Voor het eerst in 10 jaar heb ik weer eens een officiële 30-km wedstrijd gelopen. De Spaarnwoudeloop, bestaande uit 3 rondjes van 10 kilometer in het recreatiegebied Spaarnwoude, met in elke ronde een klimmetje naar de Uitzichtheuvel. Althans, zo had de organisatie het bedacht. Maar door een misverstand waren we na 5 km weer terug bij de start. Dat was op zich OK. De route heeft namelijk de vorm van een acht, bestaande uit twee lussen van elk 5 kilometer. Door een misverstand (verkeerd geplaatst lint, foutief gegeven aanwijzing?) ging echter niemand de tweede lus in, maar opnieuw de eerste. De organisatie heeft dat opgelost door ons twee hele ronden van 10 km en twee van 5 te laten lopen. Wel jammer, want daardoor gingen we maar twee keer over de Uitzichtheuvel, toch wel het mooiste en meest uitdagende deel van het parcours.
Het doel van deze wedstrijd was om mijn snelheid te testen. Door al die ultra’s en ‘long slow distance’ trainingen (‘toeristische loopjes’) vroeg ik me af of ik zo’n 30 km nog wel binnen de 3 uur zou kunnen lopen. Met die heuvel er in en de harde wind (ZW 6á 7) was dat nog behoorlijk twijfelachtig. Na een regenachtige en langzame (drie plasstops) eerste vijf kilometer kwam ik goed op gang en begon ik steeds meer op mijn loopstijl te letten: eerst de knie naar voren gooien, voldoende kniehef en paslengte. Naar mijn gevoel werd mijn tempo inderdaad hoger en bij de doorkomst op 25 kilometer stond de klok op 2 uur 17 minuten! In de laatste 5 kilometer kon ik het tempo (met enige moeite) vasthouden en zodoende finishte ik in 2 uur 44 minuten. Missie meer dan geslaagd! Het is ook nog een leeftijds-PR (60 plus) op deze afstand. In 2005 liep ik hier 2:22:53 en in 2007 2:20:22.
Zoon Edward liep een P.R. van 57 minuten op zijn 10 kilometer, een mooie prestatie na weinig getraind te hebben als gevolg van een blessure.
Spaarnwoudeloop 2017
30 km
2:44:15
Overall 51 van 72
M60 3 van 4