Het lopen tijdens een zware storm is een aparte ervaring maar ook een enigszins riskante onderneming. Vandaag stond weercode Oranje uit voor de kustprovincies in verband met storm en zware tot zeer zware windstoten. Tussen ’s ochtends 9 en 10 uur was het weergeweld op zijn hevigst, met in IJmuiden op de pier windkracht 10 en een uitschieter van 126 km/uur.
En juist daar lag het doel van mijn onderneming. Van huis vertrokken om circa 11 uur liep ik via de Heerenduinen naar de Zuidpier (ca. 15 kilometer). De windkracht was nog steeds 8 á 9. In de bossen langs de duinrand was het ronduit gevaarlijk. Af en toe was het alsof er een straaljager door de bomen gierde en kraakte het aan alle kanten. Soms regende het afgebroken takken. Ik zorgde er wel voor dat ik me tijdens de zwaarste windvlagen niet aan de lijzijde van oude bomen bevond.
Hoe dichter ik bij zee kwam, hoe heftiger het werd. Langs de Heerenduinweg was het moeilijk vooruitkomen en in de Marina van IJmuiden krijste de wind in de tuigage van de daar liggende jachten. Ook het stuifzand dat vanaf het strand recht in mijn gezicht werd geblazen was niet bepaald prettig. Maar dat alles werd beloond met het fenomenale schouwspel van het woeste water en de over de pier heenslaande zeeën. De pier zelf was natuurlijk afgesloten, maar vanaf het kleine havenhoofd was mooi te zien hoe twee grote zeeschepen ondanks het weer toch nog naar binnen en naar buiten konden varen. Mijn zeemanshart begon er sneller van te kloppen. Na daar een half uur in storm en regen te hebben gestaan ben ik teruggelopen naar IJmuiden-dorp om van daar uit comfortabel met de bus naar huis te gaan.
