Now bid me run and I will strive with things impossible (Shakespeare)
Nog een dag of tien en dan staat er weer een behoorlijke ultra op het programma. Vanaf nu moet ik het daarom wat rustiger aan gaan doen. Maar de afgelopen weken heb ik tijdens diverse trainingsloopjes weer volop kunnen genieten van het gevarieerde landschap in mijn eigen omgeving. Hieronder een impressie.
Hoe vaak ik al door het duingebied tussen Haarlem en het Noordzeestrand heb gelopen zou ik niet weten. Twee keer per week? Dat maakt al gauw honderd per jaar. Duizend of meer trails in het NPZK dus.
En daarbij natuurlijk altijd netjes op de toegestane paden gebleven :-).
Dan is het het natuurlijk een enorme verrassing om ineens op zo’n idyllisch plekje te staan. Vanaf het voetpad is het niet te zien, want het ligt verscholen achter de bomen en het oplopende terrein. Maar er loopt wel een ‘koeienpad’ naar toe en zo heb ik het gevonden. Ik heb het in afstandmeten.nl nog op de luchfoto proberen te vinden, maar zelfs bij diep inzoomen kon ik het niet zien. Misschien is het er ook wel niet altijd en is het ontstaan door de overvloedige regenval van dit voorjaar.
Waar het is? Tsja, dat hou ik lekker geheim…
