik geïrriteerde en lichtschuwe ogen. Reden genoeg om gisteren eens bij de dokter langs te gaan, maar die heeft vooralsnog niets bijzonders kunnen vinden. Een hardnekkig virusje?

Het plan was eigenlijk om nog een stukje door te lopen en ook het strand en de Zuidpier te bezoeken. Maar het liep al tegen vijf uur en ik begon weer misselijk te worden. Naar huis dus maar, met de bus.

Post Views: 34
Geplaatst op

Duurloop Leiden-Katwijk-Noordwijk-IJmuiden

Bij Katwijk aan Zee

De derde lange duurloop van dit jaar was er een strand-en duinloop met de wind mee. Vanaf NS station Leiden ben ik eerst naar Katwijk gelopen om ter hoogte van de Soefi-tempel aan de zuidkant van het kustdorp in de duinen te arriveren. Na een kilometer of 3 over grindpaden volgde het eerste strandgedeelte van ongeveer 2 kilometer  langs de boulevard van Katwijk. De grijze luchten braken open en zowaar was er een knipoogje van de zon. Op het strand was het ondanks de harde zuidwestenwind die erg koud aanvoelde toch nog behoorlijk druk. Zal wel iets te maken hebben met de Krokusvakantie.
Na de buitensluis van het Uitwateringskanaal betrad ik de werkelijk schitterende Coepelduinen tussen Katwijk en Noordwijk.
Een vrijwel onbetreden gebied met overweldigend mooie stuifduinen en natuurlijke zandsculpturen. Vandaag extra indrukwekkend door het wolkende en kolkende opstuiven van het zand. Duizend kronkelende slangen. “Duurloop Leiden-Katwijk-Noordwijk-IJmuiden” verder lezen

Post Views: 38
Geplaatst op

Brocken Challenge 2017

‘Bist du der André?’ Toen die vraag me ergens in de besneeuwde bossen van de Harz door een andere deelnemer aan de Brocken Challenge werd gesteld drong het tot me door dat ik na acht deelnames zo langzamerhand tot de vaste inventaris van deze loop begin te behoren. Kennelijk denkt de organisatie daar ook zo over, want de verwelkoming bij de briefing op de avond voor ‘Race Day’ was zoals altijd weer hartelijk en persoonlijk.
“Brocken Challenge 2017” verder lezen

Post Views: 49
Geplaatst op

Duurloop Marken

Het Paard van Marken

Het blijft me verbazen hoe mooi ontdekkingstochten in eigen land, niet eens zo ver van huis, kunnen zijn.
In de reeks voorbereidingen op de Brocken Challenge heb ik vandaag een mooie route gelopen vanaf NS station Diemen via de IJsselmeerdijken naar Marken. Dat voormalige eiland, dat overigens nog niets van zijn karakter als eiland heeft verloren, heb ik volledige rondgelopen. Langs de hele omtrek ervan, zo’n 10 kilometer, loopt een smal en oneffen klinkerpad dat naar alle kanten een schitterend uitzicht bood op de met ijsrestanten bedekte watervlakte.

“Duurloop Marken” verder lezen

Post Views: 45
Geplaatst op

Winter!

Ruige rijp in de Kennemerduinen

En toen werd het toch nog helemaal winter in Nederland! Een week of langer matige tot strenge vorst in de nacht en ook een aantal ‘ijsdagen’ met negatieve maxima. Sneeuw is er in het westen niet of nauwelijks gevallen, maar de ruige rijp maakte dat helemaal goed. Vroeg in de ochtend was alles bezet met een dikke laag flonkerende ijsnaaldjes, resulterend in een klassiek ‘winterwonderland’. Op tijd op pad dus om van al dat moois te genieten.
Zowel de polder als de duinen waren in een schitterende witte mantel gekleed, elk op zijn eigen bijzondere wijze. Door de kou bevroor de waterdamp in de lucht, waardoor er kleine breekbare naaldjes uit de onbewolkte hemel neerdwarrelden die op de paden een sneeuwachtig tapijtje vormden. Lopen in zo’n wereld is een feest. Hollen en stilstaan, want alles vráágt gewoon om een foto.
Naar het winter-fotoalbum 2017

Post Views: 35
Geplaatst op

IJmuiden

Meeuwen op het strand terwijl de zon ondergaat achter hagelsluiers

Terwijl de oostelijke helft van Nederland onder de sneeuw lag, was ik niet in de gelegenheid om daarheen af te reizen voor een traditionele ‘sneeuwtraining’. Dan maar gekozen voor een nog veel oudere traditie: ‘IJmuiden’.
Nou daar heb ik geen spijt van gekregen, zoals het bijgesloten foto-overzicht laat blijken. Prachtige beelden van strand en haven en fantastische wolkenluchten met sneeuw- en hagelbuien die vanaf zee kwamen binnendrijven. Ook de meeuwen konden er kennelijk geen genoeg van krijgen!

Duurloop IJmuiden v.v.
14-jan-2017
32 km
3u 50m netto
NW5-6, 3C

Route (excl. 9 km aanloop)
Foto’s

Post Views: 37
Geplaatst op

Piermarathon

De Skiheuvel van Spaarnwoude

Zo, de eerste ultra/marathon van dit jaar zit er weer op. Een trainingsloop (long and slow) wel te verstaan, die ik maar de ‘Piermarathon’ heb gedoopt.

Vanaf huis ging het via het heuvelgebied in recreatiegebied Spaarnwoude en het mooie Oud-Velsen naar de pont van Velsen. Die miste ik net en dat betekende dus 20 minuten wachten, maar dat was niet erg want ze schenken daar heerlijke koffie. Na de sneeuw en ijzel van de afgelopen nacht (code oranje!) lagen in Spaarnwoude nog sneeuwresten, want het was inmiddels gaan dooien. In een druilerijge motregen met gevoelstemperaturen van ruim onder nul liep de route een stukje langs de noordzijde van het Noordzeekanaal en via de sluizen naar de Kop van de Haven in IJmuiden. Daarvandaan langs de vissershavens en via de duinen naar de Zuidpier. Aan het eind daarvan staat een lichtopstand van zo’n 10 meter hoog en tot mijn verbazing zag ik dat bovenin het glas stukgeslagen was. Het moet er behoorlijk gespookt hebben vorige week, toen er een noordwester stond met windstoten tot 10 Beaufort. Ook van de enorme basaltblokken die daar liggen waren hele stukken afgebroken en het strand bij het kleine groene baken aan het begin van de pier was helemaal weggespoeld.
Vervolgens vanaf de pier over een strand dat potdicht zat van de mist (ja, qua weersomstandigheden was die 7e januari 2017 het dagje wel!) naar de duinopgang bij het Strandvonderpad en via het door de mist in een mysterieuze sfeer gedompelde Duinreservaat en Bloemendaal weer terug naar huis. Een mooie loop, goed voor 44 kilometer en tevens de 40e individuele marathonplus training.
Verderop in de maand heb ik nog een ultratraining gepland, dat allemaal als voorbereiding op de Brocken Challenge.

Stormschade aan het baken van de Zuidpier IJmuiden

Piermarathon
7-jan-2017
44 km
5u 15m netto
Route
Foto’s

Post Views: 33