Geplaatst op

Linschotenloop

Het was op 23 december 2006 dat ik tijdens de Linschotenloop mijn PR op de halve marathon liep: 1:30:02. Dat had nog best onder de 1 uur 30 uit kunnen komen als ik niet enkele kilometers voor de finish door een loper achter mij op de hiel werd getrapt waardoor ik lelijk ten val kwam met een gekneusde rib als gevolg. Ik ben weliswaar snel overeind gekrabbeld en met pijnlijke borst verder gerend maar kon die magische grens net niet meer halen.

Dit jaar, 16 jaar later dus, lag die ‘magische grens’ op de 2 uur. Ook deze keer heb ik die weer net niet gehaald (2:01:15). Daarmee werd het mijn eerste halve marathon van boven de 2 uur. Dat werd nu gelukkig niet veroorzaakt door een valpartij. Dat had overigens nog best gekund ook, want veel binnenwegen zijn al dagen lang spekglad door een ijslaagje. Maar de organisatie had de loop toch vrijgegeven na een hele nacht en ochtend zout strooien en inderdaad, het parcours was goed beloopbaar. Nee, het probleem zat bij mijzelf. Door de koude lucht (ruim onder nul) raakten mijn luchtwegen geïrriteerd zodat is regelmatig even moest inhouden of zelfs stoppen om ze weer voldoende vrij te krijgen. Het is een kwaal waar ik sinds de corona (?!) regelmatig last van heb. Of dat die volle minuut ‘te laat’ helemaal kan verklaren weet ik niet, de twee plaspauzes en fotomomenten hebben daartoe ook het nodige bijgedragen.

Maar OK, zonder die handicaps zou ik zeker wel onder de 2 uur gebleven zijn en met de 31e plaats onder de 62 gefinishte 65-plussers ben ik eigenlijk best wel tevreden. Nu we toch aan het cijferen zijn zal ik de WAVA leeftijdscorrectie er eens op loslaten. Ten tijde van het PR was ik 52 jaar oud, dat levert een naar 30 jaar gecorrigeerde tijd op van 1:20:19. Nu ben ik dus 68 en dat levert op: 1:32:45. Kijk, dan is het verschil nog ‘maar’ 12 minuten. Dus kennelijk is het leeftijdsverschil niet de enige verklaring.

Het was wel weer genieten. Het landschap lag er prachtig bij met de berijpte weilanden en de bevroren met knotwilgen omlijste vaarten en sloten waar hier en daar ook al geschaatst werd. En goede en enthousiaste organisatie en de gezelligheid in de dorpjes waren de kers op de taart. Ik ben blij dat ik na al die jaren de Linschotenloop weer ontdekt heb.

Linschotenloop (halve marathon)
17 december 2022

Geplaatst op

Koude dag in Abcoude

Vandaag heb ik voor de derde keer deelgenomen aan de Ronde Venen marathon in Abcoude. Het is een van die marathons waar je steeds weer voor terugkomt. Niet te ver van huis, maar vooral: mooi afwisselend parcours met een mix van asfalt en trail, gezellige sfeer in de dorpen die je passeert, een mooi sportcomplex en een gedegen organisatie.

Dit jaar was het vooral qua weersomstandigheden een bijzondere editie. Nadat het najaar tot eergisteren boterzacht was geweest met veel mooi en droog weer viel uitgerekend gisteren een partij koude lucht vanaf het continent met een krachtige oostenwind het land binnen. Dat leverde voor deze tijd van het jaar ‘breaking’ nachtelijke minima op tot bijna -9 celsius in Overijssel. In Abcoude was het bij de start nog -5, maar wel met een mooi zonnetje en niet al te veel wind. De eerste anderhalf uur liepen we door een schitterend witberijpt landschap met een nog laagstaande zon die spiegelde in de bevroren sloten. Het leek wel een schaatstocht!

