Nou dacht ik toch echt dat ik alle paden en paadjes in de duinen tussen Haarlem en IJmuiden inmiddels wel op mijn duimpje kende. Tijdens de IJmuiden Kust Trail van Mudsweattrails bleek dat aardig te kloppen voor het gebied ten zuiden van de Herenduinweg. Maar ten noorden daarvan kwam ik toch op een aantal mij nog geheel onbekende doorsteekjes terecht. Die vormden samen het meest ‘trailige’ gedeelte van het parcours: felle klimmetjes en afdalingen over smalle paadjes van mul zand die kriskras tussen de doornige begroeiing heen kronkelden. Uiteindelijk kwamen die uit bij de ‘Marine flak batterij Olmen’, een bunker van de Atlantikwall. Daar moesten we dus doorheen via een aardedonkere lage passage waarin hier en daar led-lampjes waren neergelegd. Spectaculair, dat wel, ware het niet dat ik ondanks de waarschuwingen van de organisatie tijdens de tweede passage mijn hoofd flink aan het lage betonnen plafond stootte. De buil zit er een dag later nog steeds.
Twee rondes dus door het noordelijke deel van het Nationaal Park Zuid Kennemerland, beide linksom. De start was bij paviljoen Nova Zembla, een buitenactiviteitencentrum in IJmuiden aan Zee. De eerste, die als zuidelijkste punt de Oosterplas had, van ongeveer 25 kilometer, de tweede een kleine 14 kilometer.
Het was de eerste editie van deze trail, en die mocht ik natuurlijk niet missen zo in mijn ‘eigen’ trainingsgebied. Best wel een bijzondere ervaring om in dat vertrouwde terrein ineens een wedstrijd te lopen. In de eerste ronde waren de Starreberg en de Brederodeberg, het ‘hoogste punt van Kennemerland, opgenomen; de tweede ronde was wat vlakker. Maar in beide ronden zat het venijn dus in de staart, die begon met een (mij tot dan toe onbekend) heel gemeen duin langs de Herenduinweg. Samen vormden deze ronden een behoorlijk pittige en af en toe verrassende trail die iets korter was dan de organisatie aangekondigd had maar alles bezat wat een goede trail nodig heeft. En dat zo vlak bij huis. In elke ronde was een goed uitgeruste verzorgingspost opgenomen, dus wat dat betreft ook geen klagen. De uitpijling was eveneens prima verzorgd alsmede de verkeersregeling bij het oversteken van de Herenduinweg.
Het enige wat ik een beetje miste ware de hoge duinen in het zuidelijke deel van het NPZK, de Konijnenberg, Lichtbakkeet en vooral de Hazenberg. Maar om die in het parcours op te nemen zou één lange lus nodig geweest zijn waarvoor de organisatie waarschijnlijk om logistieke redenen niet heeft gekozen.
38 km 448 phm
4:36:53 (8,20 km/u)
M 35 van 42 (overall 41 van 49)
Route
Met deze trail is de jaarteller voor 2017 boven de 3000 kilometer uit gekomen, nog net binnen het derde kwartaal!