Het is alweer geruime tijd geleden dat ik in twee achtereenvolgende weekends een marathon heb gelopen. Vorige week de Ronde Venen marathon en nu dus de ‘Spark’ marathon. Na de Ronde Venen voelde ik me dermate in de ‘marathon mood’ dat ik de ‘Spark’ niet wilde laten schieten, ook al was die maar zeven dagen later. Misschien dat al die energie een gevolg is van de ‘rustige’ maand oktober, toen ik de Brocken Marathon moest schrappen.
Hoe dan ook, ik heb er geen spijt van gekregen, hoewel ik me nu wel behoorlijk afgepeigerd voel. Maar dat zal wel weer herstellen. In 2019 heb ik ook in Spijkenisse gelopen en ook toen was ik heel gecharmeerd van de goede sfeer en organisatie aldaar. Alles rondom deze marathon is perfect: de berichtgeving, inschrijving, ontvangst, accommodatie, begeleiding en de posten onderweg. Vanuit Haarlem bovendien goed te bereiken met het OV. Rechtstreekse trein naar Schiedam, vandaar de metro naar Spijkenisse Centrum. Op de site van ‘Spark’ stond zelfs een kaartje met de wandelroute naar de sporthal, aan alle details is gedacht.
Het was typisch novemberweer, bewolkt en regenachtig. Alleen de wind die bij deze marathon altijd prominent aanwezig is liet het deze keer vrijwel afweten. Het parcours rondom Spijkenisse is op een paar taluds na volkomen vlak en loopt grotendeels door de polder. Eerst gaat het langs het Hartelkanaal naar Geervliet. Bij westenwind tegen een berucht stuk. Tussen km 7 en km 11 wordt de loop van de Bernisse gevolgd en vervolgens tussen km 21 en km 27 opnieuw. In dat tweede stuk wordt er een mooie lus gelopen rondom het natuurgebied de Stompaardse Plas. Rond km 29 wordt het pittoreske Simonshaven gepasseerd. Via Hekelingen gaat het dan terug naar Spijkenisse. Het laatste stuk langs de Oude Maas boulevard naar de Spijkenisserbrug is imposant. Finish is op de atletiekbaan van ‘Spark’, waar ook de start was.
Net als vorige week ben ik weer helemaal achterin gestart. Van de ca. 250 deelnemers zat er maar een handjevol achter mij. Ik kwam vervolgens terecht in het groepje van de 4u30 hazen. Dat heb ik gevolgd tot op km 17. Toen was ik het een beetje zat. Een hoop geklets en veel drukte om je heen. Geef mij maar de rust en de ruimte. Dus ben ik er voorzichtig langs gekropen (‘daar gaat ie dan’) en heb ik de laatste 25 km in eigen tempo gelopen, zodat ik uiteindelijk zo’n 8 minuten eerder finishte dan de felgele hazen.
Na een lekkere bak frites in de kantine en een warme douche ben ik met een voldaan gevoel weer huiswaarts getogen.
26 november 2023
‘Spark’ marathon Spijkenisse
4:21:46
M60 10 van 23