Spoordijk

Voor het eerst dit seizoen heb ik gekozen voor de lange broek en dat bleek een verstandige keuze te zijn. Want ook in de tweede helft van de marathon werd het niet warmer dan een graad of twee. Bovendien werd het waterkoud met een naar zuidoost tot zuid krimpende aantrekkende wind. Bovendien begon het te regenen. Eerst heel licht maar met name in het laatste uur werd het behoorlijk nat. Pittige omstandigheden, vooral op het lange rechte stuk tussen Uithoorn (Amstelhoek) en Botshol. Door de regen werden de passages over het boeren land en door Botshol behoorlijk blubberig en dus ook glad. Maar gelukkig ging het allemaal goed en bleven we overeind.

Heel leuk bij deze marathon is dat je op een gegeven moment dwars door een plantenkas en wat later ook nog eens door een koeienstal loopt. Noemenswaard is ook de passage door Mijdrecht en de Hoef, waar veel mensen de lopers stonden toe te juichen onder de klanken van een orkestje of een percussiegroep. In de Hoef werden we zelfs getrakteerd op pannenkoeken.

Door de plantenkas

Al met al weer een mooie happening met na afloop een heerlijke warme douche in de sporthal in Abcoude. Goed nieuws voor mijzelf was ook dat ik deze keer geen last had van ‘scheefhangen’ zoals aan het eind van de Brocken marathon. Een feestelijk tintje is ook dat dit de 180e keer was dat ik een georganiseerde marathon of ultra volbracht heb.

Ronde Venen Marathon
20-nov-2022
4:25:14
9,54 km/uur
M: 180 van 219

Geplaatst op

Oktober 2022

Oktober is qua lopen een bijzondere maand geweest. Op de 8e liep ik de Brocken Marathon. Aan het eind daarvan, in de laatste vijf kilometers, raakte ik enigszins in de problemen. Waarschijnlijk door vermoeidheid ging ik helemaal scheef naar links hangen zodat ik op het laatst stukjes moest gaan wandelen. Datzelfde symptoom was twee weken eerder, bij de Halve van Haarlem, ook al opgetreden, maar in mindere mate. Waarschijnlijk ben ik erg diep gegaan bij die marathon, want een halve week daarna werd ik zwaar verkouden en was de fut er helemaal uit. Twee weken na de marathon was ik nog steeds moe. Zodoende heb ik in de eerste helft van de maand ‘maar’ 115 kilometer gerend. Vanaf dat moment begon de energie weer terug te komen en hoe! In het tweede deel van de maand legde ik maar liefst 188 kilometer af zodat het totaal onverwachte gebeurde: een 300-plus maand (303 km!). Tussen 23 en 29 oktober liep ik 98 km in 5 lopen waaronder drie 20-plussers. Als dat geen ‘negative split’ is? Ik werd daarbij wel geholpen door het fantastische weer: droog, zonnig, rustig en maxima tot wel 24 graden. Het leek wel zomer! Op 29 oktober kreeg ik plotseling pijn in mijn rechter voet (peroneus tendinopathie). Gelukkig verdween dat na een dag rust weer en kon ik op 31 oktober de benodigde 18 kilometers lopen om boven de 300 uit te komen.

Inmiddels is het november en is het écht mooie weer voorbij. Op 20 november staat de Ronde Venen marathon op het programma. Dat zal we spannend worden. Hopelijk blijven de ‘scheefhang-klachten’ dan achterwege. Als het lukt zou het mijn 180e marathon(-plus) in georganiseerd verband worden.

En…. ik heb me vandaag ingeschreven voor de Linschotenloop op 17 december. Jawel, dat is de loop waarbij ik op 23 december 2006 ondanks een valpartij en een gekneusde rib mijn PR op de halve marathon liep (1:30:02).

 

Geplaatst op

Langs de Vlewoscheweg

Vlewoscheweg

Als extra voorbereiding op de Brocken Marathon heb ik vandaag van Castricum via Egmond aan Zee naar Bergen gelopen. Een afstand van 24 km met een aanloop van 2 km. Het was schitterend weer met fraaie wolkenluchten. Heel fotogeniek. Ik blijf de Vlewoscheweg tussen Castricum en Egmond toch één van de mooiste duintracés hier in de omgeving vinden. Zo stil en met zulke fraaie vergezichten. De kuddes paarden die daar grazen geven je helemaal het gevoel door woeste uitgestrektheden te ‘roamen’.

