2023

Klein Olmen

Volgens het KNMI was 2023 klimatologisch gezien een zeer bijzonder jaar. Het was niet alleen landelijk gezien het warmste jaar ‘ooit gemeten’ maar ook het natste. Die natheid was het gevolg van het regenachtige voorjaar en vooral van de enorme hoeveelheden regen die in de herfst zijn gevallen. In de duinen is dat goed merkbaar aan de extreem hoge stand van het grondwater. Ik ren al een kwart eeuw wekelijks door de duinen maar dit heb ik nog nooit gezien. Het komt er eigenlijk op neer dat je niet richting het strand kan komen zonder tot je knieën door het water te moeten waden. De duinpannen zijn complete meren geworden en niet alleen de wandelroutes maar ook de fietspaden staan op veel plaatsen onder water. PWN heeft hier en daar alternatieve looproutes met linten aangegeven maar als je niet door het diepe water wilt waden dan moet je je toch nog op veel plaatsen over de hogere duinkammen een weg zien te banen door het doornige struikgewas. Ook geen pretje. Beelden van vroeger gelopen Ardennentrails en ultra’s in de UK waar natte en modderige voeten steevast op het menu stonden  doemden weer op.

Ezelweg, Groot Olmen

Hiermee is een niet tegenvallend ‘loopjaar 2023’ afgesloten, met daarin  6 marathons en 6 kortere wedstrijden. In totaal 3163 kilometer, daarmee het 15e jaar in successie van boven de 3000 kilometer. Het had ook heel anders kunnen aflopen want in oktober werd bij mij een ‘ernstige’ mate van coronaire aderverkalking geconstateerd. Het leek er op dat dit het einde betekende van het hardlopen, zeker in de mate waarin ik het gewend was te doen. Gelukkig bleek uit nader onderzoek (hartkateterisatie)  dat het zich op minder riskante plaatsen bevond zodat ik, weliswaar met medicijnen, tot mijn grote verbazing en opluchting van de cardioloog weer groen licht  kreeg om het oude niveau weer op te pakken. Het had wel tot gevolg dat ik, in afwachting van het definitieve onderzoek, in oktober alleen korte afstanden heb gelopen (hoewel dat eigenlijk ook niet mocht…). De Brocken Marathon en de Halve van Haarlem waarvoor ik al ingeschreven had moest ik laten schieten. Maar goed, ik mocht natuurlijk niet klagen. Want de twee marathons die ik daarna nog gelopen heb (Ronde Venen en Spijkenisse) gingen prima. In december heb ik het lopen nog een week moeten onderbreken vanwege corona, dus ook toen wat minder kilometers dan gemiddeld. Na hersteld te zijn van de corona heb ik nog de Linschotenloop gelopen, wat nagenoeg dezelfde tijd opleverde als vorig jaar.
Kortom, een resultaat waar ik alleen maar tevreden over kan zijn. En dan hopelijk volgend jaar op dezelfde manier verder in de M70 categorie.

2023
3163 km
183 lopen
6 marathons
6 kortere wedstrijden
344 uur totaal
9,20 km/uur gemiddeld

 

Linschotenloop

Een betere naam voor deze editie van de Linschotenloop zou zijn ‘Windstotenloop’. Vormden vorig jaar sneeuw en vorst de grootste hindernissen, dit jaar was het de harde westenwind. Aan de kust stormachtig, maar op het parcours 6 á 7 Bft met windstoten tot 65 km/uur. Die wind maakte de eerste 10 kilometer tot aan Oudewater behoorlijk pittig hoewel er zich allerlei kleine pelotonnetjes vormden waarin je even kon schuilen. Maar op de laatste 2 á 3 kilometer, tussen Montfoort en Linschoten, beukten de vlagen er pas echt op los. Menigeen moest er de brui aan geven en ging wandelen, de meeste anderen waaronder schrijver dezes verloren er kostbare minuten. Voor mij ‘kostbaar’ omdat ik daardoor net boven de 2 uur bleef terwijl het er aanvankelijk naar uit leek te zien dat ik er nét onder zou blijven.

Voor het overige was het prima weer op deze ‘kerstklassieker’. Droog (!) en met 11 graden heel zacht. Eigenlijk ging het lopen me behoorlijk goed af. Constant tempo, geen inzinkingen, geen hartkloppingen of benauwdheid zoals vorig jaar. En dan te bedenken dat ik vorige week zaterdag nog met 39 graden koorts in bed lag vanwege corona. Gisteren was ik nog behoorlijk moe, vandaag resteerde alleen nog een flinke snotneus.

De Linschotenloop is een stemmige loop in kerstsfeer. Goed te bereiken met pendelbussen vanaf station Woerden. Ik had wel de indruk dat het veel drukker was dan vorig jaar, bij de bussen stonden lange rijen. In de drukte kwam ik ook Wilma Dierx nog tegen. Ze liep zelf niet vanwege een blessure maar was er bij om een kennis van haar te coachen. Na afloop hebben we in de ‘huiskamer’ van station Woerden onder het genot van een kopje koffie nog even bijgepraat, natuurlijk over het (ultra)lopen.

Het was weer genieten op het mooie landelijke parcours langs de oude boerenhoeven met hun kerstverlichting. De bomen loeiden in de wind en de vroeg invallende duisternis (de start was pas om kwart voor twee) zorgde voor een mystiek sfeertje. Toen we met de pendelbus terug naar Woerden reden werd de westelijke horizon in een oranje gloed gezet door de ondergaande zon die heel even onder de lage voortjagende wolken zichtbaar werd.

23 december 2023
Linschotenloop 21,1 km
2:01:56
M65 31e van 49
Parcours

3000

Vandaag staat de tussenstand op 3000 km. Daarmee is 2023 het 15e opeenvolgende jaar waarin ik 3000 of meer kilometers heb hardgelopen. Ten opzichte van de piek tussen 2010 en 2016 (de ultra-periode) neemt het jaartotaal vanzelfsprekend wel langzaam af, maar ik ben toch heel tevreden met dit resultaat.