Vorig jaar heb ik de ‘Tulpenroute’ gelopen in de Wieringermeer, van Anna-Paulowna naar den Oever en terug. Dit jaar ben ik dichter bij huis gebleven en waarom ook niet? Haarlem is toch niet voor niets de ‘Bloemenstad’? De Bollenstreek rond de Zilk is internationaal bekend, niet in het minst natuurlijk door het Bloemencorso en de Keukenhof. De tulpencultuur in dit deel van Nederland is een toeristische visitekaartje. Hier overheerst gezelligheid, kleinschaligheid en drukte. Een heel andere sfeer dan op de uitgestrekte, eenzame velden in het noorden.
Vandaag, op Paaszaterdag en met prachtig weer, was het drukker dan ooit. Zo druk zelfs dat met klem werd aangeraden om niet meer richting de Keukenhof te gaan omdat deze afgeladen was en alle toenaderingswegen verstopt zaten. Onder zulke omstandigheden blijkt hardlopen toch weer het ideale vervoermiddel te zijn. Waar het druk is ren je er gewoon dwars doorheen en voor het overige zoek je de rustigere voet- en fietspaden uit. Hoewel, rustig? Langs de bloeiende velden trok een gestage karavaan wereldburgers die zich onzeker voortbewogen op oranje gekleurde huurfietsen. De ‘Holland Experience’ zullen we maar zeggen.
Daarom was ik blij dat ik halverwege de route de Amsterdamse Waterleidingduinen in kon duiken. Het contrast was enorm; een oase van rust die slechts verstoord werd door het gekraak en geritsel van door het struikgewas op mijn nadering wegvluchtende herten. Maar wat was het warm in de duinen! Dat was wel even wennen weer! Op de witte zandpaadjes was het ruim boven de 25 graden. Veel drinken dus. Gelukkig staan er op diverse plaatsen bij de in- en uitgangen drinkwatertaps met heerlijk helder koel PWN duinwater. Een zegen! Het werd uiteindelijk een behoorlijk pittig twee deel over de trails.