De afstand was ondanks het vaak zware terrein geen enkel probleem, dus dat ziet er goed uit. Weliswaar heb ik de afgelopen tijd geen 30-plussers gelopen maar de basisconditie zou voldoende moeten zijn voor de Brocken.

Egmond aan Zee
Geplaatst op

Halve van Haarlem

Vlak voor de start op de Grote Markt in Haarlem

Na een onderbreking van 2 jaar stond op 25 september de Halve van Haarlem weer op de kalender. Een mooie en door alle heuveltjes in de duinen nogal pittige halve marathon van Haarlem naar de kust en weer terug. Via Overveen gaat het over het Visscherspad richting Zandvoort en vandaar via het Duinpieperspad naar Bloemendaal aan Zee. Dan langs de Zeeweg terug naar Overveen en een finish op de Grote Markt in Haarlem. De laatste paar honderd meter tussen het juichende publiek in de Zijstraat geeft altijd een kick.

Hoewel we in een herfstachtige fase van het weer zitten was het juist deze zondag mooi open weer met prachtige wolkenluchten. Pas na de finish viel er een stevige bui. Omdat ik geen idee had hoe het met mijn wedstrijdconditie stond (vanwege de vakantie en het mooie strandweer had ik de afgelopen tijd alleen een paar korte loopjes van een kilometer of 10 gedaan) ging ik uit van een tijd van rond de twee uur vijftien. Ik begon rustig, op driekwart van het peloton. In het begin zitten veel bochten en een paar smalle paadjes zoals het Ramplaanspad bij Elswout. Omdat iedereen dan nog dicht op elkaar zit stagneert het tempo dan. Maar eenmaal op het Visscherspad, na de stevige klim bij Kraantje Lek, kwam de vaart er in. Ik kwam in een flow terecht en begon bij tientallen lopers in te halen. Dat bleef zo tot bij de finish. Een tijd van onder de twee uur kwam in zicht, dus dat werd mijn doel. In de laatste twee kilometer, op het Houtmanpad (met al die gemene bruggetjes) en de Brouwersvaart kreeg ik echter weer van die hyperventilatie-achtige problemen met ademhalen zodat ik een paar keer moest gaan wandelen omdat ik geen lucht meer had. Gelukkig ging dat weer snel over en kon ik toch nog finishen in 1 uur en 56 minuten. En daar was ik heel tevreden mee.

Het was weer een mooi en sfeervol evenement waarbij ook gezorgd was voor ‘opzwepende’ muziek van DJ’s langs de route en waarbij er met name in Haarlem en Overveen veel publieke belangstelling was. Omdat ik het stuk van huis naar de Grote Markt en terug ook hardlopend heb gedaan kwam ik vandaag op 26 kilometer uit. Dat deed in elk geval weer een duit in het zakje van de voorbereiding op de Brocken Marathon over twee weken.

25 september 2022
Halve van Haarlem
1:56:01
629e van 1102 overall
522e van811 M
32e van 73 M60

Geplaatst op

Hittegolf

De duinen bij Bergen aan Zee

We zitten middenin een hittegolf. Elke dag (ruim) 30 graden en alleen maar zon. Er staat ‘code geel’ uit voor aanhoudende hitte. Omdat de lucht erg droog is valt het nog wel uit te houden. Ik loop nu wel wat kortere afstanden en bij voorkeur in de ochtend. Eergisteren heb ik nog een heel warme 25 km gelopen door het Noordhollands Duinreservaat, maar het strandgedeelte heb ik rustig gewandeld en af en toe ben ik zelfs even lekker op mijn rug in het zand gaan liggen. De meeste loopjes die ik nu doe hebben zo’n strandcomponent: lopend door de duinen naar IJmuiderslag, daar even lekker pootje baden en op het strand liggen. Dan wat drinken en met de bus terug. Het is vakantie nietwaar?

