Lions Heuvelloop 2017

Vandaag werd de 60 van Texel gelopen maar de 60 km vind ik daar te druk en voor de 120 km was ik niet gekwalificeerd. Gelukkig maar, want het was een zware editie met Noord 5 á 6 tegen op het strand in de tweede ronde. Ik zou de krappe cut-off tijd van 13 uur nooit gehaald hebben.

Maar niet getreurd, want ik heb vandaag met grote voldoening de Lions Heuvelloop van 15 kilometer in Overveen gelopen. Ultralopen doe ik nog steeds, maar sinds enige tijd ben ik weer in de ban geraakt van de kortere afstanden, dankzij mijn zoon Edward met wie ik daar samen aan de start sta.
Het is vrijwel exact 10 jaar geleden dat ik voor het laatst een 15 km als wedstrijd liep.  Dat was de Nescioloop in Diemen op 15 april 2007. Die kostte me toen als 53 jarige iets meer dan 6 minuten minder dan vandaag. Een verval van van 6 minuten in 10 jaar is toch echt niet veel. Als ik de op de tijd van vandaag de WAVA leeftijdscorrectie toepas dan komt dat uit op 59:01. Die Nescioloop komt op uit op 58:52 WAVA. Oftewel: helemaal geen verval ondanks die meer dan 100 tussenliggende long-slow ultra’s en het sinds jaren ontbreken van snelheidstrainingen op de baan. Ik beschouw deze loop als een mooie snelheidstraining als voorbereiding op de Leiden marathon op 21 mei.

De Lions Heuvelloop heb ik ook gelopen in 2003 (15km, 1:10:45) en in  1998, 2001,  2002 en 2005 (allemaal 10 km). In die tijd was de start bij Hockeyclub Bloemendaal en bestond het parcours uit 1, 2 of 3 ronden van 5 km met in elke ronde het Kopje van Bloemendaal en de Hoge Duin en Daalse weg. Toen was het nog een échte heuvelloop.
Nu is de start in Sporthal Tetterode in Overveen. Een mooie accommodatie die veel beter geschikt is voor de deelnemersaantallen die karakteristiek zijn voor huidige loopevenementen. De 5 km gaat nog over het Kopje, maar de 10 en 15 liggen voor het grootste deel in het Nationaal Park Zuid-Kennemerland. De 15 doet daar 2x dezelfde lus, de 10 1x. Ik ken dat gebied op mijn duimpje van alle trainingen aldaar, maar toch zat er in de route een gedeelte dat normaal gesproken niet toegankelijk is. Een leuk stukje dat langs de schaapskooien voert en waar de Schotse Hooglanders tussen de lopers door proberen over te steken. Dat laatste ging trouwens maar net goed. De ondergrond was grotendeels onverhard met hier en daar kuitenbijtende zandpassages. Een mooi landschap, zeker met die blauwe luchten en witte wolkjes erboven. Niet erg warm, zo’n 9 graden met een frisse noordenwind. Prima loopcondities dus. Maar die heuvels? Ik heb ze wel gezien, zoals de Konijnenberg en de Lichtbakkeet. Maar we hoefden er niet overheen. Misschien maar goed ook, want dan zou ik vast niet zo’n mooie tijd gelopen hebben. Edward was trouwens ook dik tevreden met een verscherping van zijn PR op de 10 km.
Het was al met al  een leuk evenement.

Lions Heuvelloop Overveen

Michiel, Edward, André

17 april 2017
1:13:30 netto (chip)
12,24 km/h
M recr 46e van 102
M60 recr 1e van 7
M60 overall 2e van 12

Binnen de 3 uur!

Uitzichtheuvel met klimmuur in januari 2017

Voor het eerst in 10 jaar heb ik weer eens een officiële 30-km wedstrijd gelopen. De Spaarnwoudeloop, bestaande uit 3 rondjes van 10 kilometer in het recreatiegebied Spaarnwoude, met in elke ronde een klimmetje naar de Uitzichtheuvel. Althans, zo had de organisatie het bedacht. Maar door een misverstand waren we na 5 km weer terug bij de start. Dat was op zich OK. De route heeft namelijk de vorm van een acht, bestaande uit twee lussen van elk 5 kilometer. Door een misverstand (verkeerd geplaatst lint, foutief gegeven aanwijzing?) ging echter niemand de tweede lus in, maar opnieuw de eerste. De organisatie heeft dat opgelost door ons twee hele ronden van 10 km en twee van 5 te laten lopen. Wel jammer, want daardoor gingen we maar twee keer over de Uitzichtheuvel, toch wel het mooiste en meest uitdagende deel van het parcours.
Het doel van deze wedstrijd was om mijn snelheid te testen. Door al die ultra’s en ‘long slow distance’ trainingen (‘toeristische loopjes’) vroeg ik me af of ik zo’n 30 km nog wel binnen de 3 uur zou kunnen lopen. Met die heuvel er in en de harde wind (ZW 6á 7) was dat nog behoorlijk twijfelachtig. Na een regenachtige en langzame (drie plasstops) eerste vijf kilometer kwam ik goed op gang en begon ik steeds meer op mijn loopstijl te letten: eerst de knie naar voren gooien, voldoende kniehef en paslengte. Naar mijn gevoel werd mijn tempo inderdaad hoger en bij de doorkomst op 25 kilometer stond de klok op 2 uur 17 minuten! In de laatste 5 kilometer kon ik het tempo (met enige moeite) vasthouden en zodoende finishte ik in 2 uur 44 minuten. Missie meer dan geslaagd! Het is ook nog een leeftijds-PR (60 plus) op deze afstand. In 2005 liep ik hier 2:22:53 en in 2007 2:20:22.
Zoon Edward liep een P.R. van 57 minuten op zijn 10 kilometer, een mooie prestatie na weinig getraind te hebben als gevolg van een blessure.

Spaarnwoudeloop 2017
30 km
2:44:15
Overall 51 van 72
M60 3 van 4

Brocken Challenge 2017

‘Bist du der André?’ Toen die vraag me ergens in de besneeuwde bossen van de Harz door een andere deelnemer aan de Brocken Challenge werd gesteld drong het tot me door dat ik na acht deelnames zo langzamerhand tot de vaste inventaris van deze loop begin te behoren. Kennelijk denkt de organisatie daar ook zo over, want de verwelkoming bij de briefing op de avond voor ‘Race Day’ was zoals altijd weer hartelijk en persoonlijk.
“Brocken Challenge 2017” verder lezen