Juli was een pittige maand met de Midzomeravondmarathon in Diever en door een ‘eindsprint’ in de laatste week toch nog 300 km. Helaas werd ik in de eerste week van augustus ziek. Geen eetlust, misselijk, verhoging en heel moe. Ik heb twee dagen op bed gelegen en heb pas op de vierde dag een poging tot hardlopen gedaan. Dat viel nog erg tegen. Inmiddels ben ik weer hersteld maar nu is de warmte de spelbreker. Augustus zal dus een bescheiden maand worden wat de kilometers betreft. September ook, want dan ga ik twee weken op vakantie in Duitsland. In oktober moet het dan weer gaan gebeuren met de Brocken Marathon.

Naschrift 31 augustus: uiteindelijk heeft Augustus toch nog 259 kilometer opgeleverd, dus dat viel best mee! Het was een warme en droge maand en mede daarom heb ik de afstanden onder de 20 kilometer gehouden. Maar wel met regelmaat: om de dag een training, vaak in combinatie met zonnebaden op het IJmuiderstrand. Niet gek toch?

Geplaatst op

Midzomeravondmarathon Diever

Na twee coronajaren was hij er weer: de Midzomeravondmarathon in Diever. Het duurde lang voordat Dieversportief voor de editie van dit jaar groen licht had gegeven en de inschrijving geopend werd. Maar kennelijk was ik er wel als eerste bij, want mijn startnummer was 1!

De start was zoals gebruikelijk om 1700 bij groepsaccommodatie ‘het Kasteel’. Misschien vanwege het late moment van vrijgeven van de loop, maar ook omdat de corona-onderbreking overal de animo voor het marathon- en ultralopen behoorlijk heeft doen afnemen, stonden er maar 26 lopers en één loopster aan de start van de marathon. In 2019 waren dat er nog bijna 50. Het was prima weer om te lopen. Droog, een zonnetje en weinig wind. Met ruim 22 graden was het wel iets aan de warme kant.

Een marathon aan het eind van de dag lopen en vlak na een reis van ruim 2 uur valt niet mee. Vooral tijdens de eerste ronde was het even wennen. In de tweede en derde ronde kwam ik uiteindelijk toch in een goede cadans terecht en stevende ik af op een tijd van onder de 4 uur 15. Helaas kreeg ik gedurende de vierde ronde ademhalingsproblemen waardoor ik gedwongen werd om een paar keer te stoppen en even te wandelen. Ook moest ik daardoor het tempo lager houden dan nodig was. Uiteindelijk kwam ik binnen in 4 uur 23 minuten en nog wat, waardoor het niet eens de langzaamste van mijn 8 Midzomeravondmarathons was. Het is niet duidelijk waar het af en toe optredende gevoel van te weinig adem hebben door wordt veroorzaakt. Het kan van alles zijn: hooikoorts (neus was inderdaad verstopt) maar ook inspanningsastma. Ik heb niet het gevoel dat het iets met het hart heeft te maken, maar misschien is het toch iets om eens met een (sport)arts te bespreken.

Omdat het op zo’n korte termijn niet meer lukte om accommodatie in Diever te  regelen ben ik na afloop met de auto terug naar huis gereden. Na een broodje kroket en een Radler in het Kasteel genoten te hebben vertrok ik om half elf zodat ik pas na half één thuis was. Maar ik zat nog zo vol endorfine en adrenaline dat ik onderweg geen moment last van slaap heb gehad.

23 juli 2022
Midzomeravondmarathon Diever
4:23:46
16e van 23 finishers

Geplaatst op

6 uur van de Haarlemmermeer

Lopen met nummer 4!

Het begint ook de speaker op te vallen, want volgens hem behoor ik met deze negende deelname aan deze 6-uursloop tot de ‘oudgedienden’.

Deelnames André Boom

De eerste keer was in 2009, toen nog op het Floriadeterrein in Vijfhuizen. Een mooi parcours door een park, langs vijvers en met elke ronde een doorkomst door de Expohal. Na 2017 is het parcours verlegd naar de omgeving van de atletiekbaan van de AV Haarlemmermeer in Hoofddorp. Een ronde van bijna 1900 meter op en om de atletiekbaan. Na een onderbreking van twee jaar heb ik deze loop in 2021 weer opgepakt en hij staat sindsdien op mijn ‘klassiekerslijstje’. Vorig jaar vond de editie vanwege de corona bij wijze van uitzondering in september plaats, dit keer weer in juni. Het kan dan behoorlijk warm zijn en ook dit jaar was dat zo. Toen om een uur of twaalf de zon doorbrak werd het benauwd warm met zo’n 23 graden, op de atletiekbaan nog iets meer. Voor veel lopers was dat het breekpunt. Mede daardoor is er door de winnaar net geen nationaal record gelopen.

De 6 uur van de Haarlemmermeer is een tamelijk kleinschalige maar oergezellige loop, mogelijk gemaakt door een enthousiaste organisatie en idem dito vrijwilligers die er hun hele zaterdag voor opofferden. Het betaalbaar houden van dit soort evenementen wordt steeds moeilijker door de op alle fronten stijgende kosten. Daar komt dan nog bij dat de belangstelling voor dit soort ultralopen ‘pure-sang’ aan het afnemen is. Men kiest steeds vaker voor afwisselende maar vaak dure, commercieel aangeboden trails. Toch is zo’n ‘rondjes-ultra’ allerminst saai omdat je met elkaar een soort van team gaat vormen. Er is veel meer contact met de andere lopers dan tijdens zo’n natuurloop waarin je vaak helemaal alleen bent. Ook dat heeft natuurlijk zijn eigen charme. Aanvankelijk stonden er maar weinig solisten op de startlijst maar na een oproep van Henri Tunissen op Ultraned kwam er daar last-minute nog een aantal bij. Onder de deelnemers weer diverse voor mij bekende namen zoals Ger Mertens, Wilma Dierx, Bob Bock, Bram van Rijswijk en Ferry van der Ent. Er stonden 6 teams en 31 ‘solisten’ aan de start van de 6-uur.

Met 54516 meter kwam ik tot mijn eigen verbazing zelfs nog iets hoger uit dan vorig jaar. De tijden dat ik boven de 60 uit kwam zijn al lang voorbij, maar daar heb ik vrede mee. Tot aan de marathon liep ik vrij constant net onder de 10 km/uur. De marathon liep ik in 4u19m, wat daarna kwam was ‘meegenomen’. Ik heb toen, mede door de toenemende warmte, elke ronde een stukje gewandeld maar kwam daarmee toch dicht bij de 55 km uit. En dat is helemaal prima. Het was nog even spannend of de rechter kuit het na de blessure in mei vol zou houden, maar die hield zich goed.

25 juni 2022
6 uur van de Haarlemmermeer
54,516 km 9,09 km/uur
M60/M65  1 van 5
22 van 31 overall (solo)

Geplaatst op

80e Pim Mulierloop

Dus is het er toch van gekomen. Deelname aan de Pim Mulierloop van AV Suomi in Santpoort. Eerst zag het er naar uit dat het niet door zou gaan vanwege de kuitblessure (kneuzing) die mij sinds 9 mei plaagde. Na ruim een week absolute rust nam de gevoeligheid af en ging gewoon wandelen en traplopen weer steeds beter. Daardoor begon het toch te kriebelen hoewel er voor het herstel van een dergelijke blessure eigenlijk drie á vier weken staan. Maar goed, op 18 mei heb ik een testloopje van 5 km in de buurt van huis gedaan en dat ging best redelijk. Toen heb ik besloten om de inschrijving voor de 10EM te laten veranderen in 10 km. Dat ging gelukkig heel gemakkelijk via een mailtje aan de organisatie. Op vrijdag 20 mei heb ik een tweede testloop gedaan, deze keer van 8 km. Toen ook dat zonder noemenswaardige problemen mogelijk bleek te zijn heb ik het licht voor de deelname op 22 mei op groen gezet.

Ik heb er geen spijt van gehad. Het was een sfeervolle loop met een leuk parcours en schitterend maar enigszins warm weer. Na afloop was het erg gezellig op de atletiekbaan. Er heerste een feestelijke sfeer met muziek en gratis Italiaans ijs, hoewel ik van dat laatste heb afgezien vanwege de ingewanden. Omdat ik het rustig aan wilde doen ben ik achterin gestart na eerst op de baan warmgelopen te hebben. De eerste kilometer was de kuitspier inderdaad nog een beetje stijf maar daarna geen last meer gehad. Na vijf kilometer durfde ik wat te gaan versnellen en begon ik steeds meer lopers te passeren. Uiteindelijk finishte ik onder de 55 minuten, een resultaat waar ik gezien de voorgeschiedenis helemaal tevreden mee ben.

De mooie medaille was gedateerd op 2020, omdat toen deze 80e editie eigenlijk had moeten plaatsvinden, ware het niet dat de corona pandemie daar een stokje voor gestoken had.

80e Pim Mulierloop
00:54:07
11,09 km/u
56 van 118
M 49 van 85

 

Geplaatst op

Rondom Amersfoort

Twee jaar geleden heb ik ‘Around Amersfoort’ gelopen. Een georganiseerde marathon zonder wedstrijdkarakter rondom Amersfoort. Deze wordt beschouwd als een opstap naar de echte Amersfoort Marathon in juni. Indertijd was het zo’n beetje de laatste marathon voordat de corona crisis losbrak. Nu was het zo’n beetje de eerste die weer mogelijk was na de zoveelste lockdown. Het was dan ook officieel geen ‘evenement’ maar een ‘buitentraining’.

Het animo om op zondagochtend om 0900 vanaf het Amarena sportcomplex voor de 42,2 kilometers op weg te gaan was dit keer duidelijk lager dan 2 jaar geleden. Toen werd er op het bordes nog een startfoto van de grote groep lopers gemaakt, nu gingen er nog geen vijf lopers de winderige maar zonnige morgen in. Dat was toch wel een beetje een domper. Daar kwam nog bij dat mijn Garmin geen positie wist te verkrijgen zodat ik noodgedwongen achter de anderen aan moest gaan waarbij degene die ik in het vizier hield ook nog eens verkeerd bleek te lopen. Toen was ik er min of meer klaar mee, legde mijn Garmin in het gras van een plantsoentje en nam me voor daar net zo lang te wachten totdat die een positie aangaf. Want de route was niet uitgepijld, we hadden alleen een GPS-track gekregen. Gelukkig kwam de Garmin terug op zijn slechte gedrag en had ik ineens een fix.

Wat volgde was een leuke trainingsloop langs een mooi parcours dat inderdaad helemaal linksom rond Amersfoort ging. De eerste helft richting Bunschoten en het Eemmeer was vlak met een stevige en frisse tegenwind uit het noorden, de tweede helft was bosrijk en bevatte wat klimwerk langs de flanken van de Utrechtse Heuvelrug. Na een rondje om de voormalige Vliegbasis Soesterberg ging het via de omgeving van Leusden terug naar de Amarena. Op dat gedeelte bevonden zich ook enkele lopers die de halve liepen.

In de Amarena was er tijd voor een lekkere kop koffie en wat te eten en kregen we het marathonshirt van de afgelopen editie uitgereikt. Al met al kleinschalig maar wel leuk om te doen. Ik heb de afstand probleemloos gelopen ondanks dat ik de week ervoor hangerig en verkouden was maar had wel een paar dagen nodig om te herstellen.

Dit was mijn 175e georganiseerde marathon/ultraloop.

30 januari 2022
Rondom Amersfoort aka Around Amersfoort
42,2 km 205 phm
ca. 4u25m
Route